ترکیب عشق و نظم و انضباط چیزی است که از فرزند شما کودکی وظیفهشناس و شاد میسازد. والدین باید ابتدا خودشان افرادی وظیفهشناس و مسئول باشند تا در تربیت کودک موفق شوند. تربیت مثبت و کارآمد ناشی از اصول منطقی و علمی است. منضبط شدن کودک نباید حاصل ترس القاشده، شرمساری، تحقیر، فریاد یا هر نوع تهدید فیزیکی یا عاطفی باشد. حتما برایتان پیش آمده است که به عنوان پدر و مادر لحظاتی عصبانی شوید و سر کودک فریاد بزنید، اما باید پاسخگوی این رفتار باشید. شما باید الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید، چرا که در قبال آنها مسئولید.
هشت ویژگی کودک وظیفه شناس
بیشتر بخوانید: از روش های تربیت فرزند شجاع چه می دانید؟
۱ـ خودکنترلی و بلوغ هیجانی: یکی از نشانههای رشد هیجانی در کودک به تاخیر انداختن لذتهاست. به این معنی که حتی اگر کاری یا تکلیفی مورد علاقه کودک نیست، او همچنان به انجام آن متعهد باشد. کودک وظیفهشناس، حتی در صورت دوست نداشتن وظایفش، به آنها عمل میکند.
۲ـهمدلی: کودک وظیفهشناس معمولا توانایی درک احساسات و دیدگاههای دیگران را دارد و در موقعیتهای مختلف هیجانی، میتواند خود را بهجای آنها بگذارد. این ویژگی به کودکان مهارت درک و کمک خالصانه به دیگران را میدهد. همچنین، به آنها این امکان را میدهد که، بدون تقاضای فرد، برای کمک به او پیشقدم شوند.
۳ـ داشتن احساس خوب: کودک وظیفهشناس طوری تربیت شده است که احساس خوبی نسبت به خودش دارد، به همین دلیل، همیشه سعی میکند با رفتارش این احساس خوب درونیشده را حفظ کند. این احساس خوب مانند رفتاری طبیعی در آنها تثبیت شده است و در هجوم فشارهای زندگی، آنها را به نقطه متعادلی بازمیگرداند.
۴ـ مسئولیتپذیری: کودکان وظیفهشناس همیشه در وجودشان انگیزه مشارکت در فعالیتهای مدرسه، کمک به همسایهها و تمام مردم دنیا را دارند، زیرا ارزش واقعی را در سهیم شدن و مشارکت میدانند، نه اینکه تنها به نیازهای خودشان فکر کنند.
۵ـ دوست داشتن خود: کودک وظیفهشناس اعتماد به نفس بالایی دارد. در واقع، این اعتماد به نفس امری درونی است و به شرایط بیرونی و تاییدات خارجی مربوط نمیشود. آنها به شیوه درستی برای وجودشان ارزش قائلاند و به خودشان عشق میورزند.
۶ـ پاسخگویی: از آنجا که کودکان وظیفهشناس تمایل دارند احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند، مسئولیت تمام کارهایشان را قبول میکنند و سعی میکنند انتخابهای درستی داشته باشند. برای آنها، داشتن احساس مالکیت ایجاد شرم و خجالت نمیکند، بلکه از آن برای تمرین ویژگیهای رفتاری خوب استفاده میکنند. برای این قبیل کودکان، اشتباه کردن امری طبیعیست و آن را به عنوان بخشی از واقعیت زندگی میپذیرند.
بیشتر بخوانید: آموزش مسئولیت پذیری به کودکان از چه طریقی ممکن است؟
۷ـ قانونمندی: کودک وظیفهشناس و منضبط به نحوی تربیت شده است که همواره به قوانین، مقررات و هنجارهای اخلاقی احترام میگذارد. احترام در مسیر تربیت کودکان مانند خیابانی دوطرفه است. اگر به کودک احترام بگذارید، متقابلا او هم به بزرگترها و دیگر افراد احترام میگذارد.
۸ـ شادی: کودک وظیفهشناس شاد است و تمایل دارد با کودکانی از گروههای سنی مختلف ارتباط و تعامل برقرار کند. این کودکان همان بچههاییاند که همه والدین آرزوی داشتن آنها را دارند.
فرزندپروری مثبت و اصولی مستلزم وجود والدینی است که ارتباط صمیمانه و تعاملات شفاف و گرمی با فرزندان خود برقرار میکنند. آنها با اقدامات و رفتارشان به کودکان نحوه درست زندگی و مواجهه با مشکلات را میآموزند. تربیت همراه با عشق همیشه از کانون گرم و مثبت خانواده رشد میکند و به کودکان برای مقابله با چالشهای پیش رو مسیرهای روشن و میدان دید گستردهتری نشان میدهد. این پرسش مهم را هرگز در رابطه با فرزندتان فراموش نکنید، از کودک بپرسید: «چه احساسی داری؟» در پس رفتارهایشان، به دنبال هیجاناتشان باشید. این روش فرزندپروری را از بدو تولد شروع کنید. وقتی از کودک درباره احساسش بیشتر از نوع رفتارش میپرسید، او متوجه ارزش خود خواهد شد و خواهد فهمید که میتواند با وجود اشتباه هنوز از عشق بی قید و شرط شما برخوردار شود. همچنین، به آنها بیاموزید که هیجاناتشان را اولویتبندی و تعدیل کنند. این آموزشها آنها را به افرادی با هوش عاطفی بالا تبدیل میکند.
اگر شما هم در زمینه تربیت کودک و آموزش ویژگیهای رفتاری مناسب به کودکان تجربهای دارید، ما و دیگر همراهان این مقاله را از آن بهرهمند کنید.