تازه‌ترین مطالعات پژوهشگران روی موش‌ها نشان می‌دهد که یک پروبیوتیک معمولی ممکن است برخی از علائم و نشانه‌های اوتیسم را کاهش دهد. این مقاله رد ارتباط با پروبیوتیک ها و اوتیسم دا از دست ندهید. در یک تحقیق تازه منتشر شده، محققان از یک نوع پروبیوتیک در دسترس با نام Lactobacillus reuteri برای کاهش علائم و نشانه‌های اوتیسم در موش‌هایی که سطوح پایینی از این باکتری طبیعی را در روده خود داشتند استفاده کردند. اخیرا خبرهای زیادی در مورد ارتباط پروبیوتیک‌ها و اوتیسم شنیده‌ایم خبر‌ها به یک گزارش علمی جدید منتشر شده در مجله Cell اشاره می‌کنند که توضیح می‌دهد چگونه پروبیوتیک Lactobacillus reuteri برخی نشانه‌های اوتیسم را در موش‌ها کاهش می‌دهد.
محققانی به سرپرستی مورو کاستا متیولی، متخصص مغز و اعصاب و مدیر مرکز تحقیقات حافظه و مغز در دانشگاه پزشکی بیلر و دکتر شلی بافینگتن، فوق تخصص مغز و اعصاب در آزمایشگاه کوستا متیولی، بسیار مشتاقند تا در آینده از این پروبیوتیک برای درمان افراد مبتلا به اوتیسم استفاده کنند. یافته‌های جدید درباره ارتباط پروبیوتیک ها و اوتیسم بسیار جالب هستند چون در حال حاضر بسیاری از پروبیوتیک‌های متداول و محصولات لبنی تولید شده شامل یک یا چند نوع از پروبیوتیک Lactobacillus reuteri هستند که به طور طبیعی در شیر مادر و روده سالم وجود دارد.
در ادامه با نتایج تحقیقات دکتر کنت ویلیام، متخصص گوارش و عضو انجمن درمان بیماران اوتیسم در اوهایو و پل وانگ، متخصص اطفال و سرپرست تحقیقات پزشکی انجمن درمان بیماران اوتیسم در مورد ارتباط پروبیوتیک ها و اوتیسم آشنا می‌شویم. میکروبیوم‌ها شامل یک مجموعه از باکتری‌های معمول روده در بدن است که به ما کمک می‌کند تا غذا را هضم کنیم و با سیستم ایمنی بدنمان برای مبارزه با بیمار‌ی‌ها تعامل داشته باشیم. قبل از مطالعات جدید، ما چیزی در مورد ارتباط بین باکتری‌ها روده یا میکروبیوم و اوتیسم نمی‌دانستیم.
دکتر وانگ می‌گوید:
مطالعات در مورد افراد مبتلا به اوتیسم نشان می‌داد که در بسیاری از آن‌ها تفاوت‌های میکروبیومی در مقایسه با افراد دیگر وجود دارد. اما این تحقیقات به تفاوت‌های خاص یعنی وجود یک نوع خاص باکتری یا عدم وجود آن نپرداخته بودند.
مطالعات در موش‌ها نشان داده است که تغییرات در میکروبیوم می‌تواند بر رشد و عملکرد مغز تاثیر بگذارد. همانطور که در تحقیقات قبلی انجام شده بر روی موش‌ها نیز ارتباط بین تغییرات در میکروبیوم و رفتارهای اوتیسمی مانند اجتناب از اجتماع و اقدامات تکراری مشاهده شده بود. در بعضی از این مطالعات، پروبیوتیک به کم شدن برخی از این اختلالات رفتاری کمک کرده بود. در حال حاضر دکتر ویلیامز یکی از محققانی است که روی ارتباط پروبیوتیک ها و اوتیسم کار می‌کند و ما امیدواریم که بتوانند اطلاعات مهمی در مورد این تفاوت‌ها یا به تعریفی دیگر از اینکه چرا میکروبیوم کودکان مبتلا به اوتیسم متفاوت است به ما بدهند. وعده داده شده است تا به پیشرفت‌هایی در مورد نحوه به وجود آمدن اوتیسم و توسعه درمان‌های جدید برای کمک به مبتلایان دست یابیم.
بیشتر بخوانید: اختلال اوتیسم با عملکرد بالا چیست؟
مطالعات جدید در مورد ارتباط بین میکروبیوم‌ها، پروبیوتیک ها و اوتیسم
دکتر ویلیامز در مورد ارتباط بین میکروبیوم‌ها، پروبیوتیک ها و اوتیسم می‌گوید:
در برخی موارد، این مطالعه مشابه تحقیقات پیشگامانه ۲/۱۳ بوده است. آن مطالعه به بررسی رفتارهای اوتیسم با تغییرات متمایز در میکروبیوم پرداخته بود و مشاهده شده بود تغذیه موش‌ها با Bacteroides fragili (نوع دیگری از باکتری‌های مفید روده) باعث بهبود ارتباطات اجتماعی آن‌ها شده بود.
در یک مطالعه جدید، تغذیه موش‌های مبتلا به اوتیسم با پروبیوتیک probiotic Lactobacillus، افزایش تعداد نورون‌های تولیدکننده اکسیتوسین و بهبود در رفتارهای اجتماعی آن‌ها را به همراه داشته است. تحقیقات روی موش‌های جدید، در جستجوی توضیح احتمالی در مورد تاثیرات تغییر باکتری بر توسعه و عملکرد مغز است. به عنوان مثال، محققان مشاهده کرده‌اند که افزایش سطوح باکتری Lactobacillus reuteri به میزان نرمال باعث افزایش سطوح اکسیتوسین، هورمون مرتبط با رفتار اجتماعی می‌شود و همچنین نشانه‌های شکل‌پذیری و انعطاف در مغز (توانایی مغز در ایجاد ارتباطات جدید که باعث افزایش یادگیری می‌شود را بهبود می‌بخشد.
در حالی که هر دو مطالعه جدید به نتایج امیدوار‌کننده‌ای دست یافته‌اند، اما عنوان می‌کنند که هنوز به طور کامل نمی‌دانند که چگونه فعل و انفعالات در میکروبیوم و مغز بر علائم بیماری اوتیسم تاثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، ما نمی‌دانیم که چرا درمان‌های پروبیوتیک استفاده شده در این مطالعات باعث بهبود تعاملات اجتماعی شده اما نتوانسته است که فعالیت‌های تکراری و علائم اضطراب را کاهش دهد.
چه فاکتورهایی ممکن است در ارتباط پروبیوتیک ها و اوتیسم نقش داشته باشند؟
سوال اصلی محققان این است که چگونه میکروبیوم مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟ احتمالات مختلفی وجود دارد و می‌تواند بیش از یکی درست باشد. یکی از احتمالات این است که باکتری روده ماده شیمیایی آزاد می‌کند که سلول‌های دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در نهایت به بهبود التهابات بدن کمک می‌کند که شامل سلول‌های عصبی و ایمنی هم می‌شود. شواهد نشان می‌دهد که برخی باکتری‌های سودمند باعث کم‌شدن التهابات می‌شوند. در غیاب وجود این باکتری‌های خوب، التهاب نه تنها در دستگاه گوارش بلکه در سراسر بدن افزایش می‌یابد. همچنین، باکتری‌های کمتر مطلوب نیز ممکن است ماده‌ای ترشح کنند که باعث بیشتر شدن التهابات شود.
با این حال ممکن است ارتباط بین میکروبیوم و اوتیسم مستقیما هیچ ارتباطی با التهاب نداشته باشد. به عنوان مثال، نویسندگان این گزارش مطرح می‌کنند که تغییرات در مغز با تغییرات در میکروبیوم (شامل عصب واگ) مرتبط است. این عصب ارتباط مستقیمی بین روده و سیستم مرکزی عصبی ایجاد می‌کند. مواد شیمیایی تولید شده توسط باکتری‌های خاص روده ممکن است تاثیر مستقیمی بر این عصب و مغز داشته باشد.
بیشتر بخوانید: آموزش شنا به کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند جان آن ها را نجات دهد؟
آیا باید در مورد نتایج بدست‌آمده از این مطالعات بااحتیاط بود؟
احتیاط اصلی این است که این تحقیق بر روی موش انجام شده است. واضح است که مغز و میکروبیوم موش همانند مغز و میکروبیوم انسان نیست. ما هنوز نمی‌توانیم این درمان را بروی انسان انجام دهیم چون میکروبیوم انسان در افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند بسیار بامیکروبیوم موش مورد مطالعه در تحقیق تفاوت دارد. به عنوان مثال، برخی مطالعات نشان داده است که سطوح پروبیوتیک Lactobacillus reuteri در میکروبیوم موش نرمال بیشتر از سطح میکروبیوم در انسان نرمال است. آیا این امکان وجود دارد که با مصرف مکمل‌های Lactobacillus reuteri علائم و نشانه‌های اوتیسم در مبتلایان به اوتیسم بهبود یابد؟ دکتر وانگ پاسخ می‌دهد:
ما می‌دانیم که بسیاری از خانواده‌ها از پروبیوتیک Lactobacillus reuter بدون نسخه استفاده می‌کنند. اما ما هیچ معجزه‌ای نمی‌بینیم. به نظر می‌رسد این پروبیوتیک‌ها عموما بی‌خطر هستند و ممکن است مزایایی داشته باشند که به طور مستقیم با اوتیسم مرتبط نباشد.
به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که استفاده از پروبیوتیک Lactobacillus reute به کم شدن یبوست در کودکان کمک می‌کند. در تحقیقات دیگر پی بردند که پروبیوتیک‌های خاص می‌توانند به کاهش درد شکم کنند. ما از تجارب بالینی دریافتیم که مسائل گوارشی بر رفتار کودکان مبتلا به اوتیسم تاثیرگذار است.
دکتر وانگ می‌گوید:
ما پیشنهاد می‌کنیم که خانواده‌ها تحت نظر پزشک از پروبیوتیک استفاده کنند. همچنین باید به دقت علائم و نشانه‌هایی را که امیدوار هستند بهبود یابند تحت نظر بگیرند و سپس نتایج را بررسی کنند که آیا در این کار مزیتی وجود داشته یا عوارض جانبی نامطلوبی به همراه داشته است.
شما در حال مطالعه بر روی نقش میکروبیوم در بیماری اوتیسم هستید. آیا می‌توانید در مورد این تحقیق و وابستگی آن با تحقیق ارتباط پروبیوتیک ها و اوتیسم توضیح دهید؟دکتر ویلیامز پاسخ می‌دهد:
ما در حال تحقیق هستیم که آیا می‌توانیم یک میکروبیوم مشخص و متمایزی در کودکان مبتلا به اوتیسم شناسایی کنیم، علی الخصوص کودکان مبتلا به اوتیسم که از یبوست یا درد شکمی رنج می‌برند.
در مطالعات مقدماتی، ما به مطالعه میکروبیوم در کودکان مبتلا به یبوست یا درد شکمی در بخش گوارش بیمارستان پرداختیم که شامل کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان عادی بود. نتایج حاصل از مطالعات اولیه نشان داد که میکروبیوم کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان عادی متفاوت است. اکنون ما تعداد بیشتری از کودکان را برای تایید این یافته‌ها تحت نظر گرفته‌ایم. همچنین ما به بررسی کودکان می‌پردازیم که مشکل گوارشی ندارند.
به طور کلی، ما امیدواریم که بتوانیم میکروبیوم را بین چهار گروه از کودکان مقایسه کنیم. کودکان اوتیسمی که مشکل گوارشی دارند، کودکان مبتلا به اوتیسم که مشکل گوارشی ندارند، کودکانی که فقط مشکل گوارشی دارند و در نهایت کودکانی که هیچ‌کدام از این مشکلات را ندارند.
ما امیدواریم این مطالعات به ما در شناسایی مشکلات گوارشی در کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند علی‌الخصوص کودکانی که نمی‌توانند از طریق مهار‌ت‌های کلامی درد خود را ابراز کنند. همچنین امید داریم که این تحقیقات به توسعه درمان‌های جدید گوارشی که به کاهش اضطراب و رفتارهای ناخوشایند که معمولا در کودکان مبتلا به اوتیسم رخ می‌دهد کمک کند.
چرا این تحقیق در اولویت انجمن بیماران اوتیسم قرار گرفته است؟ دکتر وانگ پاسخ می‌دهد:
مشکلات گوارشی در میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم بسیار شایع است. این مشکلات عمیقا کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل، مدت طولانی است که ما از تحقیقات در مورد علل این مشکل و درمان آن‌ها حمایت می‌کنیم. تحقیقات پیشین و یافته‌های جدید نشان می‌دهد که درمان‌های بیماری گوارشی می‌توانند تنها به کم‌کردن درد خلاصه نشوند. همچنین این درمان‌ها ممکن است بتوانند به کاهش علائم اصلی اوتیسم کمک کنند.
قدم بعدی شما در تحقیقات در مورد میکروبیوم روده و اوتیسم چیست؟ دکتر وانگ پاسخ می‌دهد:
تحقیقاتی که دکتر ویلیامز و همکارانش پیگیر آن هستند، قدم بعدی بزرگ ما است. ما باید متوجه شویم که چرا میکروبیوم در افراد مبتلا به اوتیسم متفاوت است و چگونه این تفاوت‌ها می‌توانند باعث به وجود آمدن علائم رفتاری اوتیسم شوند یا بدترش کنند. با استفاده از این اطلاعات، می‌توانیم مطالعاتی در مورد درمان‌های میکروبیومی انجام دهیم که می‌توانند به کاهش علائم اوتیسم و بیمار‌ی‌های گوارشی کمک کنند. این تحقیق وعده بهبود در سطوح مختلف زندگی را می‌دهد.
