اگر از دسته مادران خجالتی هستید، دستتان را بالا ببرید.
آرام دستش را بالا می‌برد
من حتی دستم را هم با خجالت بالا می‌برم.
اه. من زیادی درونگرا هستم. در موقعیت‌های اجتماعی کمرو و خجالتی‌ام و وقتی احساس راحتی نمی‌کنم به طرز نفرت‌انگیزی روی بچه‌هایم متمرکز می‌شوم. رازم را فاش کردم اما واقعا اینطوری هستم. تلاش کرده‌ام -یعنی واقعا تلاش کرده‌ام- که دوستانی پیدا کنم که مادر هستند. واقعا این کار را کرده‌ام اما هیچوقت نتیجه نداده است.
مقاله مرتبط: احساس ناکارآمدی را فراموش کنید؛ شما مادر فوق العاده‌ای هستید
شماره‌اش را بگیرم؟ ازش سوال کنم که دوست دارد با هم وقت بگذرانیم؟ انگار دوباره قرار است با یک نفر به ملاقات عاشقانه بروم با این تفاوت که این بار من هستم که خجالتی و کمرو هستم. زندگی عادلانه نیست. من اواسط -خب، اواخرـ دهه‌ی دوم زندگی‌ام هستم. چرا الان از ۱۷ سالگی‌ام هم کم‌روتر و خجالتی‌تر هستم؟
تا به حال شده برای یک دوست بالقوه‌ی مادر در فیسبوک درخواست دوستی بفرستید چون فکر کرده‌اید که ارتباط خوبی دارید و بعد آن‌ها درخواستتان را قبول نمی‌کنند و شما می‌مانید در برزخ این فکر که «شاید واقعا از من خوشش نمی‌آید.» واقعا افتضاح است و بعد دوباره آن مادر را می‌بینید و عرق می‌کنید و خجالت می‌کشید و احساس حماقت می‌کنید. من اینطوری هستم. مثل زمان مدرسه است که نامه می‌نوشتیم و از این و آن می‌پرسیدیم دوستمان دارند یا نه. خیلی اعصاب‌خرد‌کن است!
مادران خجالتی دیگر بی صبرانه منتظرتان هستند
در این دور و زمانه، ما مادران به یک قبیله احتیاج داریم. گروهی هم فکر از زنانی که دوستمان دارند و وقتی احتیاج داریم دلگرممان می‌کنند. می‌دانید خوبی‌اش کجا است؟ اصلا نیازی نیست که نزدیک به شما زندگی کنند. یکی از بهترین دوستان من در یک استان دیگر زندگی می‌کند. با تعدادی از کسانی که همگی در یک روز زایمان کردیم دوستی خیلی نزدیک داریم و هر روز با هم صحبت می‌کنیم. مثل قرار ملاقات‌های اینترنتی است ولی برای مادران. هیچ وقت نفهمیده بودم که پیدا کردن دوست چقدر شبیه به پیدا کردن نامزد است. واقعا قیاس درستی است.
در نهایت شما باید جایی عشق، علاقه، حمایت و دلگرمی پیدا کنید. به دوستانی احتیاج دارید که حالتان را بپرسند و جویای اوضاع و احوال فرزندانتان شوند. دوستانی که وقتی به‌هم‌ریخته هستید برایتان غذا بیاورند. احتیاج به پناهگاهی دارید که وقتی از دست فرزندانتان کلافه شده‌اید، به آنجا بروید و آرام شوید. بدون هیچ قضاوتی، هیچ گفتگوی اضافه‌ای، هیچ چیزی جز عشق و دلگرمی.
مادران خجالتی دیگر را پیدا کنید. آن‌ها منتظر شما هستند. آن مادری را که زیادی به بچه‌هایش توجه می‌کند تا با کسی چشم توی چشم نشود و حرف نزند، پیدا کنید. آن مادر خجالتی را که خودش چندتایی درخواست دوستی فرستاده است پیدا کنید. او به شما احتیاج دارد و شما هم بی‌شک به او احتیاج دارید.
