برخی از والدین دوست دارند گوشواره کوچکی در گوش نوزادشان بدرخشد، درحالی‌که برخی دیگر از تصور سوراخ کردن گوش کودک خود وحشت‌زده می‌شوند. سوراخ کردن گوش نوزاد مسئله و انتخابی شخصی است. والدین وظیفه دارند، بعد از انجام این کار، از سلامت نوزادشان اطمینان حاصل کنند.
چرا والدین تصمیم به سوراخ کردن گوش کودک خود می‌گیرند؟
والدین به دلایل مختلفی تصمیم می‌گیرند گوش نوزادشان را سوراخ کنند. برخی اعتقاد دارند سوراخ کردن گوش کودک در سنین پایین باعث می‌شود نوزاد درد و ناراحتی کمتری را نسبت به دوران بزرگسالی احساس کند.
از طرف دیگر، برخی دیگر از والدین به‌دلیل ارزش‌های سنتی یا فرهنگی گوش نوزادشان را سوراخ می‌کنند. درمورد کودکان کوچک‌تر، این کار برای تشخیص جنسیت نوزاد انجام می‌شود. نوزادی که گوشواره کوچکی به گوش دارد با نوزاد پسر اشتباه گرفته نخواهد شد!
دلیل این کار هرچه باشد، بسیاری از والدین در سراسر جهان انتخاب می‌کنند که گوش نوزادشان را سوراخ کنند.
آیا سوراخ کردن گوش نوزاد هنگام تولد توصیه می‌شود؟
گوش‌های نوزاد هنگام تولد به علل مختلفی ازجمله پیروی از مد یا دلایل فرهنگی سوراخ می‌شود. بااین‌حال، اگر وضعیت سلامتی نوزادتان طبیعی و نرمال است و هیچ عارضه‌ای ندارد، می‌توانید درمورد سوراخ کردن گوش کودکتان هنگام تولد با پزشک متخصص مشورت کنید.
در چه سنی سوراخ کردن گوش کودک ایمن و بی‌خطر است؟
سوراخ کردن گوش کودک ممکن است او را در معرض خطرات مختلفی قرار دهد. بنابراین بسیاری از والدین درمورد سن مناسب برای انجام این کار سؤالاتی دارند. هر زمان که گوش نوزاد را سوراخ کنید، احتمال عفونت آن وجود دارد زیرا سیستم ایمنی نوزاد به قدر کافی تکامل نیافته است. بنابراین بهتر است مدتی صبر کنید تا نوزاد بزرگ‌تر شود. متخصصان پیشنهاد می‌دهند تا شش‌ماهگی نوزاد سوراخ کردن گوش را به تعویق بیندازید. همچنین می‌توانید مدت بیشتری صبر کنید تا نوزاد بزرگ شود و خودش درمورد این موضوع تصمیم بگیرد.
چه کسی می‌تواند گوش کودک را سوراخ کند؟
به‌طور سنتی، والدین گوش نوزادشان را توسط فروشنده‌ای محلی یا جواهرساز خانوادگی سوراخ می‌کنند. اما شما می‌توانید مسیر دیگری انتخاب کنید. می‌توانید از پزشک متخصص یا متخصص پوست کمک بگیرید یا با دوستان و بستگانتان برای یافتن مراکز پیرسینگ مجاز و قابل‌اطمینان مشورت کنید.
درهرحال، بهتر است گوش نوزادتان را در مکانی بهداشتی مانند مطب پزشک، سالن پیرسینگ بدن یا نزد متخصص سوراخ کنید.
نحوه انتخاب گوشواره مناسب
در گذشته، مردم برای حفظ سوراخ گوش از شاخه‌های گیاهی به نام چریش به‌علت خاصیت ضدعفونی‌کنندگی آن استفاده می‌کردند. در حال حاضر هم بسیاری از مادران شاخه‌های چریش را گزینه مناسبی برای این کار می‌دانند.
اگر قصد خرید گوشواره‌ای فلزی برای نوزاد دارید، برای جلوگیری از ایجاد حساسیت و تحریک گوش نوزاد از گوشواره‌هایی با جنس طلا یا نقره خالص استفاده کنید. انتخاب گوشواره مناسب برای نوزاد اهمیت زیادی دارد. گوشواره‌ای که برای نوزاد می‌خرید باید کوچک، صاف و گرد باشد. گوشواره نباید لبه‌های تیز داشته باشد و بست یا قفل گوشواره باید در قسمت پشت گوش قرار بگیرد. بهتر است از گوشواره‌های آویزان استفاده نکنید. ممکن است نوزاد به‌راحتی گوشواره‌ها را از گوش خارج کند، آن‌ها را بکشد و به گوش آسیب برساند. حتی ممکن است نوزاد به‌علت قورت دادن و به دهان گذاشتن گوشواره دچار خفگی شود.
اقدامات لازم قبل و بعد از سوراخ کردن گوش
اگر تصمیم به سوراخ کردن گوش‌های نوزادتان گرفته‌اید اولین و مهم‌ترین چیزی که باید به آن توجه کنید سلامت نوزاد است. هنگام سوراخ کردن گوش، نوزاد باید در سلامت کامل قرار داشته باشد. می‌توانید، قبل از انجام این کار، موافقت پزشک متخصص نوزادتان را کسب کنید. پزشک، قبل از سوراخ کردن گوش، به احتمال زیاد از پماد بی‌حسی روی لاله گوش نوزاد استفاده می‌کند. همچنین ممکن است برای تسکین درد داروی مسکن تجویز کند.
هنگام اقدام برای سوراخ کردن گوش، لباس راحت به نوزاد بپوشانید. بهتر است از لباس دکمه‌داری استفاده کنید که به‌راحتی و بدون آسیب رساندن به گوش نوزاد بتوان آن را تعویض کرد. اسباب‌بازی موردعلاقه کودک را به همراه داشته باشید تا بازی با آن حواس نوزاد را پرت کند. اگر تغذیه نوزاد با غذای جامد را شروع کرده‌اید، بعد از سوراخ کردن گوش، نوزاد را با میان‌وعده موردعلاقه‌اش تغذیه کنید.
سوراخ کردن گوش چگونه انجام می‌شود؟
استفاده از سوزن روشی قدیمی و سنتی برای سوراخ کردن گوش است. در روش مدرن از گان‌های مخصوص (دستگاهی شبیه تفنگ) برای سوراخ کردن گوش استفاده می‌شود. می‌توان از هر دو روش استفاده کرد. مهم‌ترین مسئله در این مورد استریل و تمیز بودن کامل تجهیزات مورد استفاده است. ضدعفونی کردن تجهیزات احتمال عفونت گوش‌های نوزاد را کاهش می‌دهد.
فردی که گوش را سوراخ می‌کند، ابتدا نقطه‌ای را روی لاله گوش مشخص می‌کند. سپس با استفاده از خودکار یا نشانگر آن را علامت می‌زند. علامت‌گذاری لاله گوش نه‌تنها سوراخ کردن گوش را آسان‌تر می‌کند، بلکه باعث می‌شود این کار به‌درستی و با دقت بیشتری انجام شود. باید از علامت‌گذاری گوش به‌وسیله رنگ خودداری شود زیرا ممکن است موجب تحریک گوش نوزاد شود. فرد متخصص، پس از پوشیدن دستکش‌های جراحی، لاله گوش را با استفاده از لوسیون ضدعفونی‌کننده تمیز می‌کند.
در حین انجام کار، از شما خواسته می‌شود سر نوزاد را محکم نگه دارید تا نوزاد حرکت زیادی نداشته باشد. سوراخ کردن گوش زمان زیادی نمی‌برد، اما ممکن است مدتی طول بکشد تا نوزاد آرام شود. تلاش کنید نوزاد قبل از اقدام برای سوراخ کردن گوش دیگر آرام شده باشد و بی‌قراری نکند.
سوراخ کردن گوش پروسه‌ای دردناک است و ممکن است در تمام مدت انجام این کار چشم‌های نوزاد گریان باشد. همچنین چند روز طول می‌کشد تا درد ناشی از سوراخ کردن گوش تسکین پیدا کند و لاله گوش بهبود یابد. اگرچه می‌توان برای بی‌حس کردن گوش از پمادها و کرم‌های خاصی استفاده کرد، اما هیچ‌یک از این روش‌ها به‌طور قطعی و صددرصد درد ناشی از سوراخ کردن گوش را از بین نمی‌برد.
عوارض احتمالی
سوراخ کردن گوش ممکن است عوارض و پیامدهایی داشته باشد. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:
-
عفونت
درصورتی‌که وسایل مورد استفاده برای سوراخ کردن گوش به‌خوبی استریل نشده باشد، بست و قلاب گوشواره محکم و سفت باشد یا گوشواره آلوده باشد، نوزاد دچار عفونت گوش می‌شود. در صورت قرمز و متورم شدن لاله گوش یا تب نوزاد به پزشک مراجعه کنید.
-
تشکیل کلوئید
پس از سوراخ کردن گوش، بدن شروع به ترمیم زخم به‌وجودآمده در آن ناحیه می‌کند. برخی اوقات فرایند ترمیم زخم بیش از اندازه انجام می‌شود و منجر به ایجاد کلوئید یا گوشت اضافه در محل زخم می‌شود. کلوئیدها اغلب نیاز به درمان‌های دارویی یا جراحی دارند.
-
واکنش‌های آلرژیک
ممکن است نوزاد نسبت به فلز مورد استفاده در گوشواره آلرژی و حساسیت نشان دهد. پیشنهاد می‌شود برای جلوگیری از بروز حساسیت در نوزاد از گوشواره‌هایی با جنس طلا، نقره یا فلز استیل جراحی استفاده کنید. گوشواره‌های ساخته‌شده از فلزات دیگر مانند نیکل ممکن است باعث ایجاد حساسیت شود.
-
خطر خفگی
گوشواره‌ای برای نوزاد انتخاب کنید که به‌راحتی از گوش خارج نشود. شل بودن گوشواره‌ها و به‌راحتی جدا شدن آن‌ها نوزاد را در معرض خطر بلعیدن گوشواره و خفگی قرار می‌دهد. قسمت‌های کوچک گوشواره نیز ممکن است داخل گوش نوزاد بیفتد و عوارضی به همراه داشته باشد.
-
پارگی گوش
ممکن است نوزاد هنگام بازی با گوشواره‌ها آن‌ها را از گوش خارج کند یا گوشواره‌ها به وسیله‌ای که نوزاد با آن بازی می‌کند بچسبد و کشیده شدن گوشواره منجر به پارگی لاله گوش نوزاد شود.
آیا سوراخ کردن گوش دردناک است؟
بله. سوراخ کردن گوش برای کودکان دردناک است. استفاده از روش‌های متفاوت برای این کار مانند گان‌های مخصوص(دستگاهی شبیه تفنگ) یا سوزن تأثیری در کاهش درد ندارد. هر دو روش برای نوزاد دردناک است. درد ناشی از سوراخ کردن به‌وسیله سوزن شبیه درد تزریق است و درد ناشی از گان‌های مخصوص مانند عبور سوزن منگنه از پوست است.
چگونه از عوارض احتمالی آن جلوگیری کنید؟
گوش‌های نوزاد بعد از سوراخ کردن قرمز، متورم و ملتهب می‌شود. برای پیشگیری از بروز عوارض احتمالی، توصیه‌های زیر را به کار بگیرید:
- دو بار در روز لاله گوش نوزاد را با لوسیون ضدعفونی‌کننده، لوسیون آنتی‌بیوتیک یا الکل تمیز کنید. حتی می‌توانید روزی چند بار گوشواره‌ها را به‌آرامی در گوش نوزاد بچرخانید تا سوراخ کاملاً باز بماند.
- توصیه می‌شود، حداقل تا شش هفته بعد از سوراخ کردن گوش، گوشواره نوزاد را تعویض نکنید یا آن را از گوش نوزاد درنیاورید.
- چرک، تورم یا تب می‌تواند از نشانه‌های عفونت گوش باشد. در صورت مشاهده هریک از این علائم با پزشک متخصص مشورت کنید.
- پس از سوراخ کردن گوش، از بردن نوزاد به استخرهای شنا، وان‌ها، دریاچه‌ها یا مکان‌های مشابه خودداری کنید. ناخالصی موجود در آب می‌تواند موجب عفونت گوش‌های نوزاد شود.
- قبل از هرگونه تماس با گوش نوزاد، دست‌های خود را با آب گرم و صابون بشویید.
ممکن است والدین به هر دلیل تصمیم به سوراخ کردن گوش‌های نوزادشان بگیرند. در این مورد آنچه اهمیت دارد رعایت موارد بهداشتی و احتیاط‌های لازم قبل و بعد از سوراخ کردن است. در صورت مشاهده هریک از علائمی که نشان‌دهنده عفونت است باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
