«دکتر Laura… ما تابستان امسال به تگزاس نقل‌مکان می‌کنیم. کودک 7 ساله من عصبانی است، کودک 4 ساله من بسیار وابسته است و کودک نوپای من به نظر نمی‌رسد درکی از جابه‌جایی داشته باشد. چگونه می‌توانم این تغییر محل زندگی کودکان را برای همه آسان کنم؟»
تغییر محل زندگی کودکان اقدام بزرگی برای خانواده‌هاست، حتی اگر فقط در حال جابه‌جایی در همان شهر باشید. شما باید همه‌چیز را جمع و بسته‌بندی کنید و مدتی در شلوغی و هرج‌ومرج زندگی کنید. ازنظر جسمی خود و اعضای خانواده را به مکان جدیدی منتقل کنید و سپس دریابید که وسایل کجا هستند. شما باید تمام سیستم‌های خانه را مجدداً سازماندهی کنید. باید فروشگاه‌ها را برای خرید پیدا کنید و مسیرها و نحوه رفتن به مکان‌های مد نظر را یاد بگیرید. حتی ببینید زمین‌های بازی خوب کجاها هستند. تمام مواردی که برای شما عادی و روتین بوده‌اند باید دوباره کشف شوند.
برای کودکان در هر سنی، این امر سخت‌تر است. آنها دوستانشان را از دست می‌دهند. به‌راحتی خوابشان نمی‌برد یا خوب نمی‌خوابند. در محل جدیدی از خواب بیدار می‌شوند. کودکان بزرگ‌تر عصبانی و ناراحت می‌شوند. بچه‌های کوچک‌تر وابسته می‌شوند و اغلب پسرفت می‌کنند. داشتن پدر و مادری بداخلاق که در حال تلاش برای کنار آمدن با بسیاری از وظایف اضافی‌اند به آنها هیچ کمکی نمی‌کند. آنها حتی ممکن است از حس از دست دادن رنج ببرند.
چگونه می‌توان تغییر مکان زندگی را برای خانواده آسان کرد؟
1) زمان اعلام تغییر محل زندگی
آماده باشید که فرزندتان با ناراحتی و عصبانیت واکنش نشان دهد. شما احتمالاً از این جابه‌جایی هیجان‌زده‌اید یا حداقل فکر می‌کنید ایده خوبی است. اما کودکتان این تصمیم را نگرفته است. او نمی‌تواند تصور کند این اتفاق برای زندگی‌اش چه معنایی خواهد داشت و احتمالاً احساس نگرانی می‌کند.
گوش دهید، او را تأیید کنید و سعی نکنید درمورد احساساتش با او صحبت کنید. حتی اگر به او قوت قلب دهید: « بله، این برای شما به معنای مدرسه جدید است… می‌دانم این تغییر بزرگی است و می‌دانم که دلت برای مدرسه‌ات تنگ می‌شود… خبر خوب این که در آنجا مدرسه خوبی در نزدیکی خانه هست، با یک زمین بازی فوق‌العاده. آن‌قدر نزدیک است که می‌توانی پیاده بروی و نیازی به اتوبوس نداری.»
اگر فرزندتان آن‌قدر کوچک است که مفهوم نقل‌مکان را درک نمی‌کند، سعی کنید با کمک حیوانات عروسکی برای او توضیح دهید. تأکید کنید که کودکتان و سایر اعضای خانواده همه باهم می‌روند. کودکان خردسال اغلب نگران این‌اند که تنها رها شوند.
2) اول از همه به خودتان برسید
بسته‌بندی آن جعبه را متوقف کنید و بخوابید. خواب کافی قانون شماره یک برای مقابله با استرس است. در صورت خستگی نمی‌توانید در برخورد با فرزندانتان صبور باشید. و ازآنجاکه تغییر محل زندگی بسیار استرس‌زاست، فرزندتان از شما صبوری بیشتری می‌خواهد.
3) به فرزندتان کمک کنید تا بداند چه‌چیزی در انتظارش است
در صورت امکان، از مکان جدید دیدن کنید. فقط به خانه نروید. زمین بازی و مدرسه جدیدشان را به آنها نشان دهید، حداقل از بیرون. در کنار مسیر برای خرید میوه تازه توقف کنید. در کتابخانه محلی توقف کنید و هیجان خود از همه برگه‌های روی تابلو اعلانات درباره کلاس‌ها و فعالیت‌های کودکان را ابراز کنید. بهترین پیتزافروشی و نانوایی را پیدا کنید.
4) از تغییر محل زندگی کودکان خود یک کتاب درست کنید
عکس بگیرید، توضیحات یا زیرنویس عکس‌ها را چاپ کنید. آنها را روی کاغذ بچسبانید، آنها را لمینت کنید. سه سوراخ روی آن بزنید و داخل دفتری بگذارید. با عکسی از خانواده خود در جایی که اکنون زندگی می‌کنید شروع کنید: «روزی روزگاری، خانواده Greene در آپارتمانی در نیوجرسی زندگی می‌کردند…» همراه با عکس‌هایی از خانواده خود در حال انجام کارهایی که کودکان دوست دارند در همسایگی‌تان انجام دهند.
سپس درمورد تغییر محل زندگی کودکان خود با آنها صحبت کنید. مثلا بگویید: «مادر کاری در تگزاس پیدا کرد و ما به جایی دور در سمت دیگر کشور نقل‌مکان کردیم» (عکس نقشه را با این خط توضیح اضافه کنید).
«Shannon و Michael نگران خداحافظی با دوستانشان بودند، اما ما یک مهمانی ترتیب دادیم و عکس گرفتیم، سپس آدرس همه را گرفتیم. حفظ ارتباط ازطریق اسکایپ برای همه سرگرم‌کننده خواهد بود… با وجود اینکه از خداحافظی ناراحتیم، Shannon از داشتن اتاق مخصوص خود و Michael از نزدیک بودن زمین بازی به خانه هیجان‌زده‌اند. همه وسایل خانه و اسباب‌بازی‌های ما با یک ون منتقل می‌شوند. اما خانواده ما به همراه گربه و وسایل مخصوص همراه ماشین به محل جدید می‌روند… یک خانواده همیشه باهم می‌روند.»
کتاب را با عکس‌هایی از چیزهایی که منتظرشان هستید به پایان برسانید: رول‌های دارچینی در نانوایی، climbing structure در مدرسه جدید و البته هر عکسی که از محل جدید دارید، هم داخل و خارج خانه. برنامه شما برای نقاشی اتاق Shannon با رنگ زرد و بستن تاب در حیاط. حتماً با یک پایان خوش کتاب را به اتمام برسانید: عکسی از خانواده خوشبخت و شاد ما در محل زندگی جدید. خواندن کتاب را برای فرزندانتان شروع کنید و صفحات جدیدی را که به آنها فکر می‌کنید اضافه کنید. چه پرداختن به موضوعی باشد که فرزندتان از آن ناراحت است، چه اضافه کردن چیزهایی که کودکتان را هیجان‌زده می‌کند.
5) به ناراحتی آنها احترام بگذارید
ناراحتی بچه‌ها از خداحافظی با هر چیزی که می‌شناسند اصلاً چیز بد و عجیبی نیست. درحقیقت، این رفتاری سالم است و سازگاری آنها با محیط جدید را آسان‌تر می‌کند.
- حتماً برای گرفتن عکس، تبادل آدرس و خداحافظی با دوستانشان دیدار کنید.
- برای خداحافظی به نقاط موردعلاقه خود در شهرتان بروید. عکس‌ها را به کتابتان اضافه کنید، به همراه صحبت‌های کودکانتان درمورد چیزهایی که دوست دارند: «من این زمین بازی را دوست دارم، زیرا بهترین وسایل بازی (تاب، الاکلنگ) را دارد.
- نامه‌های خداحافظی و تشکر بنویسید.
- هنگام شام دور میز جمع شوید و درباره مواردی صحبت کنید که در زندگی کنونی خود دوست دارید و در آینده از دست خواهید داد و همچنین چیزهایی که در زندگی جدید به دنبال آنها هستید.
- وقتی خانه خالی شد، باهم در آن قدم بزنید و با هر اتاق خداحافظی کنید.
6) در فرایند تغییر محل زندگی به آنها کمی اختیارات بدهید
- اجازه دهید کودکتان در هر تصمیمی که می‌تواند مشارکت کند. مانند رنگ اتاقش یا محل قرارگیری وسایل و اسباب‌بازی‌هایش. درمورد کودکان بزرگ‌تر، مقداری پول به آنها بدهید و اجازه دهید کارهای تزئینات و دکوراسیون اتاقشان را خودشان انجام دهند.
- به نظر می‌رسد این بهترین زمان برای رهایی از به‌هم‌ریختگی و شلوغی است. اما مجبور کردن کودکان به اهدا کردن یا دور انداختن وسایل ممکن است حس از دست دادن را در آنها تشدید کند. به‌جای این کار، این فرصت را در اختیارشان بگذارید («این جعبه برای بسته‌بندی وسایلی که می‌خواهی آنها را نگه داری و این کیسه برای وسایلی که دیگر به آنها نیازی نداری…») و خودتان نیز همین کار را انجام دهید و کاری کنید که از شما الگو بگیرند. اما آنها را مجبور نکنید.
- مطمئن باشید که کودکان می‌دانند وسایلی که در آن جعبه می‌گذارید به همراه آنها به محل جدید می‌روند. اجازه دهید نامشان را روی جعبه بنویسند. اجازه دادن به کودکان برای مرتب کردن جعبه‌های وسایلشان آنها را در زمانی که شما در حال بسته‌بندی وسایلید مشغول نگه می‌دارد. همچنین به آنها اطمینان می‌دهد که پس از نقل‌مکان به خانه جدید، جعبه‌هایشان به‌راحتی پیدا می‌شوند.
- به هرکدام از کودکان جعبه کوچکی بدهید تا با خاص‌ترین وسایلشان آنها را پر کنند و بتوانند همراه خود سوار ماشین کنند.
- اگر فرزندانتان به اندازه کافی بزرگ شده‌اند، اجازه دهید در مسیریابی به شما کمک کنند.
7) تا جای ممکن برنامه کودکان را تغییر ندهید
هرچه شرایط بیشتر قابل پیش‌بینی باشد، فرزندتان سریع‌تر سازگار می‌شود. تغییرات بیشتری اضافه نکنید. این کار مانند انتقال او از گهواره به تخت‌خواب نیست.
8) ابتدا اتاق بچه‌ها را آماده کنید
همه‌چیز در اتاق بچه‌ها باید رنگارنگ باشد. جعبه‌های آنها باید دیرتر از همه وسایل داخل کامیون حمل بار قرار گیرد و زودتر از همه وسایل دیگر از کامیون خارج شود. سپس، در اتاق کودک را ببندید و بسته‌ها را باز کنید. ممکن است سایر قسمت‌های خانه به‌هم‌ریخته باشد، اما کودکتان فضای آرام و ایمنی دارد که با وسایل آشنا احاطه شده است. این امر باعث کمک به او در سازگاری و احساس خوب نسبت به خانه جدید می‌شود. همچنین هنگامی که شما مشغول مرتب کردن سایر قسمت‌های خانه‌اید، فضای ایمنی را برای بازی او فراهم می‌کند.
9) بعد از تغییر محل زندگی ، برای فعالیت‌های سرگرم‌کننده برنامه‌ریزی کنید
- به زمین بازی بروید.
- بهترین پیتزا را انتخاب کنید.
- به هرکدام از کودکان یک کارت کتابخانه و تعداد زیادی کتاب بدهید.
- درحالی‌که خودتان مشغول باز کردن بسته‌ها هستید، جعبه‌ها را به کودکان بدهید تا با آنها کشتی موشکی، تونل یا قلعه بسازند.
- اگر بتوانید گروهی برای ارتباط آنها با سایر کودکان پیدا کنید، از همه کارها بهتر است.
10) به کودکان کمک کنید تا با دوستانشان در ارتباط باشند
حفظ ارتباط هنگام اسباب‌کشی سخت است. توجهتان متمرکز کارهای دیگری می‌شود و این دردناک است. کودکان نمی‌توانند این کار را برای خودشان انجام دهند. اما این کار انتقال آنها را آسان‌تر می‌کند، بنابراین ارزشش را دارد که به آنها کمک کنید. تماس‌های اسکایپ را تنظیم کنید. اگر کودکان نمی‌دانند به یکدیگر چه بگویند، به آنها اجازه دهید بازی‌های آنلاین ساده‌ای مانند checkers انجام دهند که به آنها در حفظ ارتباطاتشان کمک می‌کند. عکس ارسال کنید و نامه بنویسید و درمورد دوستانشان صحبت کنید. با گذشت زمان و با برقراری ارتباط با افراد جدید، متوجه خواهید شد که دیگر مانند قبل روی دوستان قدیمی‌شان تمرکز نمی‌کنند. اما اگر این روند تدریجی باشد و بتوانند سرعت آن را کنترل کنند، بهتر کنار می‌آیند.
تغییر محل زندگی کودکان بسیار سخت و دلهره‌آور است، هم ازنظر روحی و هم ازنظر جسمی. و درخواست از کودکان برای ترک تنها زندگی‌ای که می‌شناسند درخواست زیادی است. اما کودکان خود را بازیابی می‌کنند و ریشه‌های جدیدی را در جامعه جدید خود ایجاد می‌کنند. در طی یک سال یا بیشتر، ازنظر احساسی نیز پیش خواهند رفت. می‌توانید با احترام گذاشتن به دلتنگی‌شان، به آنها کمک کنید و هم‌زمان چشم‌انداز زندگی جدید و فوق‌العاده‌ای را که در انتظارشان است برایشان ترسیم کنید.
