چگونه کودکان را به بازی‌های رومیزی علاقه‌مند کنید؟

اگر فرزند شما هم زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون یا بازی‌های رایانه ای می‌کند، بهتر است از بازی‌های رومیزی برای سرگرم کردن آن‌ها و همراه کردنشان با بقیه اعضای خانواده استفاده کنید. در این مقاله، با مزایای بازی های رومیزی برای کودکان و روش‌هایی برای انجام این کار آشنا خواهید شد.

اگر از آن دسته والدینی باشید که دوست دارند زمان بیشتری با فرزندانشان بگذرانند و درعین‌حال از میزان تماشای تلویزیون و انیمیشن آن‌ها نگرانید، راه خوبی برای رسیدن هم‌زمان به هر دوی این هدف‌ها وجود دارد: بازی‌های رومیزی با همراهی یکدیگر.

مزایای بازی‌های رومیزی بسیار گسترده است. این بازی‌ها به والدین اجازه می‌دهند گفت‌وگوهای مفیدی با کودکان شکل دهند. درعین‌حال، مهارت‌های شخصیتی و درون‌فردی فرزندانشان را رشد دهند و اعتمادبه‌نفس و توانایی شناختی آن‌ها را تقویت کنند. این حالت وضعیتی برد ـ برد در روابط والد و فرزندی محسوب می‌شود.

الی دیکس[1] از همان سنین کودکی به بازی‌های رومیزی علاقه داشت. او، پس از آموزش و هدایت تیمی از متخصصان رفتار مدرسه، اکنون کمپانی بازی‌های رومیزی خودش (Dark Imp) را دارد. او همچنین کتابی با عنوان خانواده بازی‌های رومیزی[2] نوشته است که مزایای این بازی‌ها را مشخص و برجسته می‌کند.

«بازی‌های رومیزی، افراد را دور هم جمع می‌کند. این بازی‌ها به والدین کمک می‌کند تا زمان خانوادگی را احیا کنند.» دیکس ادامه می‌دهد: «ازطریق بازی، والدین قادرند جهان غیرقابل‌مقاومتی بسازند که کامپیوتر، تلویزیون و موبایل در آن راه ندارد. این جهان تعادل موردنیاز را برقرار می‌کند و به روابط عمق می‌بخشد. مهارت‌های قابل‌انتقال را رشد می‌دهد و خاطراتی مشترک و طولانی‌مدت می‌سازد.»

آنچه در ادامه می‌آید برخی از مزایایی است که دیکس درباره بازی‌های رومیزی بیان می‌کند. همچنین شامل پیشنهاداتی است که او برای علاقه‌مند کردن کودکان بی‌میل به این بازی‌ها ارائه می‌دهد:

مزایای بازی های رومیزی برای کودکان

1. بازی های رومیزی کودکان را از صفحات نمایش دور می‌کنند:

والدین همیشه به‌دنبال راهی برای مشغول کردن کودکانشان به‌صورت آفلاین‌اند. بازی‌های رومیزی میل شما برای بازی کردن را ارضا می‌کند. درحالی‌که به خیره شدن به بازی کامپیوتری یا انیمیشنی روی صفحه نمایش نیز نیازی ندارند.

2. با این بازی‌ها، کودکان بازی کردن والدینشان را تماشا می‌کنند:

برای والدین بسیار ساده است که درگیر کارهای روزمره و ضروری شوند. یا حتی فراموش کنند باید با کودکانشان خوش بگذرانند. از سوی دیگر، برای فرزندان بسیار مهم است که بازی کردن والدینشان را ببینند. درواقع، بازی کردن باید بخشی طبیعی از زندگی باشد، هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان.

3. بازی کردن رفتار صحیح را مدلسازی می‌کند:

والدینی که هنگام پیروزی فروتن و هنگام شکست مسرورند مدل بسیار خوبی از مردانگی را به نمایش می‌گذارند. رفتارهایی مانند بروز خوشحالی از شانس خوب یا ستایش انتخاب‌های هوشمندانه بازیکن دیگر نگرش‌های مثبت را نرمال‌سازی می‌کنند.

4. بازی های رومیزی به کودکان کمک می‌کنند از شکست‌ها بیاموزند:

بازی‌های رومیزی بستری برای افراد فراهم می‌کنند که به‌طور مرتب شکست را تجربه کنند. بااین‌حال، هزینه این شکست بسیار کم است. بنابراین چندان مهم نیست که ببازند. همین‌طور که شکست خوردن برای کودکان راحت‌تر می‌شود، می‌توانند از آن بیاموزند. هر بازیکن می‌تواند تحلیل کند که چه چیزی باعث شکستش شده و چرا بازیکن دیگر پیروز شده است. در این وضعیت، کودکان شروع می‌کنند از تأثیر تصمیمات خود درس بیاموزند. اما این یادگیری در محیطی ایمن اتفاق می‌افتد.

5. بازی‌های رومیزی مهارت‌های اجتماعی را توسعه می‌دهند:

حین چنین بازی‌هایی، کودکان یاد می‌گیرند چطور نوبت را رعایت کنند و صبور باشند. چطور به‌صورت یک تیم عمل کنند. چطور چانه‌زنی کنند و به توافق برسند. چطور ایده‌ها را به هم ارتباط دهند و ریسک کنند. چطور از قوانین و دستورات پیروی کنند و مدیریت محدودیت‌ها را به دست بگیرند.

6. بازی‌ها یادگیری را بهبود می‌بخشند:

بازی‌های رومیزی حافظه و مهارت‌های شناختی را بهبود می‌بخشند. سرعت پردازش را بالا می‌برند و منطق و استدلال را توسعه می‌دهند. باعث رشد تفکر انتقادی می‌شوند و استدلال فضایی را تقویت می‌کنند. مهارت‌های کلامی و ارتباطی را بهبود می‌بخشند و توجه و تمرکز را بالا می‌برند. مهارت های حل مسئله را آموزش می‌دهند و اعتمادبه‌نفس ایجاد می‌کنند. بازی‌ها همچنین تصمیم‌گیری را بهبود می‌دهند.

7. هنگام بازی‌های رومیزی، همه اعضای خانواده برابرند:

معمولاً به این شکل است که والدین تمامی تصمیمات را برای بقیه اعضای خانواده می‌گیرند. اما هنگام بازی‌های رومیزی، همه اعضای خانواده با هم برابرند. در این وضعیت، بالانس موقتی حاصل می‌شود و این موضوع می‌تواند برای کودکان آید رهاکننده باشد.

8. با بازی‌های رومیزی، تجربه‌هایی مشترک را ایجاد می‌کنید:

بازی‌های تخته‌ای اعضای خانواده را دور هم جمع می‌کند. بازی‌های رومیزی خوب تمامی انواع احساسات را برمی‌انگیزند: خوشحالی، تنش، میل به تمهید، وحشت، اعتماد، پیش‌بینی و سورپرایز شدن. واکنش‌های احساسی‌تان شما را به بازی، تجربه آن و افرادی که با آن‌ها بازی می‌کنید متصل می‌کنند.

9. بازی‌های رومیزی نقطه خوبی برای شروع مکالمه‌اند:

پچ‌پچ‌هایی که حین بازی شکل می‌‌گیرند نهایتاً به تحلیل‌های پس از بازی منجر می‌شوند. تجربه‌های خوب به‌عنوان نشانه‌هایی در ذهن شما حک می‌شوند و خاطراتی در اختیارتان می‌گذارند که بعدها دوباره و دوباره درباره آن‌ها صحبت کنید.

10. برای شروع بازی رومیزی به سرمایه‌‌گذاری کمی نیاز است:

هرکسی می‌تواند یک بازی رومیزی را تهیه کند و نحوه بازی کردن آن را خیلی زود بیاموزد. هیچ مهارت، دانش یا تجهیزات خاصی برای چنین بازی‌هایی موردنیاز نیست. بازی‌های تخته‌ای ارزان‌اند و قابلیت چندین و چند بار بازی کردن با آن‌ها هرگونه سرمایه‌گذاری اولیه را توجیه می‌کند.

11. بازی‌های تخته‌ای باعث بهبود روابط خانوادگی می‌شوند:

حین چنین بازی‌هایی، بازیکنان در ساختاری ایمن که از بازی ناشی می‌شود روی یکدیگر متمرکز می‌شوند. تعاملات بین اعضا افزایش می‌یابد و بازیکنان نیاز پیدا می‌کنند برای دستیابی به اهدافشان به‌صورت مؤثر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. بازی‌های رومیزی فرصتی در اختیار اعضای خانواده قرار می‌دهند تا یکدیگر را با چشم دیگری ببینند.

12.بازی ها به بهبود آگاهی، مراعات و احترام کمک می‌کنند:

حین بازی، یاد می‌گیرید که اعمالتان روی دیگران تأثیر می‌گذارند. بازیکنان یاد می‌گیرند برای کسب اطلاعات درباره دیگران به‌خوبی به حرف‌ها گوش کنند. تن صدای افراد شاخص‌هایی را درباره چگونگی احساسات آن‌ها درباره دیگران ارائه می‌دهند. از سوی دیگر، زبان بدنشان سرنخ‌های مهمی را درباره بازی احتمالی آن‌ها و استراتژی‌هایشان در اختیار می‌گذارند.

13. مزایای بازی های رومیزی هم فیزیکی هستند و هم ذهنی:

از مزایای بازی های رومیزی برای کودکان این است که باعث خنده و شادی و هیجان می‌شوند. همین طور استرس را کاهش می‌دهند. سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند و فشار خون را پایین می‌آورند. بازی‌های رومیزی کمکتان می‌کنند تا از نگرانی‌هایتان خلاص شوید و بر مسائل دیگری تمرکز کنید. این بازی‌ها تعادل را برایتان به ارمغان می‌آورند و به ریلکس شدنتان کمک می‌کنند. نوجوان شما ممکن است تمایل داشته باشد زمان زیادی را در اتاقش صرف کند. اما صرف زمان برای بازی‌های مشترک این انزوا را کاهش می‌دهد.

چگونه کودکان را به بازی های رومیزی تشویق کنید؟

برای ترغیب کودکان به بازی‌های رومیزی با شما، خودتان شروع‌کننده باشید. یا برای آغاز با یک بزرگ‌تر دیگر بازی کنید و فرصت کشف را برای فرزندتان فراهم آورید. اشتیاقتان برای بازی را کاملاً عیان کنید. روی بازی تمرکز کنید و تعمداً فرزندانتان را برای چند لحظه فراموش کنید. شگفت‌زده خواهید شد که فرزندانتان چگونه مجذوب کاری که انجام می‌دهید می‌شوند.

غذا و بازی را باهم ترکیب کنید

بازی‌های سریع و قابل‌حمل می‌توانند از وسواس کودکان به دنیای دیجیتال کم کنند. در این راستا، از کودک سؤال نکنید، تنها شروع به بازی کنید و ببینید چه اتفاقی می‌افتد. اگر سعی کنید درباره بازی کردن یا نکردن توافق کنید و درباره اینکه کدام بازی را انجام دهید به اجماع برسید، احتمالاً هیچ‌گاه آغاز نخواهید کرد. کودکان را غافلگیر کنید و آن‌ها را در بازی‌های سرگرم‌کننده‌ای گرفتار کنید.

شب‌های بازی را به رسم و تشریفات تبدیل کنید

مراسم و تشریفات خانوادگی را پیرامون بازی‌های مختلف برقرار کنید. اسنک‌های خاصی برای شب‌های ویژه بازی فراهم کنید. فرصت بازی را به زمان‌هایی شلوغ و پرسروصدا تبدیل کنید و محیط را به‌شکلی بسازید که در کودکان احساس تعلق ایجاد کند.

مهمان دعوت کنید

از دوستان و اعضای خانواده‌تان بخواهید برای بازی‌های عصرانه یا شبانه به شما ملحق شوند. روی افرادی سرمایه‌گذاری کنید که فرزندانتان آن‌ها را محترم می‌شمارند. اگر همه افراد نسبت به بازی کردن اشتیاق نشان دهند، این احساس به کودکان نیز منتقل خواهد شد.

[1] Ellie Dix

[2] Board Game Family