اوریون یک بیماری مسری است و توسط ویروسی ایجاد میشود که از طریق بزاق دهان، ترشحات بینی و تماس نزدیک از شخصی به شخص دیگر منتقل میشود. این بیماری اصولا غدد بزاقی را که غدد پشت گوش هم نامیده میشوند تحت تاثیر قرار میدهد. این غدد مسئول تولید بزاق دهانی هستند. سه مجموعه غدد بزاقی در طرفین صورت شما وجود دارد که در پشت و زیر گوش هایتان واقع شدهاند. نشانه اولیه بیماری اوریون متورم شدن غدد بزاقی است.
علائم بیماری اوریون کدام است؟
علائم بیماری اوریون به طور معمول در طول دوهفته در معرض ویروس قرار گرفتن ظاهر میشوند. علائم مشابه آنفولانزا ممکن است قبل از سایر علائم ظاهر شوند که شامل موارد زیر است:
- احساس خستگی و کوفتگی
- خارش بدن
- سردرد
- از دست دادن اشتها
- تب ملایم
بروز تب شدید ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد) و متورم شدن غدد بزاقی در طی چند روز آتی رخ میدهد. امکان دارد که غدد بزاقی همزمان تورم نکنند بلکه به طور معمول و به تدریج متورم شده و دردناک میشوند. احتمال اینکه شما ویروس اوریون را از زمان قرارگرفتن در معرض تماس با آن تا زمان متورمشدن غدد پشت گوشهایتان به شخص دیگری انتقال دهید بسیار بالا است. اکثر افرادی که در معرض تماس با ویروس قرار داشتهاند علائم بیماری را از خود بروز میدهند، اگرچه برخی افراد هم بدون علائم بوده یا علائم جزئی بیماری در آن ها مشاهده میشود.
بیشتر بخوانید: چگونه تشخیص دهیم تب کودک خطرناک است؟
راههای درمان بیماری اوریون چیست؟
از آنجایی که اوریون یک بیماری ویروسی است، به درمان با آنتی بیوتیک یا سایر داروها واکنش نشان نمیدهد اما میتوانید علائم بیماری را درمان کنید تا کودک در طول بیماری احساس راحتی بیشتری داشته باشد. این راههای درمانی شامل موارد زیر هستند:
- استراحت کافی هنگام احساس ضعف یا خستگی.
- از قرصهای مسکنی مانند استامینوفن و ایبوپروفن جهت پایین آوردن درجه تب استفاده کنید.
- با استفاده از کیسه یخ غدد متورم را تسکین دهید.
- جهت پیشگیری از کمبود آب بدن به علت تب مایعات فراوان نوشیده شود.
- از یک رژیم غذایی ملایم شامل سوپ، ماست و سایر غذاهایی که جویدنشان آسانتر است استفاده کنید (عمل جویدن در حینی که غدد متورم هستند ممکن است کار سختی باشد).
- از خوردن غذاهای اسیدی و نوشیدنیهایی که ممکن است سبب ایجاد درد بیشتر در غدد بزاقی شود خودداری کنید.
کودک شما به طور معمول و در صورتی که احساس آمادگی کنید میتوانید حدود ۱ هفته پس از تشخیص پزشک مبنی بر ابتلا به اوریون سرکار یا به مدرسه بازگردد. در این زمان بیماری دیگر مسری نخواهد بود. دوره بیماری اوریون به طور معمول چند هفته طول میکشد و با گذشت ۱۰ روز از شروع بیماری باید احساس بهبودی کنید. اکثر افرادی که به بیماری اوریون مبتلا میشوند دوباره این بیماری را نمیگیرند زیرا ابتلای اولیه همانند واکسن از آلودگی مجدد به این بیماری محافظت میکند.
چه شرایط وخیمی در ارتباط با بیماری اوریون وجود دارد؟
بیشتر بخوانید: عوامل عفونت گوش کودک چیست و چگونه درمان می شود؟
شرایط وخیم مربوط به بیماری اوریون نادر است اما در صورت عدم درمان میتواند جدی باشد. اوریون بیشتر غدد پشت گوشها را درگیر میکند، البته میتواند باعث بروز تورم در سایر نقاط بدن از جمله مغز و اعضای تناسلی نیز شود.
ورم بیضه نوعی از متورم شدن بیضهها است که ممکن است به دلیل بیماری اوریون باشد. میتوانید درد در ناحیه بیضه را روزی چندبار به وسیله گذاشتن کیسه یخ روی بیضهها تسکین دهید. پزشک ممکن است در صورت ضرورت استفاده از مسکنهای قوی را تجویز کند. در موارد نادر ورم بیضه میتواند سبب عقیم شدن شخص شود. اشخاص مونث در صورت ابتلا به اوریون ممکن است تورم در ناحیه تخمدانها را تجربه کنند. این تورم میتواند دردناک باشد اما به تخمکهای زن آسیبی نمیرساند. البته اگر یک زن در طول دوران بارداری به اوریون مبتلا شود، ریسک سقط جنین در او بالاتر از حد نرمال خواهد بود.
اوریون ممکن است منجر به ایجاد شرایط بالقوه بروز مننژیت یا التهاب مغزی شود که در صورت عدم درمان خطرناک خواهند بود. مننژیت به متورم شدن غشای نخاعی و مغزی گفته میشود و التهاب مغزی به معنای تورم مغز است. در صورت مشاهده علائمی مانند تشنج، بیهوشی یا سردردهای شدید در حین ابتلا به اوریون با پزشک خود تماس بگیرید.
آماس لوزالمعده به متورم شدن غدد لوزالمعده یا پانکراس که یکی از اعضای واقع در حفره شکمی است گفته میشود. تورم غدد لوزالمعده ناشی از اوریون موقتی بوده و علائم نشان دهنده این تورم درد در ناحیه شکم، حالت تهوع و استفراغ است. ویروس اوریون همچنین میتواند هر ۵ نفر از میان ۱۰۰۰۰ مورد مبتلا به بیماری را به طور دائمی ناشنوا کند. این ویروس به حلزون گوش که یک ساختار در درون گوش داخلی است و سبب تسهیل در شنیدن میشود آسیب میرساند.
نحوه پیشگیری از بیماری اوریون
بیشتر بخوانید: ۱۰ نوع از شایع ترین بیماری های کودکان را بشناسید و آماده باشید
انجام واکسیناسیون میتواند از بروز بیماری اوریون پیشگیری کند. اکثر نوزادان و کودکان واکسنهای سهگانه سرخک، اوریون و سرخجه را همزمان دریافت میکنند. اولین دور تزریق واکسنهای سهگانه سرخک، اوریون و سرخجه به طور معمول با یک برنامه زمانبندیشده برای ویزیت کودک و بین سنین ۱۲ و ۱۵ ماهگی انجام میشود. دور دوم واکسیناسیون برای کودکان مدرسهای و بین سنین ۴ و ۶ سالگی ضرورت دارد. با تزریق ۲ دوز از واکسن اوریون تقریبا در ۸۸ درصد موارد میتوان از بروز اوریون پیشگیری کرد. میزان موثر بودن تنها ۱ دوز از واکسن در حدود ۷۸ درصد است.
افرادی که در محیطهایی با خطرپذیری بالا نظیر بیمارستان یا مدرسه کار میکنند باید همیشه در مقابل اوریون واکسینه شوند، اگرچه افرادی که دارای سیستم ایمنی خطرپذیری هستند یا به ژلاتین یا نئومایسین (neomycin) حساسیت دارند یا باردار هستند، نباید واکسن سهگانه سرخک، اوریون و سرخجه را دریافت کنند. با پزشک خانوادگی خود در مورد یک برنامه زمانبندی شده ایمنسازی برای خود و کودکانتان مشورت کنید.
شما چقدر در مورد بیماری کودکان اطلاع دارید؟ اگر شما یا کودک شما تجربهی بیماری اوریون را دارند تجربیات و اطلاعات خود را حتما از طریق سایت کودکت با ما و والدین دیگر به اشتراک بگذارید.