اگر صاحب فرزند باشید یا به نوعی با بچهها در ارتباط باشید، حتما میدانید که گاهی اوقات اصلا به حرفهای شما گوش نمیکنند و جواب هر چیزی را با بیادبی و گستاخی میدهند. مشاهده بی ادبی کودک برای شما اصلا خوشایند نیست. به ویژه برای مادران.
مادری که وظایف بسیار سنگینی را در طول روز به عهده دارد و علاوه بر تمام کارهایی که دیده میشود، حجم دغدغهها و نگرانیهای مختلفی را هم با خود حمل میکند. مثلا نگرانی بابت سلامت کودکی که بیمار شده، دغدغههایی که درباره مدیریت خانه و محیط کارش دارد و…، بدیهی است که فشار سنگینی روی دوش مادران است و دیدن اینکه فرزندش بیادب و گستاخانه رفتار میکند هم بر مشکلاتش میافزاید. اما تا به حال فکر کردهاید که علت بی ادبی کودک چیست و چگونه میتوان چنین رفتارهایی را مدیریت کرد؟
هیچ کودکی بیدلیل بیادبی نمیکند. بی ادبی کودک ریشه در دلایلی دارد که برای درک آنها باید خود را به جای او بگذارید و ببینید که چطور میتوانید این قضیه را مدیریت کنید. برای شروع، بهتر است زاویه نگاهتان را به این موضوع تغییر بدهید. مثلا زمانی که کودکتان روی زمین میخوابد و گریه میکند، به جای اینکه او را فردی نحس و دوستنداشتنی بدانید، به این فکر کنید که بسیار کوچک و ناشی است و برای یاد گرفتن مدیریت و کنترل خشم خود به شما نیاز دارد. پشت رفتار بیادبانه هر کودک، دنیایی نیاز وجود دارد که شما باید با کشف آن به رشد و عبورش از دالانهای تاریک کمک کنید.
کودکی که عصبانی است و پرخاش میکند، به دنبال اثبات قدرت خود میگردد و چون فکر میکند که در برابر موضوعات مختلف فاقد توانایی مدیریت وضعیت است، فریاد میکشد، داد میزند، بیادبی میکند و… . تمام این رفتارها نشانهای از خواسته غیرمستقیم کودک برای دریافت کمک از سوی شماست.
همانطور که در بخش قبلی گفته شد، بی ادبی کودک ریشه در ناتوانی و عصبانیتش بابت این موضوع دارد. پس شما نباید با دعوا کردن با او و جر و بحث، اوضاع را وخیمتر کنید. کافی است خیلی ساده و با آرامش، تکنیکهای جالب و کاهنده میزان عصبانیت را امتحان کنید. برای مثال، به کودک بگویید که هر وقت عصبانی است، به جای داد و فریاد تمام سلولهای سیاه عصبانیتش را با مشت زدن به یک بالش بزرگ و نرم خالی کند. این کار باعث میشود که عصبانیت کودک فروکش کند و با این حرکت مفرح و بامزه به دنیای منطق بازگردد.
تا زمانیکه کودک عصبانی است و احساس عدم وجود کنترل و قدرت بر مدیریت اوضاعش را دارد، امکان ورود منطق به بحث هم وجود نخواهد داشت. یعنی او کماکان بیادبی میکند و سعی دارد با رفتارهای غیرمنطقی و گستاخی به شما و موقعیت واکنش نشان بدهد. پس بهتر است، به دنبال راهی برای جلب اعتماد او باشید تا به کاهش عصبانیتش کمک کنید و بعد وارد مرحله آموزش شوید. بعد از اینکه کودک را آرام کردید با او درباره مشکلی که احساس میکرده، صحبت کنید.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد میکند.…
دنیای دیجیتال بخش جداییناپذیر زندگی ما و فرزندانمان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور میتوانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…