مناسبت‌های مذهبی، سنتی و رسمی بستر بسیار مناسبی برای مانورهای موفقیت‌آمیز کودکان فراهم می‌کنند. دید و بازدیدهای عید نوروز و اعیاد رسمی ملی، جشن‌های عروسی، مجالس عزا یا هر گردهمایی دیگر استرس زیادی به کودکان وارد می‌کند و آنها را با مشکلات متعددی مواجه می‌کند. اما با پیش‌بینی دلایل بروز مشکلات رفتاری کودک در یک دیدار رسمی، می‌توانید حضور او در آن مراسم را ساده‌تر کنید و برای خودتان نیز خاطره بهتری بسازید. با این مقاله همراه باشید تا با چند موقعیت چالش‌برانگیز در مناسبت‌های سنتی آشنا شوید و راهکارهایی برای حل پیش‌دستانه آنها بیاموزید.
لباس‌های رسمی و محدودکننده. برای کودکانی که به بافت پارچه حساس‌اند یا آنها که با پوشیدن لباس‌های یقه‌دار، دکمه‌خور، شلوار رسمی و کمربند احساس ناراحتی می‌کنند، اصرار و اجبار شما به پوشیدن لباس مجلسی ممکن است زمینه‌ساز قشقرق و بدرفتاری باشد.
از داشتن یک تصویر شیک و عالی، به نفع راحتی فرزندتان، چشم بپوشید. به کودک اجازه دهید، زیر کت رسمی‌اش، یک تی‌شرت راحت بپوشد و پس از مدت معینی، از لباس‌های ناراحت خلاص شود. برای مثال، کودک می‌تواند کت و شلوار را فقط برای گرفتن عکس‌های خانوادگی بپوشد. اگر این تصمیم شما افراد خانواده را ناراحت می‌کند، به آنها توضیح دهید که با قرار گرفتن فرزند شما در یک دست لباس راحت، به همه بیشتر خوش خواهد گذشت.
اجبار به آرام نشستن به مدت طولانی. برای یک کودک، غیرممکن است که مدتی طولانی در یک مراسم رسمی، ساکت و بی‌حرکت بنشیند.
پرس و جو که این مراسم چقدر طول خواهد کشید. یک گزینه ممکن این است که کودک را در طول 80 دقیقه تشریفات اولیه بیرون نگه دارید و او را تنها در پذیرایی مراسم شرکت دهید. اما اگر میل دارید در تمام مدت یک دیدار حضور داشته باشد، موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
تماس‌ها و دیدارهای اجباری. در آغوش کشیدن ها، دست دادن‌ها، ضربه‌های روی شانه، رقصیدن با دیگران. مناسبت‌های رسمی مملو از تماس شخصی با دیگر افرادند. اگر لمس شدن برای فرزند شما خوشایند نیست، او پس از هر بار تماس با دیگران، مقداری ناراحت‌تر خواهد شد.
پیش از رفتن به مراسم رسمی، طی بازی ها و برنامه های تقویتی، تعاملات محتمل با اعضای خانواده و دوستان را شبیه‌سازی کنید تا کودک بداند این دیدارها چه احساسی خواهند داشت. اگر فرزند شما واقعا نمی‌تواند لمس‌های مکرر را تحمل کند، او را تشویق کنید هنگام سلام و احوال‌پرسی لبخند بزند، دست بدهد و ارتباط چشمی برقرار کند.
ناآشنایی با تشریفات مذهبی. فرزند شما، هنگام حضور در یک رخداد مذهبی و در مواجهه با رفتارهایی که هیچ درکی از معنای آنها ندارد، دچار اضطراب می‌شود، به‌خصوص اگر به او گفته شود ساکت بایستد یا با بقیه افراد همراهی کند.
مدتی پیش از رفتن به چنین مراسمی، با کودک درباره آنچه تجربه خواهد کرد، به طور مفصل صحبت کنید: مکان مراسم، بازه زمانی آن، افرادی که در آنجا حضور دارند، رفتارهای مورد قبول و کارهایی که انجام خواهند شد. صحبت‌های خود را، صبح روز مراسم و حتی در راه رسیدن به آن، مرور کنید. در زمان‌های استراحت بین مراسم (مثلا پس از عزاداری و پیش از شروع پذیرایی) به کودک بگویید در مرحله بعد چه کاری انجام خواهد شد.
تحریک و برانگیختگی بیش از حد. یک اتاق شلوغ و مملو از افراد در حال رقص و فلش‌های نور و پر از صدا ممکن است از حد تحمل کودکی که به صدا و نور حساس است خارج باشد.
اگر فرزند شما به آرامش نیاز دارد، او را به مکان ساکتی ببرید تا بتواند کتاب بخواند. یا شاید رنگ‌آمیزی کند و هر کار دیگری را که مورد علاقه اوست انجام دهد. این مکان می‌تواند یک اتاق یا نمازخانه در تالار پذیرایی یا حتی اتومبیل شما باشد. همچنین، درباره مدت ماندن در چنین مراسمی، منطقی باشید. برای مثال، ترک زودتر مراسم و از دست دادن پذیرایی چای بعد از شام ممکن است بهتر از ماندن و تحمل قشقرق‌های کودک باشد.
گپ زدن‌های خودمانی. طبعا برای فرزند شما دشوار است با افرادی که به‌سختی می‌شناسد حرف‌های خودمانی بزند. بسته به شخصیت کودک، در چنین موقعیتی، او ممکن است کاملا ساکت شود یا اینکه تمام مکالمات را به انحصار خود درآورد.
چند روز پیش از حضور در ملاقات یا مراسم رسمی، اصول مکالمه را در فرزند خود تقویت و نحوه شروع و ادامه صحبت را با او تمرین کنید. کودک را تشویق کنید با شما، خواهر و برادر یا دوستانش گپ زدن را تمرین کند. اگر سر میز شام کنار کودک نمی‌نشینید، به او یادآوری کنید، در صورت خستگی، کجا می‌تواند شما را پیدا کند.
وجود غذاهای ناآشنا. پذیرایی شام یا ناهار یا میوه و شیرینی بخش مهمی از بیشتر مناسب‌ها و ملاقات‌های رسمی را تشکیل می‌دهد. برای کودکانی که همه نوع غذایی را امتحان نکرده‌اند یا به بعضی از آنها حساسیت غذایی نشان می‌دهند، مواجهه با خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های ناآشنا ممکن است منبع پریشانی باشد.
غذایی را که مطمئنید کودک می‌تواند بخورد با خود ببرید. در ضمن، او را تشویق کنید از غذاهایی که به نظرش خوشمزه می‌رسند مقداری امتحان کند. اما او را مجبور به این کار نکنید. به طور کلی، این موضوع را از خاطر نبرید که روز بزرگ یک فرد دیگر، به هیچ عنوان، زمان ایده‌آلی نیست برای آنکه به فرزندتان اصرار کنید چیزهای جدید را امتحان کند. پس بهتر است برای اینکه با مشکلات رفتاری کودک خود در این مراسم ها مواجه نشوید کمی او را آزاد بگذارید.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد می‌کند.…
دنیای دیجیتال بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ما و فرزندان‌مان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور می‌توانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…