ممکن است برای تمام والدین موقعیتی فراهم شود که بدون کودکشان به سفر بروند. آمادگی ذهن کودک و آگاهی او از شرایط والدین و سفر آنها اهمیت بسیاری دارد. مسافرت بدون کودک میتواند برای والدین و کودک سخت باشد. در این مقاله از کودکت، به بررسی نکاتی پرداخته میشود که به کودکان کمک میکند با موقعیت سفر والدینشان بدون آسیب مواجه شوند و علت دور شدن از خانه و جدایی موقت از والدینشان را بهتر درک کنند.
۱. برنامههای سفرتان را برای کودک توضیح دهید. این کار به او کمک میکند چگونگی مسافرت شما و زمانبندی آن را بهتر درک کند.
۲. کودکان کوچکتر هنوز درکی از مفهوم زمان ندارند، در نتیجه، بهترین زمان برای صحبت با آنها تنها چند روز قبل از سفر است. دیر مطرح کردن این موضوع با کودک موجب میشود بازه زمانی نگرانیاش از دوری شما کمتر شود.
۳. وقتی با فرزندتان درباره مسافرت رفتن بدون او صحبت میکنید، به او فرصت دهید درباره تمام سؤالات و نگرانیهایش با شما گفتگو کند. احساسات فرزندتان را تایید و تصدیق کنید و به او اطمینان دهید کسانی که در غیاب شما از او نگهداری میکنند، در نبود شما به خوبی از آنها مراقبت خواهند کرد.
۴. تقویمی درست کنید تا روزهایی را که در سفر هستید به دیگران نشان دهد. تقویم را با فرزندتان دوره کنید و آن را در جایی بگذارید که همه بتوانند آن را ببینند. این تقویم میتواند از روزی که به فرزندتان درباره سفر اطلاع میدهید تا روزی که به سفر میروید و روزهایی را که در سفر هستید به طور برجسته نشان دهد.
۵. بازیهای وانمودی با فرزندتان انجام دهید یا از اسباببازیها کمک بگیرید و بازیهایی با موضوع رفتن و دوباره برگشتن انجام دهید. قایم باشک یکی از بازیهایی است که میتواند به کودکان کم سن برای درک رفتن و برگشتن اجسام و افراد کمک کند. اگر ترانهای درباره رفتن و دوباره برگشتن بلدید، آن را با فرزندتان بخوانید یا حتی بهتر از آن، ترانهای از خودتان بسازید. دو یا سه عروسک آماده کنید و با آنها بازی رفتن و برگشتن را با آهنگ برای کودکتان بخوانید. یکی از عروسکها را پشت سرتان نگه دارید و درباره رفتن ترانهای بخوانید. سپس عروسکها را تکتک به دایره دید فرزندتان برگردانید و درباره اینکه چطور برمیگردند، ترانه بخوانید و با فرزندتان گفتگو کنید.
۶. روزهای پیش از سفر، روتینهای روزانه همیشگی را حفظ کنید و از شخصی که از فرزندتان نگهداری میکند بخواهید در غیاب شما این روتینها را حفظ کند.
۷. قبل از سفرتان، روزانه زمان مخصوصی را برای توجه کامل به کودک و گذراندن وقتی اختصاصی با او در نظر بگیرید. میتوانید قدم بزنید، تا کتابخانه محل بروید، یک کتاب بخوانید، بازی کنید یا حتی یک کاردستی جالب درست کنید. کاغذها را به درازا ببرید و روی هر کدام، پیامی برای فرزندتان بنویسید، سپس با اولین کاغذ یک حلقه درست کنید و کاغذ بعدی را از داخل حلقه اول رد کنید. به تعداد روزهایی که نیستید، از این حلقهها درست کنید و از فرزندتان یا شخصی که در غیاب شما از او نگهداری میکند بخواهید هر روز در زمان مشخصی، یکی از آن حلقهها را باز کند و پیام نوشته شده در آن را بخواند. اسم این کاردستی را «حلقههای دوستت دارم» بگذارید.
۸. سهیم کردن فرزندتان در بعضی اشیاء میتواند بر احساسشان نسبت به دوری شما تاثیر بگذارد و وقتی دور از خانه هستید، به آنها احساس امنیت دهد. میتوانید چیزهای کوچکی را که به شما تعلق دارد به آنها بدهید. در نتیجه، آنها چیزی از شما دارند که در زمان دلتنگی به آن رجوع کنند. این شیء میتواند یک عکس، بالش، تیشرت مورد علاقه یا شاید کتابی باشد که هر دوی شما از خواندن آن لذت میبرید. کنار کسی که از او مراقبت میکند، این اشیاء نیز میتواند به آنها در غیاب شما آرامش دهد.
۹. برخی کودکان دوست دارند نقاشی بکشند و آن را به والدینشان بدهند تا با خود به سفر ببرند.
۱۰. در صورتی که برای آماده کردن کودکتان درباره سفر زمان گذاشتید و موارد بالا را انجام دادید، بهتر است از خداحافظی طولانی پرهیز کنید.
۱۱. وقتی از خانه دور هستید، میتوانید با کودکتان تماس تلفنی یا تصویری بگیرید یا در صورتی که سفرتان طولانیتر شد، برایش کارت پستال بفرستید. اگر به شما گفت دلش برایتان تنگ شده یا ناراحت است، به او بگویید بعد از بازگشتتان به خانه، چه برنامههایی دارید و دوباره کنار هم خواهید بود.
۱۲. وقتی از سفر برگشتید، برای لحظات اولی که وارد خانه میشوید برنامهای در ذهن داشته باشید تا دوباره با فرزندتان ارتباط برقرار کنید.
به کمک این روشها میتوانید مسافرت بدون کودک را مدیریت کنید و این دوری موقت از کودک به رابطه شما و فرزندتان آسیببی وارد نکند.