درباره خواب کودک و بهترین روش برای ایجاد روتین خواب سؤالات و شبهات فراوانی وجود دارد. بعضی والدین از بدو تولد روتین خواب را اجرا میکنند و کودک را جدا از خود میخوابانند، اما گروهی دیگر کمی انعطافپذیرترند و اجازه میدهند کودک کنار خودشان، یعنی در یک اتاق یا حتی روی یک تخت، بخوابد. خوابیدن کودک کنار والدین یا جدا خوابیدن از والدین هر کدام چالشهای خاص خود را دارد که در ادامه به بررسی آنها پرداخته میشود.
در مجموع اگر بخواهیم به طور کلی نقش والدین را تعریف کنیم بهتر است بگوئیم والدین دائما در حال انجام کارهایی هستند که معنا و مفهوم آن را به خوبی درک نمیکنند، منتها هر کدام به روش خود این کار را انجام میدهند. پس از این که ۱۰ الی ۱۶ ماه کودک خود را در کنار خود خواباندیم دیگر وقت آن رسیده است که اتاق و تخت آنها را جدا کنیم. البته دختر بچهها بیشتر از پسر بچهها به والدین خود وابسته هستند و ترجیحا برای مدت زمان طولانیتری به آنها اجازه خواب در کنار خود را میدهیم ولی در نهایت باید آنها را هنگام خواب جدا کنیم و به تدریج تنها خوابیدن را به آنها بیاموزیم.
در مجموع، در تعریف کلی نقش والدین، بهتر است اینگونه گفته شود که والدین دائما درگیر مجموعهای از مسائل و موضوعاتاند، منتها هر کدام شیوه خاص خود را دارند. معمولا والدین، بعد از مدتی، به فکر جدا کردن جای خواب کودک میافتند. احتمالا این تجربهای سخت خواهد بود، اما اگر بهگونهای صحیح انجام شود، تاثیری بر رابطه والد و فرزندی نخواهد گذاشت. در هر صورت، انتخاب و تصمیم درباره اینکه کودک جدا بخوابد یا با والدین به شرایط کودک و خانواده ربط دارد و نمیتوان به طور کلی گفت جدا خوابیدن و کنار والدین خوابیدن کار درست یا کار اشتباهی است.
در تعاریف معمول، مادر چه کسی است؟ کسی که به کودک شیر یا شیرخشک میدهد؟ یا کسی که لباسهای کودک را میپوشاند و پوشک او را عوض میکند؟ شاید کسی که او را در کالسکه میگذارد و به گردش میبرد؟ کسی که بیرون از خانه کار میکند؟ کسی که تنها به خانهداری مشغول است؟ این تقسیمبندیها بسیار سطحیاند، اما همه وظایفیاند که به عهده مادر گذاشته میشوند. به قول یک پدربزرگ دوستداشتنی، بهتر است بهجای اینکه به دنبال مواردی باشید که شما را از هم جدا میکند، به دنبال نکاتی باشید که باعث اتحاد و یکپارچگیتان میشود. با در نظر گرفتن این نکته، همچنان روشن است که مادران در تصمیمگیری برای جدا کردن جای خواب کودک یا کنار هم خوابیدن با چالشهایی مواجهاند.
فرقی نمیکند تصمیم شما چه باشد، جدا خوابیدن کودک یا خواباندن او در رختخواب خودتان. در هر صورت، افراد بهاصطلاح متخصصی همیشه هستند که درباره تصمیم و عمل شما اظهارنظر میکنند و مدام اعمالتان را قضاوت میکنند. توجه داشته باشید که روشی را در نظر بگیرید که برای شما و فرزندتان بهترین کار است، هیچکس به اندازه شما با شرایط خانوادگی و فرزندتان آشنا نیست.
باید واقعبین باشید، کودکان خوابیدن را دوست ندارند، حتی کودکانی که خوب میخوابند هم ممکن است نیمی از شب یا حداقل پاسی از آن شما را بیدار نگه دارند.
والدین همیشه نگران فرزندانشاناند، چه زمانی که کنارشان میخوابند، ترس از این دارند که روی کودک بغلتند و چه زمانی که کودک در اتاقش خوابیده است، نگران ایناند در نبودشان اتفاقی برای کودک بیفتد. غریزه مادری همیشه به دنبال رفاه و بهزیستی فرزند است و به همین دلیل، برایشان مهم است که کودک را کجا بخوابانند.
مادران مرتب در معرض اطلاعات ضد و نقیضی قرار میگیرند که نمونههایی از آن را خواندید، اطلاعاتی که بیشتر آنها اساس علمی ندارد. این نظرات ضد و نقیض باعث سردرگمی والدین میشود. برای تصمیمگیری درست، به اطلاعات صحیح و علمی نیاز است.
مادران بین نظرات متفاوت سردرگم میشوند، زیرا با افرادی مواجهاند که بدون هیچ تخصص یا علمی آنها را قضاوت میکنند، اگرچه کسانی هم هستند که آگاهانه نظر خود را مطرح میکنند و نظرات آنها کاملا درست است. قرار گرفتن در چنین شرایطی باعث میشود مادران به تصمیمی که گرفتهاند اعتماد نکنند و ندانند آیا خواباندن کودک کنار خودشان درست است یا باید او را در تختخواب خودشان بخوابانند.
گریه از مواردی است که کودکان، بدون در نظر گرفتن شرایط، در هر موقعیتی انجام میدهند. اگر بهترین و پیشرفتهترین اقدامات و راهکارهای دنیا را برای خوابیدن کودک به کار بگیرید، نمیتوانید به طور کامل گریه آنها را از بین ببرید. کودکان ممکن است درست قبل از رفتن به رختخواب، هنگام صبح یا نیمهشب ناگهان شروع به گریه کنند و این باعث میشود والدین تلاش کنند با آن کنار بیایند.
این مورد نیز مانند مورد قبل گریزناپذیر است. هر لحظه از شب ممکن است کودک به دستشویی نیاز داشته باشد و هر چقدر هم که غرق خواب باشید، باید او را به دستشویی ببرید.
بعضی والدین فکر میکنند، به محض خیس شدن ملافه یا تشک، باید آن را تعویض کنند. این کار هم باعث بدخوابی کودک میشود و هم خودشان را بدخواب میکند. در چنین شرایطی، میتوان از حوله استفاده کرد و بدون اینکه کودک را از خواب بیدار کنید، او را به طرف خشک ملافه بغلتانید و روی قسمت خیس حوله یا ملافهای خشک بیندازید.
این نکته را در نظر داشته باشید که این کار نشانه غیربهداشتی بودن یا بینظمی شما نیست. دست از پرستاری و مراقبت شبانگاهی بردارید، اجازه دهید کودک، بدون اینکه خوابش به واسطه تعویض جایش به هم بریزد، راحت بخوابد و نگران قضاوت دیگران نباشید.
خوابیدن کودک کنار والدین یا جدا از آنها انتخابی است که به خودتان بستگی دارد. تاثیرات این دو حالت به حدی نیست که باعث نگرانی شود، اما در نهایت کودک از شما جدا خواهد شد.
اگر شما هم تجربه یا دانشی در این زمینه دارید، حتما در قسمت نظرات در وبسایت کودکت با ما و والدین دیگر در میان بگذارید.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد میکند.…
دنیای دیجیتال بخش جداییناپذیر زندگی ما و فرزندانمان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور میتوانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…