مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم با توجه به شرایط رشدی این بچه‌ها نیاز‌مند رعایت اصولی مناسب با شرایط روحی آن‌ها است. شرایط رشدی کودکان مبتلا به اوتیسم با سایر بچه‌ها متفاوت است. دور شدن از خانه و قرار گرفتن در شرایطی بر خلاف شرایط معمول و عادی همیشگی، باعث احساس ناراحتی در این کودکان خواهد شد. خانواده‌ها به کمک یک برنامه‌ریزی دقیق می‌توانند از مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم لذت ببرند.
اوتیسم نوعی اختلال عصبی است و در ردیف اختلالات طیفی قرار می‌گیرد. این اختلال با نقص‌های شدید و فراگیر در در بخش‌های مختلف رشد مانند زبان و مهارت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. از بین ۸۸ کودک، یک نفر مبتلا به اوتیسم است. بیشتر مبتلایان این بیماری، پسر هستند. این بیماری اغلب تا سن سه سالگی قابل تشخیص است.
به طور کلی مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار دلهره‌آور و سخت است. برای سفر با کودکان مبتلا به اوتیسم باید یک برنامه‌ریزی سازمان یافته داشت. مکان‌های غریب و نا‌آشنا تمام کودکان و به ویژه این قبیل کودکان را در معرض تجربه‌های جدیدی قرار می‌دهد. از آنجایی که کودکان مبتلا به اوتیسم نیاز به برنامه‌های قابل پیش‌بینی دارند، سفر و تعطیلات می‌تواند برای این کودکان به شدت ناراحت‌کننده و اضطراب‌آور باشد.
متاسفانه خانواده‌های بسیاری هستند که از سفر با کودکان مبتلا به اوتیسم خود به خارج از کشور محل سکونت خود می‌ترسند. حتی تصور مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم والدین و سایر اعضای خانواده را دچار ترس و وحشتی شدید می‌کند. والدین و مراقبین بیشتر نگران مدیریت رفتار‌های آسیب‌زننده، خشونت‌آمیز و غیر قابل پیش‌بینی این نوع کودکان هستند. همچنین والدین نگران قضاوت‌های اطرافیان درباره رفتار‌های این کودکان هم هستند؛ به همین دلیل ممکن است ترجیح دهند که کودکان را در خانه نگاه دارند.
اما مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم خیلی سخت نیست؛ به کمک روش‌هایی می‌توانید یک سفر خاطره‌انگیز بسازید.
سفر برای کودکان مبتلا به اوتیسم به منزله تغییر است. شما باید کاملا کودک خود را بشناسید و نیاز‌های واقعی او را بدانید. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا تمایلی به روابط اجتماعی نشان نمی‌دهند و در تصویر‌سازی‌های اجتماعی دچار مشکل هستند. بنابراین تجربه‌های جدید برای آن‌ها فاجعه‌بار خواهد بود. برنامه‌ریزی برای سرگرم کردن و لذت بردن او، امری ضروری است. ربکا لاندا مدیر مرکز اوتیسم و بیماری‌های مربوطه در موسسه کندی کریجر بالتیمور می‌گوید:
آن‌ها به شرایط استرس‌زا بسیار حساس هستند و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند. این واکنش‌ها می‌تواند برنامه سفر آن روز شما را مختل کند. به همین دلیل سفر به ساحل، کوه یا رفتن به مکان‌هایی که ناگهانی و از روی شتاب‌زدگی نباشند، می‌تواند برای این کودکان مناسب باشد.
فرقی نمی‌کند که چه تفریحی برای کودک مبتلا به اوتیسم خود انتخاب می‌کنید؛ ولی همیشه باید او را به مکان‌هایی ببرید که از بودن در آنجا احساس لذت و آرامش می‌کند. سعی کنید اطراف این کودکان را با اشیا یا مکان‌های مختلف، شلوغ نکنید؛ چون باعث استرس این کودکان می‌شود.
سعی کنید با کودکان خود درباره سفر برنامه‌ریزی و هم‌فکری داشته باشید. با توجه به توانایی پردازش اطلاعات، علایق و میزان دقت و توجه کودک، برای سفر برنامه‌ریزی کنید. درباره مقصد، نحوه رسیدن به آن و فعالیت‌هایی که کودک می‌تواند در مقصد انجام دهد، برنامه‌ریزی کنید.
داشتن کودکان مبتلا به اوتیسم یعنی باید توجه و مراقبت خود را از آن‌ها بیشتر کنید و موارد امنیتی را در نظر بگیرید. بسیاری از این کودکان تمایل زیادی به فرار کردن از دست پدر و مادر‌ها دارند.
بر اساس تحقیقی که توسط Interactive Autism Network در سال ۲۰۱۱ انجام شد، یکی از علت‌های مرگ و میر کودکان مبتلا به اوتیسم، گم شدن و سر‌گردانی آن‌ها در محیط بیرون بوده است. خطرناک‌تر این که برخی از این کودکان قادر به برقراری ارتباط کلامی با دیگران نیستند؛ بنابراین نمی‌توانند اطلاعاتی درباره خودشان ارائه کنند.
برای کودکتان یک گردنبند یا دستبند طبی هشدار‌دهنده حاوی اطلاعات ضروری برای تماس در صورت ناپدید شدن کودک تهیه کنید. اگر کودک قادر به ارتباط کلامی نیست، بهتر است یک کارت شناسایی همراه با جدید‌ترین عکس او و اطلاعات تماس برای مواقع ضروری داخل جیب کودک بگذارید. همچنین می‌توانید از یک روبان آبی یا یک تی‌شرت با نشان سازمان حمایت از کودکان اوتیسم برای کودک خود استفاده کنید تا توجه غریبه‌ها و افراد ناشناس را به خود جلب کند.
برای مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم سعی کنید فهرستی از لوازم مورد نیاز کودک خود تهیه کنید. این قبیل کودکان اغلب نیاز به پاداش دارند، بنابراین با بردن آن‌ها به سفر، پاداش رفتار خوبشان را به آن‌ها خواهید داد.
بسیاری از کودکان به وسایل مورد علاقه‌شان وابسته هستند؛ اما کودکان مبتلا به اوتیسم به هیچ‌وجه نمی‌توانند لحظه‌ای از وسایل مورد علاقه خود جدا شوند. فراموش کردن این وسایل می‌تواند تمام برنامه‌ریزی‌های شما را خراب کند. این وسایل مورد علاقه می‌تواند شامل دستگاه‌های پخش آهنگ، فیلم، کتاب یا حتی تنقلات باشد.
قبل از مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم اجازه دهید کودک شما بداند که چه چیزی در انتظار او است یا قرار است چه چیز‌هایی ببیند. یک داستان مصور از سفر به راحتی کودک شما را برای مسافرت آماده می‌کند. کارشناسان می‌گوید نمایش‌های تصویری یا کلامی از سفری که پیش رو دارید، از استرس و نگرانی‌های کودک مبتلا به اوتیسم کم می‌کند. دکتر لاندا در این مورد می‌گوید:
کل دوره آماده‌سازی برای سفر، باید چندین هفته طول بکشد. در این مدت هر روز سعی کنید در مورد سفر با کودک صحبت کنید. شما و کودک می‌توانید تمام مکان‌ها و فعالیت‌های طول سفر را به صورت تصویری و به ترتیب دنبال کنید. به کودکتان کمک کنید تا این کلاژ را کامل کند. همچنین می‌توانید برای هر یک از تصاویر یک عبارت یا توضیح هم در نظر بگیرید. هر لحظه که به سفر نزدیک می‌شوید، کودک بهتر می‌تواند وقایع و موضوعات سفر را توضیح دهد و با آن ارتباط برقرار کند.
ممکن است سفر طبق برنامه‌ریزی شما پیش نرود و کودک با وجود تلاش‌هایتان به آماده‌سازی او احساس ناآرامی کند. شما به عنوان والدین باید نیاز‌های کودک خود را به درستی بشناسید و او را در طول سفر خسته نکنید. برای آرام کردن کودک می‌توانید او را به یک مکان آرام، فضای آرام‌بخش یا او را به هتل برگردانید تا استراحت کند. با رعایت این نکات می‌توانید در عین حال که از مسافرت با کودکان مبتلا به اوتیسم لذت می‌برید، به حفظ آرامش و امنیت آن‌ها هم کمک کنید.
اگر کودکت مبتلا به اوتیسم است و با او به سفر رفته‌ای، تجربیات خودت را با ما در میان بگذار.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آن‌ها تفاوت ایجاد می‌کند.…
دنیای دیجیتال بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ما و فرزندان‌مان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور می‌توانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…