از سال ۱۹۰۸ میلادی تا کنون، متخصصان و کارشناسان راهی طولانی در مطالعه اوتیسم طی کرده‌اند. تاریخچه اتیسم نوسانات مختلفی به خود دیده است. اولین بار، در سال ۱۹۰۸ میلادی، واژه اتیسم معرفی شد. در این مقاله، به معرفی تاریخچه اوتیسم پرداخته می‌شود، زیرا علی‌رغم تصورات عمومی مبنی بر اینکه این بیماری به‌تازگی شناخته شده است، گذشته و سابقه شناخت این بیماری جدید نیست.
تاریخچه اوتیسم
بیش از ۷۰ سال از تاریخچه اتیسم می‌گذرد که، در ادامه، به مهم‌ترین اتفاقات در حوزه اوتیسم در این ۷۰ سال اشاره می‌شود.
سال ۱۹۰۸ میلادی؛ اوتیسم اولین بار در چه سالی معرفی شد؟
در سال ۱۹۰۸ میلادی، واژه اتیسم برای توصیف برخی زیرمجموعه‌های بیماران اسکیزوفرنی مطرح شد. این دسته از بیماران بسیار گوشه‌گیر و منزوی بودند. در حقیقت، سال ۱۹۰۸ میلادی در تاریخچه اتیسم بسیار مهم است.
سال ۱۹۴۳ میلادی؛ مطالعه بیشتر روی اوتیسم انجام شد
روانپزشک آمریکایی کودکان، لئو کانر، در سال ۱۹۴۳، تحقیقی منتشر کرد که در آن روی ۱۱ کودک باهوش، اما به‌شدت منزوی پژوهش کرده بود. این کودکان علاقه و اصرار زیادی به پیگیری الگوهای تکراری داشتند. بعدتر، این روانپزشک شرایط این کودکان را به عنوان اتیسم دوران کودکی معرفی کرد.
سال ۱۹۴۴ میلادی؛ آلمانی‌ها وارد شدند
در سال ۱۹۴۴ میلادی، دانشمندی آلمانی به نام آسپرگر نوع خفیف‌تری از اختلال اتیسم را با نام «سندروم آسپرگر» معرفی کرد. تمام کودکانی که این فرد دربارۀ آن‌ها مطالعه کرده بود پسرانی بسیار باهوش با ارتباطات اجتماعی ضعیف بودند. این کودکان رفتارهایی وسواس‌گونه نیز داشتند.
بیشتر بخوانید: نشانه های اوتیسم در هر ماه از تولد کودک چگونه بروز می کند؟
سال ۱۹۶۷ میلادی؛ ظهور نظریه‌های مختلف در تاریخچه اوتیسم
روانشناس معروف، برونو بِتِلهام، در سال ۱۹۶۷ میلادی، نظریه «مادران یخچالی» را مطرح کرد. ریشه این نام‌گذاری این بود که او باور داشت کودکان اوتیستیک به اندازه کافی از مادران خود عشق و علاقه دریافت نمی‌کنند. البته باید گفت چنین باوری کاملا اشتباه است. بعد از جنگ جهانی دوم، مطالعات روانکاوانه زیادی درباره اتیسم صورت گرفت که تمرکز آن‌ها بر تاثیرگذاری تجربیات زندگی فردی بر اتیسم بود.
در این مطالعات، نقش زیست‌شناسی و ژنتیک در اتیسم کاملا نادیده گرفته شده بود که البته امروزه به عنوان عوامل اصلی ابتلا به اتیسم شناخته می‌شوند. در طبقه‌بندی آماری مشکلات جسمی و بیماری‌ها نیز، اتیسم به عنوان زیرشاخه‌ای از بیماری اسکیزوفرنی شناخته می‌شد که این موضوع نیز امروزه به طور کامل رد شده است.
سال ۱۹۷۷ میلادی؛ اعتقاد به تاثیرات ژنتیک قوت گرفت
مطالعاتی که روی دوقلوها صورت گرفت حاکی از آن بود که اتیسم تا حد زیادی در اثر تفاوت‌های ژنتیکی و زیستی در رشد مغز به وقوع می‌پیوندد.
سال ۱۹۸۰ میلادی؛ دسته‌بندی‌ها جدیدی شکل گرفت
در سال ۱۹۸۰ میلادی، برای اولین بار، اتیسم کودکی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی قرار می‌گیرد و اتیسم از زیرشاخه بیماری اسکیزوفرنی دوران کودکی جدا می‌شود.
سال ۱۹۸۷ میلادی؛ تغییراتی در فهرست های تشخیص بیماری ها ایجاد شد
در اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی، در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی، تغییری ایجاد شد و نام اتیسم دوران کودکی به اختلال اتیسم تغییر پیدا کرد و به نشانه‌های این اختلال نیز اشاره شد. در این سال‌ها، تعدادی از روانشناسان مقالاتی منتشر و به نقش رفتاردرمانی و تحلیل رفتار کاربردی در کمک به کودکان مبتلا به اتیسم اشاره کردند. این مطالعات به والدین کودکان اتیستیک امیدهایی بخشید.
بیشتر بخوانید: ابتلا به اوتیسم در کودکان را چگونه تشخیص دهیم؟
سال ۱۹۸۸ میلادی؛ ورود هالیوود
در این سال، فیلم «مرد بارانی» ساخته شد. این فیلم در روشن‌سازی و آگاهی‌بخشی افکار عمومی نقش مهمی داشت. داستین هافمن، هنرپیشه درخشان آمریکایی، نقش فردی مبتلا به اتیسم را بازی می‌کرد که توانایی شگرفی در کار با اعداد و حافظه تصویری فوق‌العاده‌ای داشت. البته توجه به این نکته ضروری است که افراد، در نقاط مختلف طیف اتیسم، ویژگی‌های گوناگونی دارند و همگی مهارت‌های مشابهی ندارند.
سال ۱۹۹۱ و ۱۹۹۴ میلادی؛ وضع قوانین آموزشی آغاز شد
در این سال، دولت آمریکا گروه آموزشی ویژه کودکان اتیستیک را راه‌اندازی کرد. مدارس شروع به شناسایی کودکان اتیستیک کردند و به افرادی که دچار این اختلال بودند آموزش‌ها و خدمات ویژه‌ای ارائه کردند. در این سال‌ها و به عبارت دقیق‌تر در سال ۱۹۹۴ میلادی، سندروم آسپرگر نیز به طیف اتیسم اضافه شد. در این طبقه‌بندی، افراد دچار سندروم آسپرگر ویژگی‌های خفیف‌تری نسبت به سایر افراد اتیستیک داشتند.
سال ۱۹۹۸ میلادی؛ واکسیناسیون و اوتیسم رابطه‌ای دارند؟
در سال ۱۹۹۸ میلادی، مطالعاتی در زمینه نقش واکسیناسیون و اوتیسم منتشر شد که در آن‌ها نقش واکسن‌های اوریون، سرخچه و سیاه‌سرفه در ابتلا به اوتیسم مهم دانسته شده بود. این مطالعات درست نبود و به‌سرعت به اشتباه بودن آن‌ها اعتراف شد.
آغاز سال ۲۰۰۰ و نقشی که در تاریخچه اوتیسم ایفا کرد
شرکت‌های تولیدکننده واکسن، به علت نگرانی افکار عمومی که درباره نقش ماده تیمورسال در واکسن‌ها در ایجاد اوتیسم به وجود آمده بود، این ماده نگه‌دارنده جیوه‌ای را از تولیدات خود حذف کردند. هرچند، نبود ارتباط میان ابتلا به اتیسم و واکسیناسیون ثابت شده بود.
سال ۲۰۰۹ میلادی: برآوردهای رسمی از اوتیسم
در این سال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها برآورد کرد، از هر ۱۱۰ نفر، یک کودک دچار اختلال طیف اتیسم است. بنابراین، نیاز به مطالعات بیشتر و یافتن تکنیک‌های درمانی بیش از پیش ضرورت یافت. در سال ۲۰۱۳، در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی، انواع طبقه‌بندی‌های اتیسم حذف شد و اختلال اتیسم به عنوان اختلال طیف اتیسم معرفی شد. اتیسم در دو شاخه طبقه‌بندی شد:
1) اختلال در برقراری ارتباطات و تعاملات اجتماعی،
2) رفتارهای محدود یا/و تکراری.
اوتیسم یکی از مباحثی است قصد داریم در وبسایت کودکت به طور ویژه‌ای به آن بپردازیم تا به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کنیم تا بتوانند بهتر در جامعه حضور پیدا کنند، در این راه به کمک شما نیازمندیم، اگر تجربه یا دانشی در این زمینه دارید حتما از طریق قسمت نظرات یا شبکه‌های اجتماعی کودکت با ما و والدین دیگر به اشتراک بگذراید.
