نظارت والدین بر فرزندان به صورت آنلاین و با رعایت این مسئله که از دید کودکان مانند یک جاسوس و پدر و مادر خیلی سختگیر به نظر نیایند، می‌تواند چالش برانگیز باشد. حتی پیگیری اینکه چه مدتی را آنلاین می‌گذارنند نیز می‌تواند از دیدگاه کودکان دخالت باشد. در طول قرنطینه ناشی از همه گیری و مجازی شدن مدارس،کودکان زمان بیشتری را صرف صفحه نمایش می‌کردند. در نتیجه والدین بیشتر از قبل مجبور بودن برای حفظ امنیت فرزندانشان و حفظ تعادل میان صفحه نمایش و سایر فعالیت‌های حضوری کودکان، تلاش کنند. اکنون در سال 2023 زندگی تا حد زیادی به حالت عادی بازگشته است، اما نیاز والدین به محافظت و امنیت کودکان در فضای مجازی هرگز از بین نخواهد رفت.

ما به والدین پیشنهاد می‌کنیم برای نظارت بر رفتار کودکان خود، با آن‌ها بر راهکاری توافق کنند که با افزایش سن، استقلال بیشتری داشته باشند. خوشبختانه، راه‌های خوبی وجود دارد که به فرزندانتان اجازه می‌دهید در ارتباط با دیگران بمانند و معاشرت کنند. در این مقاله به بررسی این راه‌ها خواهیم پرداخت.

نکاتی برای حفظ امنیت  کودکان در فضای مجازی

دنیای آنلاین می‌تواند ترسناک باشد، به ویژه برای والدینی که فرزندانشان در حال یادگیری و اشتباه هستند. با این حال، بد نیست که مزایای دیجیتالی شدن را بشناسید. در نهایت، فرزندان شما باید بتوانند از فضای مجازی به نفع خود استفاده کنند. آن‌ها می‌توانند روابط خود را با عزیزانشان حفظ کنند، چیزهای جدید یاد بگیرند و به اطلاعات دسترسی داشته باشند. بنابراین، آنچه شما نیاز دارید، مجموعه‌ای از نکات عملی برای حفظ امنیت کودکان در عصر دیجیتال مرتبط با اینترنت است که می‌تواند به شما کمک کند با میزان استفاده مناسب، از مزایای آن بهره‌مند شوید.

فعال باشید

رسیدگی به مسائل قبل از تبدیل شدن به مشکلات واقعی، آسان‌تر است. در اینجا مهمترین کارهایی که می‌توانید برای فعال بودن انجام دهید، آورده شده است:

  • سایت‌ها را مسدود کنید – اجازه ندهید فرزندانتان با خشونت، تصاویر روابط جنسی یا هر محتوای دیگری که نمی‌خواهید ببینند، برخورد کنند. یک رویکرد رایج این است که Google SafeSearch را روشن کنید. بررسی کنید که مرورگرهای شما از گوگل به عنوان موتور جستجوی پیش فرض استفاده می‌کنند.
  • از VPN استفاده کنید – از حریم خصوصی آنلاین خانواده خود با یک شبکه خصوصی مجازی محافظت کنید. VPN ها داده‌ها را رمزگذاری می‌کنند و از اینکه افراد غریبه متوجه شوند شما یا فرزندتان از چه موقعیت مکانی در حال گشت و گذار در اینترنت هستید، جلوگیری می‌کنند.
  • از فایروال استفاده کنید – از اتصال وسایل غیر مجاز به رایانه خود جلوگیری کنید و مطمئن شوید که فایروال همیشه کار می‌کند.
  • بدانید فرزندتان با چه کسانی ارتباط برقرار می‌کند – از اینکه فرزندانتان حضوری و آنلاین با چه کسانی معاشرت می‌کنند، آگاه باشید. با بچه‌های خود در مورد روابط آنلاین و “قوانین و آداب معاشرت در فضای اینترنت” صحبت کنید. در مورد مسائلی مانند آزار و اذیت سایبری و اینکه دوستی‌ها در دنیای واقعی چه تفاوتی با دوستی‌های آنلاین دارند، بحث کنید. برای مثال، ممکن است یه نفر در فضای مجازی نسبت به دنیای واقعی با اعتماد به نفس‌تر یا بدجنس‌تر باشد. در مورد نحوه برخورد با افرادی که مشکلات اخلاقی دارند، بحث کنید. برای صحبت با فرزندانتان از سیاست درهای باز استفاده کنید.

پیشگیری کلید ایمنی است، اما به روش‌های کنترلی والدین مانند مسدود کردن وب سایت‌ها، باید با دقت و احتیاط بیشتری نگاه کرد. این روش‌ها با بزرگتر شدن کودکان ناکارآمدتر می‌شوند، زیرا هک کردن سایت‌‌ها برای بچه‌ها آسان‌تر می‌شود. باید در نهایت به جایی برسیم که بچه‌های بزرگتر بدون کنترل و نظارت والدین، خودشان در استفاده از اینترنت تعادل را رعایت کنند.

تعیین حد و حدود برای حفظ امنیت کودکان در فضای مجازی

کودکان زمانی رشد می‌کنند که ساختار داشته باشند. برای این منظور، بسیاری از خانواده ها توافق نامه‌هایی را برای فضای مجازی تنظیم می‌کنند که هر دو طرف باید به آن پایبند باشند. اگر فرزندانتان مدت زیادی را خارج از قوانین سپری کرد، صبور باشید. آن‌ها ممکن است به زمان نیاز داشته باشند تا با انتظارات جدید سازگار شوند. در این راستا مسائلی وجود دارد که باید به آن‌ها بیاندیشید. این مسائل عبارتند از:

مدت زمانی که فرزندان شما می‌توانند از اینترنت یا یک دستگاه الکترونیکی استفاده کنند

فقط آخر هفته‌ها؟

ساعات مشخصی در هفته؟

فرزندانتان چه ساعتی می‌توانند آنلاین باشند

صبح قبل از مدرسه؟

عصر بعد از اتمام تکالیف؟

بعد از دوش گرفتن؟

چه نوع کارهایی را می‌توانند در اینترنت جستجو کنند و انجام دهند

پست الکترونیک؟

گفت و گو با دوستان؟

تحقیق برای تکالیف؟

گوش دادن به موسیقی و تماشای ویدئوهای یوتیوب؟

گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی؟

اگر قبلاً این کار را نکرده‌اید، با بچه‌هایتان در مورد آزار و اذیت اینترنتی، زورگویی و قلدری آنلاین و ارسال پیام‌های جنسی (وقتی بزرگتر شدند) صحبت کنید. هر چند وقت یک بار در مورد این موضوعات گفتگو کنید. مقالات خبری یا تجربیات شخصی نکات مهمی هستند. آن‌ها باید در مقایسه با جلسات خانوادگی، گفتگویی صادقانه داشته باشند.

البته قوانین از خانواده‌ای به خانواده دیگر متفاوت هستند، اما اینها مواردی هستند که باید در نظر داشته باشید. به قوانینی که تعیین کرده‌اید پایبند باشید تا فرزندانتان شما را جدی بگیرند.

به فرزندان خود در مورد حریم خصوصی آموزش دهید

کودکان با رسانه‌های اجتماعی و وسایل هوشمند بزرگ می‌شوند. آن‌ها خود را در صفحه نمایش‌های مختلف از جمله تلویزیون، تلفن های هوشمند، تبلت ها، لپ تاپ ها، کنسول های بازی و هدست‌های واقعیت مجازی غوطه ور می‌کنند. ممکن است کنترل استفاده فرزندتان از دستگاه‌های هوشمند سخت باشد، اما آموزش ایمنی به او هرگز زود نیست. نکات ایمنی لازم شامل موارد زیر می‌شوند:

  • اطلاعات شخصی را به مخاطبان آنلاین چه غریبه باشند چه از عزیزان، ندهید. همه آنگونه که وانمود می‌کنند نیستند. از سوی دیگر، هیچ دلیل معتبری وجود ندارد که کسی به رمز عبور نتفلیکس، شماره حساب بانکی یا سایر اطلاعات حساس فرزند شما (یا خانواده شما) نیاز داشته باشد. حتی نزدیکانتان هم نیازی به دانستن اطلاعات شخصی فرزند شما ندارد. فرزندانتان را تشویق کنید که وقتی مردم درخواست اطلاعات می‌کنند به شما بگویند. 
  • به اشتراک گذاری اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی را محدود کنید. سارقان هویت و مجرمان سایبری هر لقمه‌ای را که به دست می‌آورند، از جمله نام حیوانات خانگی، تولدها، بررسی‌ مکان، و حتی هویت متوفی را می‌بلعند. پس اشتراک گذاری خود را محدود کنید.
  • رمزهای عبور قوی ایجاد کنید. البته، احتمالاً این شما هستید که اولین گذرواژه‌های فرزندانتان را تنظیم می‌کنید (و به آنها کمک می‌کنید این رمزهای عبور را به خاطر بسپارند). بچه‌ها معمولاً از نظر شناختی و زبانی به اندازه کافی برای ایجاد رمزهای عبور قوی، رشد نکرده‌اند. مفاهیم اساسی را به آن‌ها معرفی کنید و با گذشت زمان ایده‌های پیشرفته‌تری را اضافه کنید. به عنوان مثال، می‌توانید به کودکان بسیار خردسال آموزش دهید که برای هر حساب رمزهای عبور متفاوتی داشته باشند، پس از هر بار استفاده از سیستم خارج شوند و رمز عبور نباید شامل نام حیوانات خانگی، نام والدین و موارد مشابه باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که مانند بزرگسالان، کودکان اغلب روش‌های رمز عبور خوب را می‌دانند اما همیشه از آن‌ها پیروی نمی‌کنند. مثلا، استفاده مجدد از رمزهای عبور رایج است اما ایده خوبی نیست.
  • قبل از ملاقات حضوری با شخصی که از طریق اینترنت با او آشنا شده‌اند، از والدین اجازه بگیرند. با فرزندان خود به این جلسه بروید و همیشه در مکانی امن و عمومی قرار بگذارید. به آن‌ها بگویید که چرا مکان‌های ملاقات امن ضروری است. نوجوانان معمولا قرار ملاقات‌های خود را به شما نمی‌گویند، اما می‌توانند قرار گذاشتن در مکان عمومی را رعایت کنند.
  • هنگام استفاده از یک دستگاه عمومی از همه حساب‌ها خارج شوید. توضیح دهید که وقتی افراد از رایانه‌های کتابخانه یا حتی دستگاه‌های دوستان خود استفاده می کنند، باید از سیستم خارج شوند. در غیر این صورت، افراد بعدی روی دستگاه می‌توانند وارد حساب‌هایشان شوند.
  • مراقب امکانات رایگان باشید. به فرزندان خود اجازه دهید بدانند که مجرمان از بازی‌ها، برنامه‌ها، آهنگ‌های زنگ رایگان و موارد مشابه به عنوان طعمه برای مخفی کردن بدافزارها استفاده می‌کنند. قبل از دانلود هر چیزی، از بچه های کوچکتر بخواهید که از شما اجازه بگیرند.

ایمیل‌های جعلی

هر روز ایمیل‌هایی با ظاهر مشکوک ارسال می‌شوند. خوشبختانه، ارائه دهندگان ایمیل مانند Gmail ،کار بسیار خوبی کرده و آن‌ها را در پوشه اسپم فیلتر می‌کنند. با این حال، آگاهی تا حد زیادی لازم است. این موارد را به فرزندان خود بگویید.

  • اگر چیزی بیش از حد خوب به نظر می‌رسد، باید به آن مشکوک شوید. ممکن است ایمیلی دریافت کنید که می‌گوید برنده جایزه شده‌اید و باید اطلاعات شخصی را برای آن‌ها ارسال کنید. گرفتار این تله نشوید!
  • اگر پیامی فوری و اضطراری دریافت کردید، حواستان را جمع کنید. مثلا ایمیل مدرسه‌ای که اطلاعات حساب بانکی را برای یک سفر میدانی درخواست می‌کند. ممکن است یک کلاهبرداری باشد و کودکان باید چنین اتفاقاتی را به شما اطالاع دهند. بررسی کنید که آیا آدرس ایمیل قانونی به نظر می‌رسد یا نه. به جای کلیک کردن روی «پاسخ» یا روی پیوندهای موجود در ایمیل، خودتان مسئله را پیگیری کنید. به عنوان مثال، آدرس ایمیل معلم را در یک ایمیل جدید تایپ کنید یا با مدرسه تماس بگیرید.

مشارکت کنید

مشارکت کردن، بسته به سن و نیازهای فرزندتان، معنای متفاوتی دارد. این ایده خوبی است که والدین فرزندان کوچکتر، همراه با آن‌ها از اینترنت استفاده کنند، سایت‌هایی را که از آن‌ها بازدید می‌کنند زیر نظر داشته باشند و بر برنامه‌هایی که در تلفن استفاده می‌کنند، نظارت کنند. به این ترتیب، می‌توانید به محض ایجاد هر مشکلی به آن رسیدگی کنید.

مشارکت لزوماً به معنی نصب نرم‌افزار ردیابی یا روش‌های کنترلی والدین نیست. در واقع، کودکان بزرگتر ممکن است احساس کنند که حریم خصوصی آن‌ها نقض شده است و درنتیجه به دنبال راه‌هایی برای دور زدن محدودیت‌های شما خواهند بود. حفظ خطوط ارتباطی باز نیز راهی موثر است.

تجربیات آنلاین متناسب با سن را بشناسید و اجرا کنید

دسترسی و تجربیات آنلاین کودکان بسته به سن آن‌ها باید متفاوت باشد. به عنوان مثال، کودکان کمتر از 10 سال نیاز به نظارت نسبتا دقیق در زمانی که آنلاین هستند، دارند. اکثر آنها هنوز درکی از استفاده عاقلانه از رسانه‌های اجتماعی ندارند. اگر فرزند شما دچار تغییر ناگهانی در احساسات خود شده است، آن را بررسی کنید. ممکن است باز کردن یک حساب اشتراکی، ساده‌تر (و عاقلانه تر) از ممنوع کردن یکسری دسترسی‌ها باشد. این دستورالعملی است برای اینکه بچه‌ها از شما پیروی کنند.

با بزرگتر شدن کودکان، به تدریج مجوزها را افزایش دهید. ارتباطات باز را تشویق کنید تا دوران نوجوانی را بسیار آسان‌تر کنید.

الگوی خوبی باشید

اجازه ندهید فرزندانتان شما را در سایت‌هایی ببینند که نمی‌خواهید خودشان در آن‌ها حضور داشته باشند. کودکان اغلب به والدین خود نگاه می‌کنند و در مورد اینکه چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی غیرقابل قبول است قضاوت می کنند. بنابراین، باید الگوی خوبی باشید. زمانی را در فضای باز بگذرانید. بخوانید، آشپزی کنید و بازی کنید. اگر ارتباط خود را با فضای مجازی قطع کنید، فرزند نوجوانتان از شما یاد می‌گیرد و از آن پیروی می کند. به طور خلاصه، انتخاب‌های آنلاین خوبی داشته باشید. اگر دوست ندارید فرزندتان این کار را انجام دهد، پس خودتان هم این کار را نکنید.

تمرکز بر کیفیت اوقات بدون تکنولوژی در خانه

در روزگاری که افراد آنقدر غرق در وسایل الکترونیکی خود هستند، تشویق و ترغیب به گذراندن اوقات فراغت با کیفیت در کنار خانواده بدون وسایل الکترونیکی و فناوری بسیار مهم است. با یکدیگر ارتباط صمیمانه برقرار کنید، شاید از طریق یک بازی رومیزی سرگرم کننده، استخر یا شام خانوادگی دلچسب.

حفظ امنیت کودکان در فضای مجازی

تکنولوژی بخشی جدایی ناپذیر از دنیای ماست. در صورت استفاده مناسب و حفظ امنیت کودکان در فضای مجازی وسایل الکترونیکی می‌توانند مزایای زیادی داشته باشند. به عنوان مثال، دانش‌آموزان می‌توانند به طور مؤثر تحقیق کنند و مقاله بنویسند، همسالان می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، بزرگسالان می‌توانند با افراد مهم زندگی خود ملاقات کنند و خیلی چیزهای دیگر.

با این حال، تحقیقات نشان داده است که تعامل چهره به چهره بین بچه‌ها و والدین، معلمان و دوستان در تقویت روابط سالم و توسعه فردی ضروری است. اینترنت می‌تواند ابزار قدرتمندی باشد، اما مهم است که روابط شخصی را از دست ندهید.

پاسخ شما:

دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید
نام خود را اینجا وارد کنید