ساعتهایی از رفتن به رختخواب گذشته است و تقریبا تمام اعضای خانواده در خواباند، اما ناگهان احساس میکنید کسی سروصدا میکند، بله، این کودک شماست که گیج و سردرگم در خواب به راه افتاده است. اگر با چنین صحنههایی مواجه میشوید، نگران نباشید، چون شما تنها نیستید. خوابگردی در کودکان رایج است و معمولا با ورود کودک به دوران نوجوانی از بین میرود. معمولا خوابگردی در کودکان یک یا دو ساعت بعد از اینکه به خواب میروند شروع میشود و مدت زمان آن بین چند ثانیه تا 30 دقیقه متغیر است. بیدار کردن کسی که در حال خوابگردی است بسیار دشوار است و فرد بعد از بیدار شدن چند دقیقهای گیج و گنگ است. با اینکه این موضوع بسیار رایج است، اما میتوانید با انجام اقداماتی امنیت کودکتان را هنگام خوابگردی تامین کنید.
خوابگردی در کودکان صرفا به راه رفتن در خواب ختم نمیشود. رفتارهایی که کودک در حال خوابگردی انجام میدهد بسیار متنوع است؛ بعضی کودکان فقط راه میروند، برخی دیگر در گوشهای از خانه مینشینند و بعضیها هم کارهای عجیبتری میکنند، مثلا در کمد را باز میکنند و در آن ادرار میکنند. این وضعیت در بعضی موارد ممکن است خطرناک باشد، مثلا وقتی فرد از خانه بیرون میرود. فرقی نمیکند خوابگردی کودکان شامل چه رفتارها و حرکاتی میشود، اما در هر حال، وقتی از خواب بیدار میشوند، دیگر چیزی از کارهایی که کردهاند به یاد ندارند.
وقتی فرد میخوابد، مغز پنج حالت را پشت سر میگذارد. این مراحل به این صورت شناخته میشوند: مرحله ۱، ۲، ۳، ۴ و مرحله حرکات سریع چشمی، فرد فقط 20 درصد زمان خواب در این مرحله قرار دارد و مغز در این مرحله بیشتر از سایر مراحل فعالیت میکند. این مراحل در کل موجب شکلگیری چرخه خواب میشوند. چرخه خواب عادی و سالم از ۹۰ تا ۱۰۰ دقیقه به طول میانجامد. بنابراین، هر فرد، در طول شب، چهار یا پنج چرخه خواب را تجربه میکند. خوابگردی در کودکان هم معمولا در یکسوم ابتدایی خواب رخ میدهد.
خوابگردی در کودکان بسیار شایعتر از بزرگسالان است. در بیشتر موارد، با پا گذاشتن کودک به سن نوجوانی، این مشکل خودبهخود رفع میشود. این مشکل تا حدودی ارثی است و والدینی که در کودکی به آن مبتلا بودهاند، احتمالا، فرزندانی با این ویژگی خواهند داشت. دلایل دیگری که باعث وقوع خوابگردی در کودکان میشود به این قرار است:
بدیهی است که از رختخواب بیرون آمدن و راه رفتن مهمترین نشانه خوابگردی است، اما کودک خوابگرد ممکن است دست به انجام چنین کارهایی نیز بزند:
ضمنا چشم کودکان در حالت خوابگردی معمولا باز است، ولی دید آنها مانند زمان بیداری نیست و تصور درستی از محلی که در آن قرار گرفتهاند و راه میروند ندارد. گاهی اوقات، خوابگردی با نشانههای دیگری هم همراه است:
خوابگردی بهخودیخود خطرناک نیست، اما کارهایی که کودک ممکن است در طول خواب انجام دهد احتمال ایجاد خطر دارند. مثلا شاید کودک از پلهها بیفتد یا پنجره را باز کند. به طور کلی، کودکی که خوابگردی میکند لزوما به مشکلات هیجانی یا روانی دچار نیست و این پدیده به کودک آسیب هیجانی وارد نمیکند. بیشتر اوقات، کودک حتی آنچه شب گذشته انجام داده به خاطر نمیآورد.
برای جلوگیری از وقوع حوادث خطرناک حین راه رفتن کودک، باید به این نکات توجه کنید:
بیشتر اوقات، خوابگردی با بزرگ شدن کودک از بین میرود، اما بد نیست با پزشک نیز در اینباره مشورت کنید. شاید علت خوابگردی مشکلاتی در تنفس یا بازگشت اسید به مری باشد. برای کودکانی که اغلب در خواب راه میروند، روشی توصیه میشود که در آن باید کودک را در مقاطع مختلف خواب بیدار کنید. این وقفهها به طور منظم باعث توقف خوابگردی در کودکان میشود. گاهی اوقات هم، نیاز به مصرف دارو وجود دارد. سایر روشها برای کمک به توقف خوابگردی از این قرار است:
در مواجهه با این موضوع، نگران و دستپاچه نشوید و سعی کنید با آرامش از روشهای مطرحشده کمک بگیرید.
اگر شما هم تجربه مشابهی در زمینه خوابگردی در کودکان و راه رفتن در خواب دارید، میتوانید در وبسایت یا شبکههای اجتماعی کودکت با والدین دیگر به اشتراک بگذارید.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد میکند.…
دنیای دیجیتال بخش جداییناپذیر زندگی ما و فرزندانمان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور میتوانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…