بزرگ کردن و تربیت فرزندتان یکی از سخت‌ترین و وقت‌گیرترین کارهای جهان است و شاید از کارهایی باشد که شما حس می‌کنید اصلا برای آن آماده نیستید. شما به عنوان والدین الگوی کودک هستید و اگر پدر و مادر نمونه برای فرزندان خود باشید قطعا آنها از شما چیزهای خوب می‌آموزند.
در این قسمت از کودکت ۹ توصیه برای شما داریم تا به شما کمک کند پدر و مادر نمونه برای فرزندان خود باشید.
لحن صدای شما، زبان بدن شما و تک تک برخوردهای شما توسط کودکتان مورد توجه است. حرف‌ها و رفتارهای شما به عنوان والدین در رشد اعتماد به نفس کودکتان از هر چیز دیگری تاثیرگذارتر است.
ستایش موفقیت‌ها (هر چه قدر هم که کوچک باشند) باعث میشود آنها به خود افتخار کنند. اجازه دادن به کودکان برای انجام کارها به صورت مستقل باعث میشود تا آنها حس توانایی و قدرت پیدا کنند. بر خلاف آن، نظرات بی ادبانه یا مقایسه کودک با کودک دیگر باعث میشود کودک احساس بی ارزش بودن پیدا کند.
تلاش کنید تا از جملات منفی یا استفاده از لغات همچون اسلحه جلوگیری کنید. جملاتی همچون «عجب کار احمقانه ای» یا «تو بیشتر از برادرت شبیه بچه ها رفتار میکنی» باعث آسیب‌های روحی میشود.
به عنوان یک پدر و مادر نمونه لغات و کلمات خود را با دقت انتخاب کنید و در برخورد با کودک مهربان باشید. اجازه دهید آنها بدانند که همه افراد اشتباه می‌کنند و با این حال شما هنوز آنها را دوست دارید حتی اگر یک رفتار آنها را دوست نداشته باشید.
تا به حال به این فکر کرده‌اید که در طول روز چند بار به کارهای فرزندتان واکنش منفی نشان می‌دهید؟ ممکن است متوجه شوید که رویکرد شما به فرزندتان بیشتر انتقادی است تا تعریفی. شما درباره مدیری که با این حجم از رویکرد منفی (حتی با توجه کردن زیاد) برخورد میکند چه حسی پیدا می‌کنید؟
روش کارآمدتر این است که مچ فرزندتان را هنگام انجام کارهای خوب بگیرید (نه بد): «تو بدون اینکه از تو بخواهند تختت را مرتب کردی، این فوق العاده است» یا «دیدم که داشتی با خواهرت بازی می‌کردی و خیلی صبور بودی.» این جملات رفتار خوب را بیشتر از سرزنش‌های مکرر تشویق میکند.
هر روز دنبال چیزی بگردید تا آن را ستایش کنید. درباره جایزه دادن (آغوش، عشق و تعریف کردن) سخاوت داشته باشید و بدانید تعریف کردن بسیار مؤثر است و معمولا جایزه‌ای کافی و بهینه هستند. شما به زودی می‌بینید که دارید رفتاری که دوست دارید را رشد می‌دهید.
نظم در هر خانواده‌ای ضروری است. هدف نظم این است که به کودکان کمک کند تا رفتارهای خوب را انتخاب کرده و یاد بگیرند تا چگونه خود را کنترل کنند. ممکن است کودکان محدودیت‌هایی که برای آن ها می‌گذارید را مورد آزمایش قرار دهند اما نیاز است تا این محدودیات درونشان پرورش بافته و تبدیل به مسئولیت پذیری در بزرگسالی شود.
تعیین قوانین در خانه کمک میکند تا کودکان انتظارات شما را بدانند و مهارت کنترل بر خود را پرورش دهند. برخی از این قوانین ممکن است شامل موارد زیر باشند: تا وقتی مشق‌ها انجام داده نشده باشند خبری از تلویزیون نیست، کسی را نزن، حرف بد نزن و کسی را اذیت نکن.
شما ممکن است قوانینی را تصویب کنید: یک اخطار مساوی با از دست دادن زمان استراحت یا از دست دادن برخی مزایاست. یک اشتباه رایج میان والدین این است که عواقب کارهای اشتباه بچه‌ها را نادیده می‌گیرند. شما نمی‌توانید با کل کل کردن با کودکان یا نادیده گرفتن عواقب کارهای آنها نظم را در خانه برقرار کنید. ثابت قدم بودن آن چیزی که شما انتظارش را دارید را آموزش می‌دهد.
معمولا برای والدین سخت است که بچه‌ها را مجبور کنند تا همه با هم سر میز غذا بنشینند تا همه با هم اوقات خوبی را بگذرانند، اما احتمالا این کاری است که آنها بیشتر از هر چیزی دوست دارند. صبح‌ها ۱۰ دقیقه زودتر بیدار شوید تا با کودکتان صبحانه بخورید یا وسایل را داخل سینک بگذارید و بعد شام به قدم زدن بروید. فرزندانی که توجه کافی را از والدینشان دریافت نمی‌کنند معمولا رفتارهای نادرست بیشتری نشان می‌دهند زیرا از آن طریق جلب توجه می‌کنند.
خیلی از والدین سعی می‌کنند تا طوری برنامه‌ریزی کنند تا همزمان با کودکشان وقت بگذرانند. هر هفته یک شب خاص را برای گذراندن با کودکتان تعیین کنید و اجازه بدهید کودکتان تصمیم بگیرد چطور آن شب را بگذرانید. راه‌های دیگری برای ارتباط را امتحان کنید: یک نوشته یا چیز کوچک را در جعبه غذای کودکتان قرار دهید.
بچه‌ها بزرگتر به توجه کمتری نسبت به کودکان احتیاج دارند. به این دلیل که فواصل زمانی کمتری به وجود می‌آید تا والدین و نوجوان‌ها با هم وقت بگذرانند، والدین باید بیشترین تلاش خود را بکنند تا در زمانی که نوجوانان می‌خواهند تا احساسات خود را بروز دهند یا در فعالیت‌های خانوادگی شرکت کنند، در کنار آنها باشند. شرکت کردن در کنسرت، بازی‌ها و دیگر وقایع با نوجوانان از جمله کارهایی است که پدر و مادر نمونه می‌توانند انجام دهند این کارها باعث ایجاد ارتباط و شناخت بیشتر آنان و دوستانشان میشود.
اگر شاغل هستید احساس گناه نداشته باشید. انجام کارهای کوچک همچون ذرت درست کردن، کارت بازی کردن، وقت گذراندن در بازار است که کودکان به خاطر می‌سپارند.
کودکان با نگاه کردن به والدین خود چیزهای بسیار زیادی را یاد می‌گیرند. هر چه کوچکتر باشند، بیشتر از شما پیروی می‌کنند. قبل از اینکه عصبی بشوید و احساسات خود را در مقابل کودکتان رها کنید به این فکر کنید: آیا می‌خواهید کودکتان در هنگام عصبانیت این‌گونه برخورد کند؟ بدانید که همیشه کودکتان به شما نگاه میکند. مطالعات نشان داده‌اند که کودکانی که دست بزن دارند یک الگوی خشونت در خانه دارند.
رفتارهایی را نشان دهید که دوست دارید که در آینده در کودکتان ببینید: احترام، مهربانی، صداقت، دوستی، تحمل. رفتار غیر خودخواهانه از خود بروز دهید. بدون انتظار پاداش برای دیگران کار انجام دهید. از دیگران تشکر و تعریف کنید. از همه مهمتر طوری با کودکتان برخورد کنید که دوست دارید دیگران با شما برخورد کنند.
شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که هر کاری که گفتید را فرزندتان انجام دهید فقط و فقط به خاطر اینکه شما گفته‌اید. آنها به توضیح به اندازه بزرگ‌ها نیاز دارند و لایق آن هستند. اگر شما برای توضیح دادن وقت نگذارید، کودکان درباره ارزش‌ها و مشوق‌های ما و اینکه آیا آنها پایه و اساسی دارند یا خیر دچار سؤال می‌شوند. والدینی که دلایل را به فرزندشان توضیح می‌دهند باعث می‌شوند فرزندشان بدون قضاوت مسائل را یاد گرفته و بفهمند.
انتظارات خود را مشخص کنید. اگر مشکلی دارید، آن را توضیح دهید و احساسات خود را بیان کنید و از کودکتان بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند. مطمئن شوید که او در نتایج کار نیز دخیل است. توصیه‌هایی بکنید و به او گزینه‌هایی برای انتخاب بدهید. درباره شنیدن پیشنهاد‌های جدید روی باز داشته باشید. مذاکره کنید. کودکانی که در تصمیم گیری شرکت می‌کنند اشتیاق بیشتری برای ادامه دادن دارند.
اگر شما احساس کنید که رفتار کودکتان شما را ناامید میکند، شاید شما انتظارات غیر معمول دارید. والدینی که به بایدها برای مثال «فرزند من باید تا حالا تنهایی دستشویی رفتن را یاد می‌گرفت» فکر می‌کنند ممکن است بهتر باشد درباره این موضوع کمی بیشتر بخوانند یا با دیگر والدین حرف بزنند یا با یک متخصص کودک صحبت کنند.
محیط کودکان بر رفتار آنها مؤثر است، پس ممکن است شما بتوانید با تغییر محیط آنها، رفتارشان را نیز تغییر دهید. اگر شما دائما به کودک ۲ ساله خود بگویید نه، دنبال راهی باشید تا محیط را طوری تغییر دهید که محدودیت‌ها کمتر باشند این گونه هر دو کمتر ناامید می‌شوید.
همان گونه که کودکتان تغییر میکند، شما نیز مجبورید روش بچه بزرگ کردنتان را تغییر دهید. کاری که ممکن است روی کودکتان الان جواب می‌دهد، یکی دو سال دیگر جواب ندهد.
نوجوانان سعی می‌کنند تا کمتر شبیه والدین خود باشند و بیشتر شبیه الگوهای خود باشند. اما به عنوان یک پدر و مادر نمونه تلاش کنید تا با راهنمایی، تشویق و نظم مناسب در سال‌های رشد باعث استقلال بیشتر نوجوان خود باشید. از هر لحظه‌ای برای برقراری ارتباط با فرزندتان استفاده کنید.
به عنوان یک پدر و مادر نمونه ، شما وظیفه دارید کودک خود را اصلاح کرده و او را راهنمایی کنید. اما نحوه انجام این کار باعث تفاوت در میان کودکان میشود.
وقتی باید با کودکتان مقابله کنید، از سرزنش کردن، انتقاد کردن یا جست و جو درباره خطاها اجتناب کنید که باعث کاهش اعتماد به نفس شده و می‌تواند منجر به خشم شود. در عوض، تلاش کنید فرزندتان را تشویق کرده و پرورش دهید حتی وقتی باید با او برخورد کنید. مطمئن شوید که با اینکه برای دفعه بعد انتظار کار بهتری را دارید، عشق شما بی قید و شرط است.
قبول کنید، شما والدین کامل نیستید. شما ضعف‌ها و قوت‌هایی به عنوان رهبر خانواده دارید. توانایی‌های خود را بشناسید (برای مثال من مهربان و سخاوتمندم) و به ضعف‌های خود واقف باش (برای مثال باید در نظم ثابت قدم باشم) تلاش کنید تا از خود، همسر و فرزندتان انتظارات واقعی داشته باشید . شما جواب همه چیز را نمی‌دانید. خود را ببخشید.
تلاش کنید بزرگ کردن بچه را به یک کار قابل مدیریت تبدیل کنید. تلاش کنید تا به چیزهایی که توجه بیشتری نیاز دارند تمرکز کنید تا اینکه به همه چیز به طور همزمان توجه کنید. وقتی کاسه صبرتان لبریز میشود، زمانی را استراحت کنید تا کاری را انجام دهید که شما را شاد میکند.
تمرکز بر چیزهایی که نیاز دارید، شما را تبدیل به یک آدم خودخواه نمی‌کند. این تنها به این معنی است که به خوب بودن خود اهمیت می‌دهید، که این نیز خود ارزش دیگری است که در آن باید برای کودکتان الگو باشید.
پدر و مادر نمونه بودن کار سخت و پیچیده‌ای نیست فقط نیاز دارید تا کودک خود را به خوبی بشناسید و احساسات او را درک کنید و به او بیاموزید تصمیم‌های درستی بگیرد. ما در کودکت تلاش می‌کنیم تا راه و رسم تبدیل شدن به یک پدر و مادر نمونه را با هم تمرین کنیم.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد میکند.…
دنیای دیجیتال بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ما و فرزندان‌مان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور می‌توانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…