تصمیم به انجام لقاح مصنوعی هیجان انگیز و در عین حال نگران کننده است. از طرفی این مراحل شما را یک قدم به بادار شدن نزدیک می‌کند و از طرف دیگر شما نمی‌دانید قرار است چه اتفاقاتی بیافتد و راجع به عملی شدن آن نگران هستید. با خواندن این نوشته شما می‌توانید تقریبا خود را آماده کنید. با کودکت همراه باشید.
لقاح مصنوعی نیازمند کار و وقت زیادی است
ایو فینبرگ، رییس بخش باروری و داروهای نوزایشی Highland Park می‌گوید:
لقاح مصنوعی فرآیندی پرکار است و باید توسط پزشک‌های مختلف ارزیابی شود.
در اینجا مراحل لقاح مصنوعی را مرحله به مرحله بررسی می‌کنیم. شما برای مدت ۱۰ تا ۱۲ روز داروهای باروری را مصرف می‌کنید تا تخمدان‌ها برای تولید تخمک‌های بیشتر تحریک بشوند. دکتر فینبرگ می‌گوید:
در طول مدت مصرف دارو، شما باید برای انجام آزمایشات خون و درمان با امواج فراصوتی باید به پزشک مراجعه کنید.
زمانی که مرحله محرک سازی تخمدان‌ها انجام شد، پزشک تخمک‌ها را از تخمدان شما جمع‌آوری می‌کنید و در آزمایشگاه با اسپرم همسر شما می‌آمیزد. ۳ تا ۵ روز بعد از بازیابی تخمک‌ها، یک یا چند رویان (جنین) را در رحم شما قرار می‌دهند (رویان‌های اضافی را برای چرخه‌های لقاح مصنوعی در آینده در سردخانه قرار می‌دهند). دو هفته بعد، شما باید دوباره برای آزمایش بارداری به دکتر مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: تعیین جنسیت کودک ؛ استفاده از روش های IVF و PGD
قبل از هرچیز باید از سلامتی خود مطمئن شوید
دکتر گان استادیار دانشگاه آلاباما در بیرمنگام متخصص غدد درون‌ریز و ناباروری می‌گوید:
وزن مناسب، مصرف نکردن الکل، ترک سیگار و دیگر دخانیات به موفقیت در فرآیند لقاح مصنوعی کمک می‌کند.
همچنین سعی کنید قبل از تلاش برای بارداری شرایط جسمی خود را مثل فشارخون بالا و دیابت را تحت کنترل در بیاورید.
راه‌هایی برای کاهش هزینه‌های لقاح مصنوعی وجود دارد
هزینه انجام این فرآیند در درمانگاه‌ها و کلینیک‌های باروری مختلف، متفاوت است. در ایران و خیلی از کشورهای دیگر لقاح مصنوعی تحت پوشش بیمه قرار ندارد ولی بعضی از مراحل آن به صورت جداگانه تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد که با توجه به بیمه‌های درمانی مختلف، هزینه‌ها و موارد درمانی تحت پوشش متفاوت است.
شما عوارض لقاح مصنوعی را تجربه می‌کنید
به یاد داشته باشید که در طول دوران لقاح مصنوعی بدن شما پر از هورمون می‌شود، پس به شدت حساس می‌شوید. با توجه به تحقیقات انجام گرفته در این زمینه عوارض جسمی این فرآیند شامل فشار خون، گرفتگی عضله یا تورم در ناحیه لگن می‌شود. همچنین حساسیت و درد در ناحیه سینه که از تزریق داروهای باروری ناشی می‌شود از دیگر عوارض این فرآیند است که ممکن است برای شما اتفاق بیافتد. در بعضی موارد لقاح مصنوعی موجب عارضه OHSS (سندرم تحریک بیش از حد تخمدان‌ها) می‌شود که از افزایش تخمک‌های ناشی از داروهای باروری به وجود می‌آید. از نشانه‌های این سندرم می‌توان به افزایش وزن، درد زیاد یا تورم در ناحیه شکم، سرگیجه، تنگی نفس، تهوع و بالا آوردن اشاره کرد. عارضه OHSS به صورت طبیعی درمان می شود، در صورتی که شما این نشانه‌ها را به صورت مداوم تجربه کردید فورا به پزشک خود مراجعه کنید.
ممکن است شما فرصت تعیین جنسیت جنین را داشته باشید
به نقل از سوزان هادسون یکی از متخصصین مرکز باروری تگزاس، اگر فرآیند لقاح مصنوعی شما شامل آزمایش ژنتیک پیش از لقاح باشد، رویان را برای ضعف کروموزوم‌ها بررسی می‌کنند که بخشی از کروموزم‌ها شامل تعیین جنسیت جنین می‌شود. بعضی از کلینیک‌ها به شما اجازه انتخاب تعیین جنسیت کودک را می‌دهند، در حالی که بعضی کلینیک‌ها این امکان را نمی‌دهند و فقط بهترین رویان را به رحم شما منتقل می‌کنند.
بیشتر بخوانید: ۱۰ نکته مراقبتی بارداری در زمستان
خطر کمی برای بارداری و عوارض زایمان وجود دارد
اگر بیش از یک رویان را در رحم شما قرار بدهند، احتمال بارداری شما چند برابر می‌شود و در عین حال خطر زایمان زودرس و جنین کم وزن را افزایش می‌دهد. به گفته‌ی پزشکان برای کاهش این خطر آزماش ژنتیک روی رویان‌ها و سپس انتقال بهترین گزینه به رحم شما پیشنهاد می‌شود.
نوزادانی که از فرآیند لقاح مصنوعی به دنیا می‌آیند به نسبت دیگر نوزادان، ۱ تا ۲ درصد در معرض کاستی ویژگی‌های زمان تولد هستند. البته به گفته‌ی دکتر هادسون، این کاستی‌ها ناشی از درمان ناباروری نیست بلکه بیشتر به علت خود ناباروری است.
لقاح مصنوعی باردار شدن شما را تضمین نمی‌کند
متاسفانه لقاح مصنوعی برای همه کارآمد نیست. بعضی از افراد در تلاش اول خود باردار می‌شوند و بعضی دیگر با انجام دوباره یا چندباره این فرآیند به نتیجه دلخواه خود می‌رسند و بعضی از زوج‌ها موفق به بارداری نمی‌شوند. عمده‌ی موفقیت لقاح مصنوعی به سن شما بستگی دارد. با توجه به آخرین اطلاعات جمع‌آوری شده از سازمان فناوری کمک باروری، میزان موفقیت فرآیند لقاح مصنوعی برای زنانی که از تخمک‌های خود استفاده می‌کنند و کمتر از ۳۵ سال سن دارند ۴۸ درصد است و برای زنان بالای ۴۲ سال تنها ۳ درصد احتمال موفقیت وجود دارد.
امید خود را از دست ندهید
اگر احتمال باردار شدن شما از طریق لقاح مصنوعی ضعیف باشد یا یک یا چند تجربه لقاح مصنوعی ناموفق داشته‌اید، گزینه‌های دیگر را برای بارداری در نظربگیرید. تخمک اهدایی، رویان اهدایی (از خانواده‌هایی که از لقاح مصنوعی استفاده کرده‌اند و رویان‌های اضافی خود را بعد از باردار شدن خود اهدا می‌کنند). یا اسپرم اهدایی از جمله کارهایی است که می‌توان برای باردار شدن انجام داد. تمام این گزینه‌ها به این معنی است که رویای بچه‌دار شدن شما به حقیقت خواهد پیوست.
