به دهان بردن اشیا عادتی است که در تمام کودکان در سنی خاص اتفاق می‌افتد. از آنجایی که کودک هفت ماهه شما هنوز نمی‌تواند به درستی از دست‌ها و انگشتانش استفاده کند، بنابراین با دیدن وسیله جدید اولین کاری که می‌کند به دهان بردن اشیا و خوردن آن است. در ماه‌های ابتدایی زندگی کودک، او تنها به وسیله دهان و حس چشایی است که همه چیز را می‌شناسد بنابراین طبیعی است که در مواجه با وسیله جدید اولین کار به دهان بردن وسیله جدید باشد.
عادت به دهان بردن اشیا در کودکان
طبق تحقیقات، مشخص شده که در هر میلی متر مربع دهان نوزادان و کودکان، بیش از هر عضو دیگری عصب وجود دارد، بنابراین برای این که بداند دقیقا این وسیله جدید چیست، اولین کار به دهان بردن اشیا و خوردن آن است. اگر دوست ندارید وسیله‌ای را در دهانش قرار دهد هرگز آن را در معرض دید و دسترسی او قرار ندهید.
زمانی که نوزاد شما برای اولین بار شروع به شناسایی محیط اطراف خودش می‌کند طبیعی است که شروع به خوردن مشت خود کند.
از آنجایی که کودک شما دیگر قدرت مشت کردن و گرفتن اشیا را دارد پس وسایل کوچک و اشیا تیز را از دسترس او دور کنید زیرا ممکن است با به دهان بردن اشیا ، آن را ببلعد یابه چشم خود ضربه بزند.
از آنجایی که کودک شما بسیار متحرک و فعال است و نسبت به همه چیز واکنش نشان می‌دهد باید مراقب وسایلی که با آن بازی می‌کند باشید، به خصوص اگر خواهر و برادر بزرگتر داشته باشد، زیرا وسایلی که بچه‌های بزرگتر با آن بازی می‌کنند اغلب دارای قطعات کوچکی هستند که ممکن است کودک شما آن‌ها را ببلعد یا وارد دهانش کند که این مسئله شاید باعث خفگی او شود، پس مراقب اسباب بازی‌های او باشید.
مقاله مرتبط: برای گرفتن پستانک از کودک چکار کنم؟
ممکن است زمانی که کودک شما به سن دو سالگی رسید عادت به دهان بردن اشیا را ترک کند، معمولا کودک شما بین نه تا ده ماهگی شروع به استفاده از دست‌هایش و کار با آن‌ها می کند و در سن ۱۲ ماهگی می‌توانند خیلی خوب با دست‌ها و اسباب بازی‌هایشان بازی کنند. معمولا عادی است که کودکتان، تا سن دو سالگی مدام دستش را در دهانش کند و همچنان عادت به دهان بردن اشیا را داشته باشد، اما اکثر کودکان در سن سه سالگی این عادت را کنار می‌گذارند.
مطمئن شوید که وسایل خطرناک و خوراکی‌های مسموم کننده روی زمین یا در دسترس او و جاهایی که می‌تواند آن‌ها را پیدا کند (مانند کابینت‌های طبقه پایین آشپزخانه)، قرار ندهید. ترجیحا وسایل این چنینی را در قفسه‌ها و طبقات بالاتر قرار دهید که نتواند آن‌ها را بردارد. به خصوص مواد شوینده و قرص‌های مخصوص ماشین ظرفشویی را در دسترس او قرار ندهید زیرا ممکن است با خوراکی اشتباه بگیرد و آن را بخورد یا مواد شوینده را تصادفا به چشمش بزند که آسیب‌های جبران ناپذیری خواهد داشت.
به محیط بیرون از خانه و قسمت حیاط و باغچه هم باید توجه کنید، نمونه‌هایی از توت وحشی هستند که برگ سمی دارند یاگل‌های خانگی که در صورت بلعیده شدن باعث مسمومیت می‌شوند. گل‌های خاردار و سمی را از حیاط خانه و محیط بیرونی خارج کنید و از بین ببرید. اگر این نمونه گل وگیاه را دوست دارید، دور آن‌ها حصار کشیده تا کودک شما نتواند به آن نزدیک شوند.
اگر کودک شما شروع به خوردن غذا کرده است، اجازه دهید تا زمان غذاخوردن حسابی با غذای خود بازی کند و خودش غذا را بخورد با این کار به او اجازه می‌دهید شناخت بهتری از غذاها و اطراف خودش پیدا کند. نگران کثیف‌کاری و خراب کردن غذایش نباشید او از لحظات خودش لذت می‌برد و در حال یادگیری است پس اجازه دهید کار خودش را بکند.
اگر وقت دندان در آوردن کودک شما رسیده است، او بیش از قبل عادت به دهان بردن اشیا را تکرار خواهد کرد. فرایند رشد دندان تا در آمدن کامل آن، برای کودک دردناک است و خارش شدید لثه دارد، بهتر است برای او از ژل تسکین دهنده خنک استفاده کنید یا می‌توانید دندان گیر ژله‌ای او را در یخچال گذاشته تا خنک شود و بعد به دستش بدهید تا به دهانش ببرد و خارش لثه‌هایش را تسکین دهد.
