رفلاکس یا همان برگشتن شیر از معده اتفاق بسیار رایجی در نوزادان است. اغلب نوزادان با مشکل رفلاکس نیازی به اقدام درمانی ویژه ندارند. حتی با گذشت زمان و رعایت ملاحظاتی در شیر خوردن می‌توان رفلاکسشان را مدیریت کرد. علائم رفلاکس معمولاً در 12 تا 14 ماهگی کودک به‌خودی‌خود برطرف می‌شود. با وجود این، پزشک متخصص اطفال پس از بررسی شدت رفلاکس و با توجه به سن و وزن‌گیری کودک ممکن است، پس از روش‌های غیردارویی، درمان دارویی رفلاکس در نوزادان و شاید حتی جراحی را توصیه کند.
درمان دارویی رفلاکس در نوزادان به توصیه پزشک در زمان درست و با روش مصرف درست می‌تواند کیفیت زندگی شما و کودکتان را تا حد زیادی بالا ببرد. چراکه داروها اساساً ساخته شده‌اند تا به انسان‌ها در بالا بردن کیفیت زندگی کمک کنند.
برای دریافت بهترین اثربخشی در ایمن‌ترین حالت ممکن، کافی است اطلاعات و آگاهی لازم را از نحوه مصرف صحیح داروها کسب کنید. بدون مشورت پزشک از مصرف داروها پرهیز کنید. همچنین مطمئن باشید داروها پس از برتری منافع به عوارض احتمالی‌شان برای استفاده انسانی تأیید شده‌اند.
یکی از اقدامات برای بهبود رفلاکس در کودکان استفاده از شیرهای AR (Anti-Reflux) است. این شیرها غلیظ‌اند و احتمال برگشتشان از معده کمتر است. اگر مصرف این شیرها آن‌قدر که باید کارآمد نباشد، ممکن است پزشک داروهای کاهنده اسید معده تجویز کند تا علائم آزاردهنده رفلاکس کنترل شود. اگر رفلاکس شدید و دردناک درمان نشود، می‌تواند به بافت مری آسیب جدی وارد کند و نیز باعث بی‌اشتهایی و وزن‌گیری نامناسب کودک شود.
طبق نظر مراجع معتبر دنیا:
تجویز داروهای آلومینیوم هیدروکساید یا منیزیم هیدروکساید ضمن کاهش علائم رفلاکس می‌توانند نقش تشخیصی نیز در رفلاکس کودکان داشته باشند. این داروها اثری بر کاهش دفعات رفلاکس ندارند و فقط میزان اسید معده را کاهش می‌دهند. به طور کلی معمولاً این داروها در درمان رفلاکس نوزادان به کار گرفته نمی‌شوند و عموماً برای کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان کاربرد دارند.
این داروها شامل داروی رانیتیدین، سایمتیدین و فاموتیدین‌اند. مصرف داروهای سایمتیدین و فاموتیدین مانند آنتی اسید‌ها بر تعداد دفعات رفلاکس اثری ندارد اما تولید اسید معده را کاهش می‌دهد. این داروها معمولاً برای رفلاکس خفیفی که نیاز به دارو دارد کاربرد دارند.
هشدار: مصرف داروی رانیتیدین به دلیل احتمال بروز عوارضی در کل دنیا متوقف شده است تا تحقیقات کامل‌تری روی آن انجام شود. ازاین‌رو تا پایان تحقیقات از مصرف این دارو خودداری کنید.
این داروها ترشح اسید را به طور کامل مهار می‌کنند. نسبت به داروهای دسته‌های قبلی، اثر بیشتری هم در کاهش اسید معده دارند. این داروها شامل اس ـ امپرازول، امپرازول، پنتوپرازول، رابپرازول و لانزوپرازول‌اند و در رفلاکس متوسط تا شدید انتخاب اول درمان دارویی به شمار می‌روند.
داروهای امپرازول و اس ـ امپرازول تأییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) را برای مصرف در نوزادان بالای یک ماه دارند. اما مصرف داروی لانزوپرازول در کودکان زیر یک سال باید دقیق‌تر بررسی شود.
لازم به ذکر است که در درمان دارویی رفلاکس در نوزادان ، داروهای متوکلوپرامید و دومپریدون، به دلیل عوارض احتمالی خطرناک در نوزادان، بهتر است تجویز نشوند یا تنها در موارد ویژه به کار گرفته شوند.
همواره به یاد داشته باشید که با مصرف آگاهانه داروها می‌توانید عوارض احتمالی‌شان را به حداقل برسانید و به افزایش کیفیت زندگی خودتان و فرزندتان کمک کنید.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آن‌ها تفاوت ایجاد می‌کند.…
دنیای دیجیتال بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ما و فرزندان‌مان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور می‌توانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…