هنگام تصمیم‌گیری برای بچه‌دار شدن به داشتن فرزندی با جنسیت خاص (دختر یا پسر) تمایل بیشتری داشته‌اید؟ پس احتمالاً اینترنت را به دنبال راه و روشی برای تعیین جنسیت جنین زیر و رو کرده‌اید. ممکن است کیت‌های جنسیت، نوشیدنی‌های حاوی مواد معدنی یا ویتامین، محصولات آموزشی یا حتی سرنگ‌های واژینال را خریده باشید. محصولاتی که قول می‌دهند، در صورت استفاده، شانستان برای داشتن فرزند دختر یا پسر کاملاً افزایش پیدا می‌کند.
این راهکارها به نام روش‌های انتخاب یا تعیین جنسیت جنین شناخته می‌شوند. اما درواقع آمیزه‌ای از افسانه‌ها، اطلاعات غلط و مقدار کمی دانش‌اند. بیشتر این توصیه‌ها بی‌ضررند اما برخی از آن‌ها واقعاً ممکن است به شما آسیب برسانند. برای مثال، رژیم‌های تعیین جنسیت می‌توانند صرفاً خطرناک باشند. برخی از روش‌های دیگر نیز ممکن است به‌کلی احتمال بارداری‌تان را کاهش دهند.
واقعیت این است که فناوری‌های تولیدمثلی هستند که کمکتان می‌کنند فرزند دختر یا پسر داشته باشید. بااینحال، این تکنولوژی‌ها هزینه‌برند، با ریسک‌های پزشکی همراه‌اند و، با وجود همه این مسائل، تضمین صددرصدی نیز ندارند. به‌علاوه، همه کلینیک‌های بارداری حاضر نیستند فناوری‌های تعیین جنسیت جنین را، بدون وجود لزوم پزشکی، به شما ارائه دهند.
در این مقاله، دراین‌باره صحبت می‌شود که اصلاً چرا برخی والدین دوست دارند جنسیت فرزند آینده‌شان را تعیین کنند. همچنین، روش‌های «طبیعی» محبوبی که برای تعیین جنسیت جنین وجود دارند مرور خواهند شد. تنها روش‌های ثابت‌شده برای به دنیا آوردن پسر یا دختر به بحث گذاشته خواهند شد.
برای توضیح تمایل ویژه برخی والدین به داشتن فرزندی با جنسیت خاص، دلایل پزشکی و غیرپزشکی متعددی وجود دارد. ازنظر پزشکی، بیماری‌های ژنتیکی مرتبط با یک جنس ممکن است دغدغه برخی افراد باشد. برای مثال، هموفیلی و دستروفی ماهیچه‌ای دوشن بیشتر در پسرها رخ می‌دهد. بنابراین اگر سابقه ابتلا به این بیماری‌ها در خانواده‌ای وجود داشته باشد، ممکن است میل داشته باشند فرزندشان دختر شود.
بااینحال، بیشتر والدین به دلایلی غیرپزشکی صرفاً دوست دارند کودکشان دختر یا پسر باشد. رایج‌ترین دلیل برای این موضوع ایجاد تعادل در خانواده است، آن هم وقتی خانواده فرزند یا فرزندانی از یک جنسیت داشته باشد و فرزند بعدی را از جنسیت متفاوتی بخواهد. اگر پدر و مادری صرفاً دو فرزند بخواهند و هم‌اکنون پسر یا دختری داشته باشند، احتمالاً بیشتر تمایل دارند فرزند بعدی‌شان از جنسیت دیگری باشد. طبق تحقیقات انجام‌شده، در خانواده‌هایی که فقط فرزند پسر دارند، پدر و مادر به احتمال زیاد ترجیح می‌دهند تعداد فرزندان را افزایش دهند، به این امید که سرانجام کودک بعدی دختر باشد.
ایجاد تعادل در کودکان یک خانواده ملاحظه‌ای ابتدایی است، اما می‌تواند به مسئله خانوادگی گسترده‌تری تبدیل شود. برای مثال، اگر پدربزرگ یا مادربزرگی تنها نوه‌های پسر داشته باشند، یکی از فرزندانشان احتمالاً امیدوار است دختر به دنیا بیاورد (یا برعکس).
دلایل دیگری که پدر یا مادر فرزندی از جنسیتی خاص را ترجیح می‌دهد عبارت‌اند از:
در یک جمله، کروموزوم‌های X و Y تعیین‌کننده جنسیت کودک‌اند. تخمک همیشه کروموزوم X را حمل می‌کند، درحالی‌که اسپرم یا حامل کروموزوم X است یا Y. اگر اسپرم Y تخمک را بارور کند، شما فرزند پسر یا ترکیب کروموزومی XY را خواهید داشت. اگر اسپرم X تخمک را بارور کند، نتیجه XX یا فرزند دختر خواهد بود.
فرض بر این است که نیمی از نوزادان پسر و نیم دیگر دخترند، اما این دقیقاً درست نیست. نرخ جهانی حال حاضر در جهان 105 تا 107 پسر در برابر هر 100 نوزاد دختر است. گرچه این گفته به آن معناست که تعداد نوزادان پسر متولدشده بیشتر از تعداد نوزادان دختر است، اما لزوما به این معنا نیست که شانس داشتن نوزاد پسر برای هر زوج از شانس داشتن دختر بیشتر باشد.
دینامیک تعیین طبیعی جنسیت در هر خانواده بسیار پیچیده است. این فرایند از عوامل متعددی تأثیر می‌پذیرد. مواردی مانند: فاصلۀ زمانی بارداری‌ها، ترتیب تولدها، بودن در معرض سموم محیطی و فاکتورهای دیگری که بسیاری از آن‌ها ناشناخته‌اند.
این فناوری کمکی باروری برای کمک به جلوگیری از بیماری‌های ژنتیکی خاص اختراع شد و این کاربرد همچنان نخستین دلیل استفاده از این روش است. بااینحال، IVF-PGD می‌تواند برای داشتن فرزندی با جنسیت خاص نیز به کار رود.
توجه داشته باشید که تنها روش علمی برای به وجود آمدن فرزندی با جنسیت خاص، که دقتی تقریباً 99 درصدی دارد، با IVF به همراه تشخیص ژنتیکی قبل از لانه‌گزینی یا PGD است.
IVF با PGD روش پزشکی تهاجمی و بسیار گران‌قیمت است که آن را از دسترس بسیاری از خانواده‌ها خارج می‌کند. حتی زوج‌هایی که به دلیل ناباروری به استفاده از IVF نیاز دارند معمولاً نمی‌توانند از پس هزینه‌هایش برآیند.
در روش IVF، از داروهای باروری برای تحریک تخمدان‌های خانم استفاده می‌شود. ایده این روش وادار کردن تخمدان‌ها به تولید چندین تخمک است، به‌جای یک یا دو تخمکی که در سیکل طبیعی باروری هر خانم تولید می‌شود.
حدوداً در میانه سیکل پریودی، درحالی‌که خانم بیهوش است، سوزنی که با دستگاه سونوگرافی هدایت می‌شود درون دیواره واژینال قرار می‌گیرد تا تخمک‌ها را بازیابی کند. از سوی دیگر، پارتنر آقا نمونه اسپرمی را تولید می‌کند، مگر آنکه قرار باشد از اهداکننده اسپرم استفاده شود. سپس، در آزمایشگاه، تخمک و اسپرم به‌دست‌آمده کنار هم قرار می‌گیرند، با این امید که برخی از این تخمک‌ها بارور شود. تخمک‌های بارورشده همان جنین‌اند.
در قسمت PGD این فرایند، چندین سلول از جنین ایجادشده نمونه‌برداری و برای ارزیابی ژنتیکی فرستاده می‌شود. به این صورت، تعیین می‌شود کدام جنین‌ها XX (دختر) و کدام‌ها XY (پسر)ند. درنهایت زوج موردنظر تصمیم می‌گیرند کدام جنین‌ها به رحم خانم برگردانده شوند. برای مثال، اگر تنها فرزند دختر بخواهند، آن‌گاه تنها از جنین‌های XX استفاده می‌شود.
پیش‌ازآنکه درباره روش IVF برای تعیین جنسیت فرزندتان تصمیم قطعی بگیرید، بسیار مهم است که از تمام ریسک‌هایی که برای مادر و نوزاد وجود دارد مطلع باشید. مانند هر روش دیگری، PGD هم با ریسک‌ها و هزینه‌هایی همراه است. هنگام بررسی مزایا و معایب این روش، نکات زیر را در نظر داشته باشید:
مرتب‌سازی اسپرم روش پزشکی دیگری است که، گرچه به اندازه روش IVF با PGD موفق نیست، اما بیشتر از هر روش طبیعی دیگری اعتبار علمی دارد. روش مرتب‌سازی اسپرم به‌ویژه با تکنولوژی ویژه‌ای به نام فلوسایتومتری انجام می‌گیرد. این فناوری با نام تجاری MicroSort® ثبت شده است.
MicroSort® چندین سال تحت نظارت FDA بود، اما شرکتی که آزمایش‌های بالینی را در ایالات متحده انجام می‌داد از کاربردهای آن صرف‌نظر کرد. به همین دلیل، MicroSort® دیگر در ایالات متحده موجود نیست و FDA نیز هیچ‌گاه به‌صورت رسمی این تکنولوژی را تأیید یا رد نکرد.
در حال حاضر، MicroSort® در مکزیک، قبرس شمالی، مالزی و سوئیس موجود است. افرادی که می‌خواهند از این تکنولوژی استفاده کنند گاهی به یکی از این کشورها سفر می‌کنند و از خدمات کلینیک‌هایی استفاده می‌کنند که صنعت توریسم پزشکی را ارائه می‌دهند.
مرتب‌سازی اسپرم با MicroSort® چنین روندی دارد: آقا نمونه اسپرمی را با روش خودتحریکی تولید می‌کند. این نمونه منی ممکن است از اهداکننده اسپرم هم گرفته شود. سپس، از فرایند شست‌وشوی مخصوصی برای حذف مایع منی و اسپرم‌های غیرمتحرک استفاده می‌شود.
در مرحله بعد، سلول‌های اسپرم با رنگ خاصی رنگ‌آمیزی می‌شوند که با محتوای DNA یافت‌شده در سلول‌های اسپرم واکنش نشان می‌دهد. سلول‌های اسپرم در فلوسایتومتر قرار داده می‌شوند که درواقع نوعی فناوری است که شناسایی ذرات موجود در مایع را با عبور دادن لیزر ممکن می‌کند. سلول‌های اسپرم X محتوای DNA بیشتری نسبت به سلول‌های اسپرم Y دارند، بنابراین، سلول‌های اسپرم X هنگام عبور نور فرابنفش روشن‌تر به نظر می‌رسند.
به‌این‌ترتیب، سلول‌های اسپرم یکی‌یکی مرتب و شناسایی می‌شوند. این تکنولوژی روشی عالی به شمار نمی‌رود. درواقع، در حال حاضر غیرممکن است که ترتیب خالص اسپرم X یا اسپرم Y به دست آید. سپس نمونه متمرکز بر اسپرم X یا Y از طریق IUI به رحم خانم منتقل می‌شود یا به‌تنهایی در فرایند IVF یا IVF به همراه PGD استفاده می‌شود.
نرخ موفقیت آزمایش‌های بالینی روش MicroSort®، که در ایالات متحده انجام شده است، از این قرار است:
مشخص نیست که قرار گرفتن سلول‌های اسپرم در معرض رنگ، نور فرابنفش یا فشار بالای ایجادشده در فلوسایتومتر با چه خطرات و ریسک‌هایی همراه است. این احتمال وجود دارد که چنین اقداماتی ریسک آسیب کروموزومی به سلول‌های اسپرم را افزایش دهد، اما در حال حاضر اثباتی برای این گفته یافت نشده است.
همان‌طور که گفته شد، روش MicroSort® دیگر در ایالات متحده موجود نیست و برای استفاده از آن باید به کشورهای دیگری سفر کرد. توجه داشته باشید که توریسم پزشکی برای درمان‌های مربوط به باروری ریسک‌ها، هزینه‌ها و مزایای مخصوص به خود را دارد.
روش تصفیه آلبومین در مرتب‌سازی اسپرم، که به نام روش آلبومین اریکسون شناخته می‌شود، روش بحث‌برانگیزی برای انتخاب جنسیت جنین است. این روش، که دکتر رونالد اریکسون آن را کشف و ثبت کرده است، در حال حاضر تنها تکنولوژی مرتب‌سازی اسپرم است که در ایالات متحده استفاده می‌شود.
اثربخشی این روش همچنان جای بحث بسیار دارد. مطالعاتی هستند (که بیشترشان شامل پژوهش‌های خود دکتر اریکسون‌اند) که گزارش می‌دهند این روش می‌تواند نتیجه را به دختر یا پسر شدن کودک متمایل کند. اما درعین‌حال مطالعاتی نیز هستند که هیچ موفقیتی در استفاده از روش آلبومین پیدا نکرده‌اند.
گفته می‌شود روش اریکسون بیشتر برای کسانی موفقیت‌آمیز است که تمایل دارند پسر داشته باشند. نرخ موفقیت این روش بری این افراد حدود 80% است. برای کسانی که فرزند دختر می‌خواهند این عدد به نزدیک 70% کاهش پیدا می‌کند. بین 15 تا 30% نوزادانی که با به‌کارگیری این روش متولد می‌شوند جنسیت دلخواه والدینشان را ندارند.
به‌طور ساده و خلاصه، در روش اریکسون، سلول‌های اسپرمی، که به‌طور مخصوص شسته شده‌اند، روی محلول لایه‌ای آلبومین قرار داده می‌شوند. آلبومین نوعی پروتئین است که به‌صورت طبیعی در منی یافت می‌شود. آلبومین با افزایش ضخامت لایه‌بندی می‌شود و ضخیم‌ترین لایه در زیر قرار می‌گیرد.
ایده این روش آن است که سلول‌های اسپرم-Y رو به پایین شنا می‌کنند و زودتر به ضخیم‌ترین لایه می‌رسند. اینکه چرا چنین اتفاقی می‌افتد و دلیل آن سرعت سلول‌های اسپرم-Y یا چگالی سبک‌تر آن نسبت به سلول‌های اسپرم-X است یا خیر، هنوز مشخص نیست. برای کسانی که فرزند پسر می‌خواهند، به دنبال این روش تصفیه، فرایند تلقیح یا IUI انجام می‌شود.
برای کسانی که فرزند دختر می‌خواهند نیز روش IUI پس از فیلتر شدن سلول‌های اسپرم استفاده می‌شود، اما داروی باروری کلومید نیز به پروتکل درمانی اضافه می‌شود. گفته می‌شود که کلومید مخاط دهانه رحم را تغییر می‌دهد و آن را برای سلول‌های اسپرم-X مطلوب‌تر می‌کند.
اما شانس دختر یا پسر شدن فرزندتان با استفاده از این روش چقدر است؟ گزارش‌های موجود نرخ‌های موفقیت گوناگونی را نشان می‌دهند.
روش شتل برای تعیین جنسیت روشی افسانه‌ای است. شتل، که دکتر لندروم شتل از پیشگامان ابتدایی روش IVF آن را اختراع کرده است، مبتنی بر مشاهدات او از رفتار اسپرم در آزمایشگاه‌های دهه 1950 است.
روش شتل، هیچ‌گونه اعتبار علمی ندارد و درواقع اصلاً به‌درستی عمل نمی‌کند. تئوری‌های دکتر شتل در زمان خودش در مجلات همکار منتشر شد. اما فناوری‌های پس از آن و تحقیقات اخیر نشان دادند این روش کاملاً ناقص است. برای مثال، بخش عمده‌ای از این روش فرض می‌کند که اسپرم Y سریع‌تر از اسپرم X شنا می‌کند. دکتر شتل با مشاهده اندازه و رفتار سلول‌های اسپرم به این جمع‌بندی رسیده است. او متوجه شد که سلول‌های اسپرم کوچک‌تر سریع‌تر از سلول‌های بزرگ‌تر شنا می‌کنند. او به این نتیجه رسید که سلول‌های اسپرم کوچک‌تر باید سلول‌های حامل کروموزوم Y و سلول‌های بزرگ‌تر باید حامل کروموزوم X باشند.
بسیاری از دانشمندان پس از دکتر شتل نیز فرض مشابهی درباره سرعت سلول‌های اسپرم X و Y دارند. بااینحال، آنالیز اسپرم با کمک کامپیوتر (CASA)، که تا میانه دهه 1980 در دسترس نبود، ثابت کرد این ویژگی دقیق نیست. سلول‌های اسپرم Y به هیچ طریقی سریع‌تر از میانگین سلول‌های اسپرم X شنا نمی‌کنند و این موضوع اساس روش شتل و دلیل رد آن به شمار می‌آید.
اگر تمایل دارید کودکتان پسر باشد، عمل دخول را تا حد امکان نزدیک به تخمک‌گذاری انجام دهید. به‌طور ایده‌آل، بهتر است این اتفاق 12 ساعت قبل از زمان موردانتظار تخمک‌گذاری رخ دهد. همچنین بهتر است تا رسیدن به این زمان از برقراری رابطه جنسی کامل (یا استفاده از کاندوم) خودداری کنید. این نظریه می‌گوید سلول‌های اسپرم Y، قبل‌ازآنکه سلول‌های اسپرم X بتوانند، با سرعت بیشتری به تخمک می‌رسند.
در مقابل، اگر می‌خواهید فرزندتان دختر باشد، بهتر است از زمان اتمام دوره پریودی تا دو الی چهار روز قبل از تخمک‌گذاری رابطه جنسی برقرار کنید و سپس از برقراری رابطه جنسی پرهیز کنید. همچنین، وقتی بارورترین مخاط دهانه رحم ایجاد می‌شوند، از داشتن رابطه جنسی بپرهیزید. این نظریه می‌گوید سلول‌های اسپرم حامل کروموزوم X آهسته‌تر شنا می‌کنند، اما مدت طولانی‌تری نسبت به سلول‌های اسپرم Y زنده می‌مانند. به همین دلیل، تنها این سلول‌ها هستند که هنگام آزاد شدن تخمک در محیط حضور دارند.
مشکل این روش آن است که غیرممکن است برقراری رابطه جنسی را طوری زمان‌بندی کنید که دقیقاً 12 ساعت قبل از تخمک‌گذاری اتفاق بیفتد. براساس تحقیقات انجام‌شده، هیچ‌کدام از روش‌های خانگی به این دقت عمل نمی‌کنند.
پرهیز از سکس طی دو روز قبل از زمان احتمالی تخمک‌گذاری به این معناست که شما بارورترین روزهایتان را از دست خواهید داد. همچنین، پرهیز از سکس، وقتی مخاط دهانه رحمی با کیفیت سفیده تخم‌مرغ دارید، به معنای از دست رفتن بارورترین زمان است. به‌این‌ترتیب، با استفاده از این روش، احتمال کلی باردار شدنتان، با فرزند دختر یا پسر، به‌کلی کاهش پیدا می‌کند.
به‌علاوه و از همه مهم‌تر، مطالعاتی که درباره زمان‌بندی دخول انجام شده‌اند نتایج ناسازگاری را نشان می‌دهند. در برخی از آن‌ها گفته شده داشتن رابطه جنسی نزدیک به زمان تخمک‌گذاری احتمال به وجود آمدن دختر را افزایش می‌دهد. در برخی دیگر، خلاف این ثابت شده و در برخی دیگر از مطالعات، هیچ تفاوتی نشان داده نشده است.
در این نکته، درباره پوزیشن شما و همسرتان هنگام برقراری رابطه جنسی صحبت می‌شود. بااینحال، مشکل این نکته نیز آن است که پوزیشن شما هنگام سکس بر سرعت رسیدن سلول اسپرم به تخمک اثری ندارد. شما اکنون می‌دانید که سلول‌های اسپرم Y سریع‌تر از سلول‌های اسپرم X حرکت نمی‌کنند.
دکتر شتل معتقد است سلول‌های اسپرم X محکم‌تر از سلول‌های اسپرم Yاند. بنابراین، دوش دادن واژن با سرکه میزان اسیدیته آن را بالاتر می‌برد و شانس رسیدن سلول‌های اسپرم X را بیشتر می‌کند. توجه داشته باشید که قرار دادن واژن در معرض سرکه ممکن است در تعادل طبیعی pH این ناحیه اختلال ایجاد کند. این موضوع به تحریک و عفونت واژن می‌انجامد و مخاط دهانه رحم را، که تقویت‌کننده باروری است و باعث بقای تمام سلول‌های اسپرم (اعم از دختر و پسر) می‌شود، از بین می‌برد. درنهایت، دوش گرفتن با سرکه شانستان برای باردار شدن را کاهش می‌دهد.
اگر فرزند پسر می‌خواهید، بهتر است خانم به ارگاسم برسد. این وضعیت به حرکت سریع‌تر سلول‌های اسپرم Y کمک می‌کند. در مقابل، اگر تمایلتان به داشتن فرزند دختر است، بهتر است خانم به ارگاسم نرسد. همچنین، براساس گفته‌های دکتر شتل، نرسیدن به ارگاسم تعادل pH محیط واژینال را به ضرر سلول‌های اسپرم Y تغییر می‌دهد. مشکل این نکته آن است که، همان‌طور که اشاره شد، سلول‌های حامل کروموزوم Y سریع‌تر حرکت نمی‌کنند. به‌علاوه، هیچ شاهدی مبنی بر تأثیر رسیدن یا نرسیدن به ارگاسم خانم‌ها در تعیین جنسیت کودک وجود ندارد.
باور بنیادی روش ولان این است که احتمال بارداری فرزند پسر، درصورتی‌که دخول جنسی چندین روز قبل از تخمک‌گذاری اتفاق بیفتد، کمی بالاتر می‌رود. در مقابل، با تکیه بر این روش، اگر می‌خواهید فرزندتان دختر شود، بهتر است عمل دخول را دقیقاً قبل یا دقیقاً بعد از تخمک‌گذاری انجام دهید. وجود این گفته‌ها روش ولان را دقیقاً در نقطه مقابل روش شتل قرار می‌دهد.
توجه داشته باشید پیروی از نکته‌های روش ولان شانس کلی‌تان را برای بارداری کاهش می‌دهد. اگر از داشتن رابطه جنسی طی چهار روز پیش از تخمک‌گذاری پرهیز کنید، درواقع شانستان را، وقتی بالاترین میزان باروری را دارید، از دست داده‌اید.
روش O+12 درواقع مخفف عبارت ovulation plus 12 hours یا همان تخمک‌گذاری به‌علاوه 12 ساعت است. زنی این روش را ابداع کرد که دختر می‌خواست، اما با استفاده از روش شتل مدام صاحب پسر می‌شد!
ایده این روش آن است که اگر فرزند دختر می‌خواهید، دخول جنسی را 12 ساعت پس از تخمک‌گذاری برنامه‌ریزی کنید. همچنین، فقط یک بار رابطه جنسی داشته باشید. علاوه بر اینکه هیچ مطالعه‌ای روی این روش انجام نگرفته است، روش O+12 دو مشکل عمده نیز دارد:
نخست اینکه شما نمی‌توانید ساعت دقیق (یا حتی روز دقیق) تخمک‌گذاری را معین کنید. تنها راه انجام این کار تکرار چندین آزمایش سونوگرافی است. حتی در این صورت نیز لحظه تخمک‌گذاری دقیقاً مشخص نمی‌شود. همچنین، طبق مطالعات انجام‌شده، نمودار دمای پایه بدن نیز روز تخمک‌گذاری را معین نمی‌کند.
دومین مشکل روش O+12 آن است که این روش شانس بارداری شما را کلاً کاهش می‌دهد. اگر قصد باردار شدن دارید، رابطه جنسی باید پیش از تخمک‌گذاری اتفاق بیفتد. حتی بهتر است بیشتر از یک بار طی دوره باروری‌تان رابطه جنسی داشته باشید.
تخمک تنها 12 تا 24 ساعت پس از آزاد شدن زنده می‌ماند. حال آنکه با تلاش برای داشتن تنها یک بار رابطه جنسی، آن هم پس از تخمک‌گذاری، شانستان را به‌کلی کاهش می‌دهید.
تقریباً تمام رژیم‌های غذایی تعیین جنسیت کودک در سه دسته کلی قرار می‌گیرند:
براساس این نظریه‌ها، مادرانی که رژیم‌هایی با کالری بالاتر دارند به احتمال بیشتری فرزند پسر به دنیا می‌آورند. وقتی میزان کالری در رژیم غذایی کاهش می‌یابد، احتمال به وجود آمدن فرزند دختر بیشتر می‌شود. بااینحال، بعید است محتوای چربی یا کالری رژیم غذایی‌تان شانس بارداری فرزند دختر یا پسر را تغییر دهد.
براساس این نظریه‌ها، می‌توانید میزان pH بدنتان را با تغییر رژیم غذایی‌تان رو به اسیدی یا قلیایی شدن ببرید. گفته می‌شود هرچه میزان pH اسیدی‌تر باشد، شانس به وجود آمدن دختر بیشتر می‌شود. هرچه هم تین میزان قلیایی‌تر باشد، به احتمال بیشتری فرزند پسر به وجود می‌آید.
این نظریه‌ها براساس مطالعات ویترو هستند که درباره چگونگی واکنش سلول‌های اسپرم به محیط انجام شده‌اند. این گفته درست است که در محیط آزمایشگاه سلول‌های اسپرم X شرایط اسیدی را بهتر از سلول‌های اسپرم Y تاب می‌آورند. بااینحال، در استفاده از این روش، دو مشکل بروز می‌کند:
براساس این نظریه‌ها، رژیم‌هایی با سدیم و پتاسیم پایین و کلسیم و منیزیم بالا شانس داشتن دختر را بالا می‌برند. درباره این نظریه فقط یک مطالعه بسیار کوچک انجام گرفته است. از ترکیب این روش و زمان‌بندی زمان دخول جنسی استفاده می‌کند. 81 درصد افرادی که در این مطالعه شرکت کرده و معیارهای آن را رعایت کرده بودند صاحب فرزند دختر شدند.
برخی از رژیم‌های غذایی که برای تعیین جنسیت کودکان توصیه می‌شوند بسیار سخت‌گیرانه‌اند. این رژیم‌ها ممکن است تنوع غذاهای مصرفی یا میزان کالری دریافتی‌تان را بسیار محدود کنند. پس از مدت زمان معینی، به سلامتتان آسیب بزنند. همچنین، برای کسانی که سابقه اختلال در خوردن دارند، برخی از این رژیم‌ها باعث عود بیماری می‌شود. به‌علاوه، وقتی صحبت از مصرف مواد معدنی یا محدود کردن برخی مواد معدنی خاص به میان می‌آید، به خاطر داشته باشید که این اقدامات می‌توانند برای سلامتتان مضر باشند. بنابراین، قبل از شروع هر رژیم غذایی یا دریافت هرگونه ماده مکمل، حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.
براساس مطالعات آزمایشگاهی انجام‌شده، سلول‌های اسپرم حامل X نسبت به اسپرم‌های حامل Y دماهای بالاتر را بهتر تحمل می‌کنند. براساس این یافته‌ها، پوشیدن شورت‌های بریف (شورت‌های تنگ) مردانه بیضه‌های او را نزدیک‌تر به بدنش قرار می‌دهد. در این حالت دمای کیسه بیضه مقداری بالا می‌رود. اما آیا هیچ مدرکی برای اثبات این موضوع وجود دارد؟ خیر. همچنین به خاطر داشته باشید درصورتی‌که تعمداً سعی کنید دمای کیسه بیضه را افزایش دهید، با ریسک کاهش تعداد کلی اسپرم‌ها و نه تنها سلول‌های اسپرم حامل Y مواجه خواهید بود.
نظریه پشت دوش دادن واژن برای تعیین جنسیت جنین براساس این یافته آزمایشگاهی است که سلول‌های حامل X سخت‌تر از سلول‌های Yاند. طبق این تحقیقات، اسپرم X محیط‌های اسیدی را بهتر تحمل می‌کند و اسپرم Y در محیط‌های قلیایی بهتر عمل می‌کند.
بنابراین، توصیه می‌شود اگر فرزند دختر می‌خواهید، واژن را با سرکه و اگر پسر می‌خواهید با جوش شیرین شست‌وشو دهید. یا سعی کنید انگشتتان را با جوش شیرین بپوشانید و آن را روی واژن قرار دهید. بااینحال، هیچ مدرکی مبنی بر تأثیر این کار بر دختردار یا پسردار شدن شما وجود ندارد. به‌علاوه، انجام این اقدام می‌تواند تأثیرات منفی بر محیط واژن داشته باشد و ریسک بروز عفونت را افزایش دهد. در ادامه دلایلی خواهد آمد که چرا نباید از این روش استفاده کنید:
در کنار روش‌های گفته‌شده، محصولات و کیت‌های انتخاب فرزند نیز در بازار هستند که می‌توانید آن‌ها را بخرید. این کیت‌ها معمولاً همراه با اطلاعات یا دستورالعمل‌ها و ابزارها یا مواد مکملی به شما عرضه می‌شوند. این ابزارها شامل تجهیزات دوش گرفتن، رژیم‌ها یا منوهای غذایی، محصولات پیگیری تخمک‌گذاری و مانند این‌هاست. ممکن است در یک کیت نوارهای pHی باشد که میزان اسیدیته یا قلیایی بودن واژن، مایعات دهانه رحم یا منی را اندازه می‌گیرند. به‌هرحال، این کیت‌ها شامل هر چیزی که باشند، پولتان را برای خرید آن‌ها هدر ندهید!
پیش از همه به خاطر داشته باشید که در این کیت‌ها هیچ اطلاعاتی اضافه‌تر از آنچه در این مقاله، مقالات دیگر یا کتاب‌ها در دسترس شماست وجود ندارد. دوم آنکه تمام این ادعاها بر پایه دانشی کاملاً سطحی بنا گذاشته شده‌اند. همان‌طور که گفته شد، هیچ مدرکی وجود ندارد که تست میزان pH مخاط دهانه رحم در دختردار یا پسردار شدن کمکتان می‌کند. از سوی دیگر، زمان‌بندی سکس برای به وجود آوردن جنین دختر یا پسر اساساً هنوز موردبحث است. هیچ غذا یا رژیم غذایی جادویی برای این کار نیز کارساز نیست. سوم اینکه، وقتی صحبت از مکمل‌ها به میان می‌آید، عاقلانه‌تر است که خودتان مکمل‌ها را از داروخانه تهیه کنید. چراکه مواد مکمل موجود در کیت‌های تعیین جنسیت فرزند اصلاً قابل اعتماد نیستند.
خواهی‌نخواهی داستان‌های زیادی از موفقیت افراد در تعیین جنسیت جنین ، با استفاده از روش‌های گفته‌شده، وجود دارد. شما ممکن است این روایت‌ها را از خانواده یا دوستان بشنوید یا در گروه‌ها یا فروم‌های آنلاین بخوانید. در مواجهه با چنین موقعیت‌هایی، این موضوع بدیهی را مدنظر داشته باشید که، حتی با استفاده از روشی که میزان اعتبار علمی‌اش صفر است، احتمال به وجود آمدن فرزندی با جنسیت دلخواه واقعاً بالاست (نزدیک به پنجاه درصد). همچنین، از یاد نبرید که افراد تنها درصورتی تجربیاتشان را در یک فروم یا وب‌سایت به اشتراک می‌گذارند که با استفاده از روش مذکور موفق شده باشند. کسانی که نتیجه نگرفته‌اند معمولاً نظری هم نمی‌گذارند.
بسیاری از مردم در نهان آرزو می‌کنند فرزندشان دختر یا پسر باشد. برخی از آن‌ها همیشه آرزو کرده‌اند نوزاد دختر یا پسری را در آغوش بگیرند. برخی از آن‌ها صرفاً تمایل دارند تجربه بزرگ کردن هردو جنسیت را داشته باشند. تمامی این‌ها تمایلات رایجی‌اند و نباید از وجودشان خجالت کشید.
با وجود این خواسته‌ها، تقریباً تمام پدر و مادرها، در لحظه به دنیا آمدن نوزاد، او را دوست دارند. وقتی کودک سرانجام حضور پیدا می‌کند، جنسیت او دیگر مسئله مهمی نخواهد بود.
تکنولوژی‌های پزشکی بسیار کمی هستند که به شما کمک می‌کنند فرزند دختر یا پسر داشته باشید. تمام آن‌ها بسیار پرهزینه‌اند. روش‌های تعیین جنسیت جنین گوناگونی هم هستند که ادعا می‌کنند به‌صورت طبیعی اختیار تعیین جنسیت فرزند را به شما می‌دهند. اما تقریباً تمامشان فاقد اعتبار علمی‌اند. توجه داشته باشید که گرچه بیشتر این روش‌ها بی‌ضررند، اما میزان ریسکشان صفر هم نیست. بنابراین، پیش از انجام هر اقدامی، با پزشک متخصص مشورت کنید.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آن‌ها تفاوت ایجاد می‌کند.…
دنیای دیجیتال بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ما و فرزندان‌مان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور می‌توانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…