آیا با حوصله سر رفتن کودک تان کلافه می‌شوید؟ یا از آن استقبال می‌کنید؟ آیا فرزندتان برای سرگرم کردن خود، تلاش می‌کند؟ ما در این مقاله توضیح می‌دهیم که که کودکان چگونه می‌توانند از حوصله رفتن شان سود ببرند.
آیا تا به حال به این مسئله فکر کرده‌اید که اگر کسی به ازای هر بار شکایت فرزندتان از بی حوصلگی، یک پوند به شما بدهد، پس از مدتی میلیونر می‌شوید؟ در دنیای بدون توقف امروزی، بی‌حوصلگی به عنوان یک اتفاق بد تلقی می‌شود. تحقیقات جدید از اسباب‌بازی‌ساز Melissa & Doug و شرکت تحلیلی و مشاوره گالوپ، نشان می‌دهد که از هر ۵ والدین بریتانیایی کمتر از یک نفر به شدت موافق هستند که بی‌حوصلگی و حوصله سر رفتن بچه‌ها هر از گاهی خوب است. این امر باعث می‌شود که برای زمان آن‌ها بیش از حد برنامه ریزی کنیم و به آن‌ها فرصت کافی برای بازی تحت رهبری کودک ندهیم. ملیسا برنشتاین، مادر شش فرزند و یکی از بنیانگذاران Melissa & Doug، میگوید: «ما تبدیل به یک جامعه رضایت لحظه‌ای شده‌ایم و کودکان اگر کاری نداشته باشند تقریباً دچار وحشت و حمله عصبی می‌شوند.»
چرا بچه‌های امروزی نمی‌توانند با حوصله سر رفتن کنار بیایند؟
فناوری، مصرف‌گرایی و افزایش عظیم فعالیت‌های فوق برنامه برای بچه‌ها، دنیایی را ایجاد کرده است که در آن کودکان زندگی بسیار ساختارمندی دارند و زمان کمی برای «بودن (زیستن)» دارند.
دکتر ترزا بلتون، عضو دپارتمان آموزش و یادگیری در دانشگاه شرق آنگلیا و نویسنده کتاب سیاره سالمتر افراد شادتر (کتابهای SilverWood)، می‌افزاید: «افزایش تعداد خانواده‌هایی که هر دو والدین در آن کار می‌کنند هم در این مسئله نقش دارد، زیرا کودکان زمان بیشتری را در مراکز مراقبت از کودکان یا سایر فعالیت‌های سازمان‌یافته می‌گذرانند.
در همین حال، تهدید خطر غریبه به این معنی است که بسیاری از ما تمایلی نداریم که فرزندانمان در بیرون از خانه و بدون نظارت بازی کنند، همچنین مشاهده زندگی سایر خانواده‌ها در شبکه‌های اجتماعی باعث می‌شود که اگر فرزندانمان پر جنب و جوش نباشند، احساس کمبود کنیم.
اما فارغ از بد بودن، دوره‌های حوصله سر رفتن و بی حوصله بودن، که در آن کودکان باید خودشان را سرگرمی کنند، برای یک کودکی سالم ضروری هستند.
۱- حوصله سر رفتن قدرت تخیل و خلاقیت را افزایش می‌دهد
وقتی کودکان به حال خود رها می‌شوند، مجبور می‌شوند برای پیدا کردن راه‌هایی برای سرگرم کردن خود، خلاقیت و تخیل بیشتری به کار گیرند.
ملیسا میگوید: «دادن فرصت‌هایی به آن‌ها برای امتحان کردن کارها طبق میل خودشان، حس اکتشاف و کنجکاوی را در آن‌ها ایجاد می‌کند و به آن‌ها کمک می‌کند کارهای شادی‌آور را کشف کنند».
در واقع، تحقیقات نشان داده افرادی که مجموعه‌ای از وظایف خسته کننده به آن‌ها محول می‌شود، زمانی که از آن‌ها خواسته می‌شود در یک فعالیت تفکر خلاق شرکت کنند، تخیل بیشتری از خود نشان می‌دهند.
ترزا میگوید: «کودکان باید یاد بگیرند که ابتکار عمل داشته باشند و به راه‌هایی فکر کنند که دیگران آن‌ها را دیکته نمی‌کنند.» این محرکی برای تخیل و خلاقیت است.
۲- حوصله سر رفتن باعث افزایش تاب آوری می‌شود
«تاب آوری» به واژه‌ای رایج در مدارس تبدیل شده است و به کودکانی اشاره دارد که نگرش «تلاش و امتحان کردن» دارند و در شرایط سخت کار خود را به تعویق نمی‌اندازند.
بی حوصله بودن – یا اجبار به فکر کردن به راه‌هایی برای سرگرم کردن خود – راه مهمی برای توسعه این «شجاعت و استقامت» است.
ملیسا میگوید: «همه افراد می‌خواهند باور کنند که در همه کارها خوب هستند، اما کودکانی که هرگز شکست را تجربه نمی‌کنند، نمی‌دانند چگونه با آن کنار بیایند.»
«اگر کودک می‌خواهد استقامت و تاب آوری داشته باشد، داشتن وقت آزاد برای امتحان کردن چیزها بدون ترس از شکست، ضروری است.»
۳- حوصله سر رفتن مهارت حل مسئله را افزایش می‌دهد
آیا فرزندتان از شما انتظار دارد هر زمان که در حوصله اش سر رفته، کاری برای او در نظر بگیرید؟ خوب، مداخله نکنید، زیرا حوصله سر رفتن به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های حل مسئله خود را افزایش دهند. ترزا میگوید: «در دنیایی که کودکان دائماً تحریک می‌شوند، اگر کاری برای انجام نداشته باشند، احساس ناراحتی می‌کنند».
اما این امر ابتکار عمل و توانایی حل مسئله را تقویت می‌کند، زیرا آن‌ها باید برای مقابله با «مشکل» حوصله سر رقتن به خودشان تکیه کنند.
۴- حوصله سر رفتن به روابط کودکان کمک می‌کند
داشتن زمان برنامه ریزی نشده برای بازی با کودکان دیگر، به کودک شما کمک می‌کند تا مهارت‌های بین فردی را توسعه دهند. این مهارت‌ها در این نسل وابسته به فناوری، در حال از دست رفتن هستند.
ترزا میگوید: «اگر به کودکان زمان و فضایی داده شود که در آنجا هیچ چیزی برای حواس پرتی نباشد، به آن‌ها کمک می‌کند تا با یکدیگر مذاکره و همکاری کنند و فعالیت‌های مشترک را توسعه دهند. »
“آن‌ها در حال یادگیری برقراری ارتباط، برقراری تماس چشمی و خواندن زبان بدن هستند: چیزهایی که فقط از تجربه آموخته می‌شوند.”
۵- حوصله سر رفتن باعث ایجاد اعتماد به نفس می‌شود
وقتی فرزند شما فرصت‌هایی برای مشغول شدن با خود دارد و موفق می‌شود این کار را انجام دهد، عزت نفسش تقویت می‌شود.
ملیسا میگوید: «وقتی کودکان وقت آزاد دارند، می‌توانند چیزهای جدید را امتحان کنند، محدودیت‌های خود را آزمایش کرده و ریسک کنند، که همگی باعث افزایش اعتماد به نفس آن‌ها می‌شود. »
۶- حوصله سر رفتن سلامت روان کودکان را بهبود می‌بخشد
بچه‌های امروزی (و بزرگسالان نیز) تمایل دارند آنقدر شلوغ باشند که زمان کمی برای ساکن بودن و سرگردانی ذهنشان داشته باشند.
ترزا توضیح می‌دهد: «وقت داشتن برای «بودن (آزاد بودن/ ساکن بودن) » به آن‌ها این فرصت را می‌دهد تا به افکار خود فکر کنند و خودشان را بهتر بشناسند. تحقیقات نشان داده است که به جای تمرکز دائم بر روی فعالیت‌ها، اگر به ذهن اجازه آزاد بودن بدهیم، برای سلامت روان بسیار مهم است.
۷- حوصله سر رفتن باعث ایجاد حس تعلق می‌شود
علاوه بر داشتن زمان برای فکر کردن، زمان استراحت بدون ساختار به کودکان احساس اجتماعی بودن بیشتری می‌دهد. ترزا میگوید: «اگر بچه‌ها همیشه مشغول برخی فعالیت‌های متمرکز باشند، محیط اطراف خود را بدیهی در نظر می‌گیرند».
اما مهم است آن‌ها این شانس را داشته باشند که با محیط خود درگیر شوند تا نسبت به جایی که در آن زندگی می‌کنند، احساس تعلق داشته باشند.
۸- حوصله سر رفتن دوران کودکی را شادتر می‌کند
ممکن است کودک شما بگوید که حوصله سر رفتن، کسل کننده است، اما در واقع اینگونه نیست و به طور کلی حوصله سر رفتن می‌تواند دوران کودکی او را شادتر کند. ملیسا میگوید: «وقتی بزرگ‌ترها از خاطرات دوران کودکی‌شان صحبت می‌کنند، هیچ‌کس هیچ چیز مادی را ذکر نمی‌کند. همیشه چیزهای ساده‌ای که آن‌ها به خاطر می‌آورند شامل ارتباطات، خنده و طبیعت است.»
تمام فعالیت‌هایی که فکر می‌کنیم دوران کودکی را غنی‌تر می‌کنند، در مسیر یک زندگی ساده اما رضایت‌بخش قرار می‌گیرند.
چگونه فرزند خود را تشویق کنیم تا از بی حوصلگی به بهترین شکل استفاده کند؟
اگر کودکتان عادت دارد که تمام زمان خود را مدیریت و برنامه ریزی کند، تغییر روش به زندگی‌ای که در آن مسئولیت سرگرم کردن خود را بر عهده دارد، ممکن است دشوار باشد. در ابتدا دشوار خواهد بود، زیرا آن‌ها نمی‌دانند چگونه این کار را انجام دهند، و شما باید مربی تخیل آن‌ها باشید، اما وقتی جرقه شعله‌ور شد، بهتر می‌شود.
این تکنیک‌ها را برای تشویق کودکان به سرگرم کردن خود امتحان کنید:
- فعالیت‌های هفتگی را کم کنید. یک روز در هفته را در نظر بگیرید و در آن روز خانواده هیچ فعالیت ساختار یافته و از قبل برنامه ریزی شده‌ای نداشته باشند.
- به آن‌ها یک کار خلاقانه و بدون پایان بدهید، مانند ساختن یک مسیر در باغ یا راه اندازی یک بازی جستجوی گنج. این کار باعث خلاقیت می‌شود، زیرا آن‌ها باید تصمیم بگیرند که گنج چیست، آن را از شما پنهان کنند، سرنخ‌ها را بنویسند و غیره.
- اسباب‌بازی‌هایی با فناوری پایین تهیه کنید. اگر فضای کافی دارید، جمع‌آوری وسایلی مانند تکه‌های چوب و پارچه، قرقره‌های پنبه‌ای، منابع مدل‌سازی بی‌ارزش و لباس‌های قدیمی از فروشگاه خیریه، فرصت‌های بی‌پایانی برای بازی رایگان به فرزندتان می‌دهد. ترزا میگوید: نیازی نیست برای فرزندتان یک اسباب بازی گران قیمت بخرید وقتی که می‌تواند با وسایل موجود در خانه بهتر از آن را بسازد.
- به آشفتگی و به هم ریختگی اهمیت ندهید. همه چیز را می‌توان تمیز کرد، حتی می‌توانید شرطی بگذارید که فرزندتان باید بعد از آن کمک کند تا خانه را مرتب کنید».
- بیرون بروید. فرزندتان را به فضاهای باز ببرید و در برابر اصرار برای پریدن مقاومت کرده و از آن‌ها محافظت کنید. اجازه دهید از بلندترین سازه‌های فلزی بالا بروند و ریسک کنند.
- الگوی خوبی باشید. قبل از معرفی تلفن‌های هوشمند و سایر دستگاه‌ها به فرزندتان، تا جایی که می‌توانید صبر کنید، و خودتان نگرش‌های سالم را نسبت به فناوری الگوبرداری کنید: اگر همیشه در حال استفاده از گوشی خود هستید، نمی‌توانید اصرار کنید که فرزندتان تلفنش را زمین بگذارد.
- به کودکان کمک کنید که اجتماعی باشند. اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که در آن کودکان می‌توانند در نهایت امنیت بیرون از خانه بازی کنند، گروهی از والدین را دور هم جمع کنید که همه مراقب بچه‌های یکدیگر باشند. این همان چیزی است که ما در نسل خود به آن عادت کرده بودیم و به شما و فرزندتان کمک می‌کند که احساس تعلق خاطر داشته باشید.
