چرا نیاز داریم که سرگرمی بیشتری داشته باشیم؟

سرگرمی و بالا بردن کیفیت زندگی موضوع مورد توجه بسیاری از محققان است. خانم کاترین پرایس، نویسنده و سخنرانی است که در دهه پنجم زندگی خود کتابهای بسیاری در زمینه سرگرمی، فاصله گرفتن از اعتیاد به اینترنت و توجه به نیازهای ضروری انسانها در روابط بین فردی شان نوشته است. او تلاش می‌کند پیام مهمی را در فعالیتهای خود به مردم منتقل کند: کمتر اسکرول کنید و بیشتر زندگی کنید. مقاله ‌ای که در ادامه می‌خوانید ترجمه کامل و بدون دستکاری از مقاله‌ای است که خانم پرایس در دسامبر ۲۰۲۱ منتشر کرده اند. ترجمه فارسی این مقاله، توسط تیم تولید محتوای کودکت انجام شده و منتشر می‌شود.

 

ممکن است در حال حاضر، در اولویت قرار دادن برنامه‌های سرگرم کننده غیر ممکن به نظر برسد، اما این طرح ۴ مرحله‌ای به شما کمک می‌کند تا دریابید چگونه احساس سرزندگی بیشتری داشته باشید؟

همانطور که وارد مرحله جدیدی از نابودی و از بین رفتن کووید می‌شویم، در اینجا نسخه ساده‌ای برای افسردگی ناشی از پاندمی وجود دارد: داشتن سرگرمی بیشتر.

بله، سرگرمی

می‌دانم که ممکن است در حال حاضر غیرممکن یا حتی غیرمسئولانه به نظر برسد، اما به من گوش دهید. برای کتاب جدیدم، «قدرت سرگرمی: چگونه دوباره احساس زنده بودن کنیم»، حدود پنج سال زمان صرف تحقیق درباره این موضوع کرده‌ام که دقیقاً چه چیزی باعث می‌شود ما بیشترین احساس مفید و زنده بودن را داشته باشیم. بسیاری از مردم اهمیت سرگرمی و تاثیر آن بر تاب آوری، شادی و سلامت روحی و جسمی را به شدت دست کم می‌گیرند.

مردم اغلب از کلمه “سرگرمی” برای توصیف هر کاری که در اوقات فراغتشان انجام می‌دهند، استفاده می‌کنند، حتی زمانی که آن کارها واقعا برایشان لذت بخش نباشد. تحقیقات من، به من نشان داده است که سرگرمی واقعی، همانطور که من آن را می‌نامم، زمانی تحقق می‌یابد که سه حالت روانی: بازیگوشی، ارتباط و جریان داشتن را همزمان با هم تجربه کنیم.

منظور از بازیگوشی، بازی کردن نیست. منظور، حالتی از نشاط و سرزندگی است که باعث می‌شود کارهایی را در زندگی روزمره خود فقط برای لذت انجام دهید. مطالعات نشان می‌دهند که نشاط و سرزندگی را می‌توان با جستجوی راه‌هایی برای نشاط بیشتر افزایش داد، همچنین افراد بانشاط در مدیریت استرس هم عملکرد بهتری دارند.

ارتباط، به احساس ناشی از داشتن یک تجربه خاص و مشترک با شخص دیگر اشاره دارد. وقتی روابط اجتماعی قوی‌تری داشته باشیم، در مواقع استرس‌زا نیز انعطاف پذیری بیشتری خواهیم داشت.

و «جریان» حالت درگیر و متمرکز بودن را توصیف می‌کند، معمولا به حدی که زمان را از دست می‌دهید. باید توجه کنید که جریان یک حالت فعال است. حالت گیجی هیپنوتیزم شده‌ای که هنگام تماشای نتفلیکس به آن دچار می‌شویم، جریان حساب نمی‌شود. (در واقع، محققان فعالیت‌های جذاب بدون فکر را جریان «آشغال (بیهوده)» می‌نامند). به یک ورزشکار در میانه بازی فکر کنید، یا لحظه‌ای که غرق در یک کاردستی یا گفتگو شده‌اید. مطالعه‌ای که در طول دوره‌های قرنطینه روی مردم در ووهان چین انجام شد، نشان داد کسانی که در فعالیت‌های جریان مصنوعی شرکت می‌کردند از احوال کلی بهتری برخوردار بودند. (متاسفانه در این گزارش نامی از فعالیت‌های خاصی که به مردم برای مقابله با قرنطینه کمک کرده، ذکر نشده است.)

نشان داده شده است که بازیگوشی، ارتباط و جریان هر کدام به تنهایی باعث بهبود خلق و خو و سلامت روان افراد می‌شوند. اما وقتی مردم این 3 حالت را به طور همزمان تجربه می‌کنند – به عبارت دیگر، زمانی که آن‌ها سرگرمی واقعی دارند – اثراتی که گزارش می‌کنند، تقریباً جادویی است. گزارش‌ها نشان می‌دهد هنگامی که مردم در حال تفریح واقعی هستند، احساس تمرکز و حضور دارند، فارغ از اضطراب و انتقاد از خود. آن‌ها می‌خندند و احساس ارتباط با دیگران و خود واقعی‌شان را دارند.

سرگرمی حس خوبی دارد و برای ما خوب است. پس چگونه می‌توانیم سرگرمی بیشتری داشته باشیم، خصوصا زمانی که بیماری همه‌گیر آن را غیر ممکن کرده است؟ در اینجا 4 مرحله ساده برای راهنمایی شما آورده شده است.

سرگرمی‌های «کاذب» را کاهش دهید

سرگرمی «کاذب» اصطلاح من برای فعالیت‌هایی است که اوقات فراغت ما را پر می‌کنند، اما الهام‌بخش بازیگوشی (سرزندگی) یا ارتباط نیستند، یا منجر به درگیری کاملی که با جریان اتفاق می‌افتد، نمی‌شوند. گذراندن زمان در رسانه‌های اجتماعی یا تماشای زیاد تلویزیون، 2 نمونه از سرگرمی‌های کاذبی هستند که می‌توانند اضطراب و ناامیدی دوران همه‌گیری را بدتر کنند. حتی قبل از همه گیری، آمریکایی‌ها به طور متوسط بیش از 3 ساعت از زمان خود را با تلفن همراه و حدود 3 ساعت را صرف تماشای تلویزیون می‌کردند. اگر منابع سرگرمی ساختگی را در زندگی خود شناسایی کنید و زمان صرف شده برای آن‌ها را کاهش دهید، هر هفته ساعات بیشتری را برای اختصاص دادن به سرگرمی‌های واقعی پیدا خواهید کرد.

«سرگرمی‌های جذاب» خود را پیدا کنید

اگرچه احساس سرگرمی جهانی است، اما هریک از ما آن را در زمینه‌ها و موضوعات مختلفی پیدا می‌کنیم. سعی کنید 3 تجربه در زندگی خود را شناسایی کنید که در آن‌ها واقعا سرگرم شده باشید. به مواقعی فکر کنید که با افراد دیگر خندیدید و کاملاً در آن لحظات غرق شده بودید. چه کاری می‌کردی؟ چه کسی همراه شما بود؟ چه چیزی باعث شد این تجربه احساس خوبی به همراه داشته باشد؟ به خاطر داشته باشید که لحظه‌های کوچک مهم هستند. برخی از نمونه‌هایی که مردم با من به اشتراک گذاشته‌اند عبارتند از: دویدن با پای برهنه در اقیانوس به همراه فرزندشان، یا بازی کردن با یک سگ پرجنب ‌و جوش.

هدف شما باید شناسایی فعالیت‌ها، موقعیت‌ها و افرادی باشد که اغلب باعث سرگرمی شما می‌شوند. چیزی که برای یک نفر سرگرم کننده است، چه صخره نوردی باشد چه پیوستن به یک باشگاه کتاب خوانی یا نواختن موسیقی، ممکن است برای شخص دیگری کاملاً ناخوشایند به نظر برسد. زمانی که «سرگرمی‌های جذاب» شخصی خود را شناسایی کردید، می‌توانید تصمیمات عاقلانه‌تری در مورد نحوه تخصیص زمان خود بگیرید.

سرگرمی را در تقویم خود قرار دهید

برنامه ریزی برای سرگرمی غیرممکن است، زیرا تفریح یک تجربه احساسی است که نمی‌توان به اجبار آن را انجام داد. با این حال می‌توان با در اولویت قرار دادن افراد و فعالیت‌هایی که سرگرمی بیشتری برای شما ایجاد می‌کنند، میزان آن را در تقویم زندگی خود بیشتر کنید. هنگامی که آن‌ها را شناسایی کردید، زمانی را برای آن‌ها اختصاص دهید. به عنوان مثال، من می‌دانم که وقتی با یک گروه خاص از دوستانم موسیقی می‌نوازم اوقات خوبی دارم، بنابراین برای آن وقت می‌گذارم.

توجه به این نکته مهم است که اولویت دادن به سرگرمی در طول دوران همه‌گیری، می‌تواند نیازمند کار بیشتری باشد. در زمستان گذشته، من و دوستانم برای اینکه بتوانیم با رعایت ایمنی‌های لازم با هم موسیقی بنوازیم، سازهایمان را به همراه نوشیدنی‌های گرم، گرمکن دست، کت‌های سنگین و پتو به بیرون آوردیم. سردمان بود، اما لذت خوش گذرانی با هم تا روزها ادامه داشت.

سرگرمی‌های کوچک داشته باشید

این بیماری همه گیر می‌تواند شرکت در برخی از فعالیت‌های سرگرم کننده مورد علاقه شما را دشوار کند، به ویژه آن‌هایی که نیاز به سفر یا بودن با گروه‌های بزرگی از مردم دارند. اکنون می‌دانید که در صورت امکان می‌توانید آن‌ها را اولویت بندی کنید. در این میان، راه‌هایی برای «میکرودوز» کردن سرگرمی پیدا کنید. اگر در خانه تنها هستید و احساس درماندگی می‌کنید، از خود بپرسید که آیا کاری هست که همیشه می‌خواستید انجام دهید یا یاد بگیرید، اما برای آن وقت نداشتید؟ (اینگونه بود که من نواختن گیتار را شروع کردم.) سعی کنید تا جایی که ممکن است ارتباط، بازیگوشی و جریان را در زندگی روزمره خود ایجاد کنید، چه با به اشتراک گذاشتن لبخند با یک غریبه، تماس با همکار به جای ایمیل زدن یا انجام کار خوب برای یک دوست. هر بار که این کار را انجام می‌دهید، ببینید که چگونه بر خلق و خوی شما تأثیر می‌گذارد.

اولویت بندی سرگرمی ممکن است دشوار به نظر برسد، اما ارزش آن را دارد. به هر حال زندگی ما با توجه به آنچه انتخاب می‌کنیم، تعریف می شود. هرچه بیشتر به سرگرمی و انرژی‌ای که تولید می‌کند توجه کنید، احساس بهتری خواهید داشت.

اخیرا شخصی به من گفت که چقدر از نشستن روی نیمکت پارک همراه با برادر زاده‌اش در حالیکه سعی می‌کردند با خنده برگ‌هایی که سقوط می‌کنند را بگیرند، لذت برده‌ است. به نظر می‌رسد این راهی عالی برای عبور از بیماری همه گیر باشد. با وجود تمام چالش‌هایی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم، هنوز فرصت‌هایی برای سرگرمی در اطراف ما شناور است. فقط باید به خود یادآوری کنیم که دست دراز کنیم و آن‌ها را بگیریم.

منبع: nytimes.com