از گذشته تا امروز، این باور وجود داشته است که زنان میتوانند چند کار را همزمان انجام دهند. بسیاری از زنان، علاوه بر مادری و خانهداری، شاغل نیز هستند. در واقع، علاوه بر اینکه وعدههای غذایی فرزندان خود را آماده و به امور منزل رسیدگی میکنند، باید به مسئولیتهای اجتماعی، قرارهای کاری و امور شغلی خود نیز بپردازند. اما براساس نتایج پژوهشی جدید، زنان در مقایسه با مردان هیچ توانایی ویژهای در انجام همزمان چند کار ندارند.
از آنجا که امروزه زنان همچنان تحت فشار شدید فعالیتهای مختلف قرار دارند، این افسانهها باید با استدلالهای قوی به چالش کشیده شوند. در ادامه این مقاله از کودکت این موضوع را بیشتر بررسی میکنیم.
عبارت Multitasking یا چندوظیفگی به معنی انجام چند کار مستقل در مدتی کوتاه است. این پدیده نیازمند تغییر سریع وضعیت از کاری به کار دیگر است. براساس مطالعات انجام شده، مغز انسان نمیتواند چند فعالیت را همزمان مدیریت کند. به خصوص وقتی دو کار در زمینهای مشابه باشند، قسمتی از مغز باید همزمان درگیر هر دو کار شود که این بخش سخت ماجراست.
مغز انسان در تغییر وضعیت سریع از کاری به کار دیگر توانمند است و همین باعث میشود افراد احساس کنند میتوانند همزمان به چند کار بپردازند. اما حقیقت این است که مغز در هر زمان تنها بر یک عملکرد متمرکز میشود.
در این پژوهش، محققان توانایی ۴۸ مرد و ۴۸ زن را در چگونگی تشخیص اعداد و حروف بررسی کردند. در برخی مراحل، داوطلبان ملزم بودند دو وظیفه را همزمان انجام دهند و در مراحل دیگر، باید دو کار را با هم پیش میبردند.
محققان زمان واکنش و دقت انجام وظایف را در هر دو شرایط محاسبه کردند و با زمانی که شرکتکنندگان تنها یک کار انجام میدادند مقایسه کردند. طبق نتایج این پژوهش، انجام همزمان کارها هم در مردان و هم در زنان به یک اندازه بر سرعت و دقت کار تاثیرگذار است و تفاوتی میان آنها نیست.
یکی دیگر از افسانههای قدیمی این است که چشم زنان به هم ریختگی و بینظمی را بهتر از مردان تشخیص میدهد. اما براساس تحقیقات انجام شده، زنان و مردان هر دو به یک اندازه میتوانند به هم ریختگی محیط را تشخیص دهند و به این ترتیب، این افسانه نیز رد میشود.
دلیل اینکه مردان کمتر از زنان به نظافت محیط اطراف خود میپردازند، احتمالا ریشه در این واقعیت دارد که استانداردهای تمیزی برای زنان بالاتر از مردان تعریف شده است، نه اینکه مردان توانایی دیدن بینظمی و آلودگیها را نداشته باشند.
طبق مطالعات اخیر، در سالهای اخیر مردان بیش از گذشته در انجام کارهای منزل مشارکت دارند، اما همچنان بار اصلی امور منزل بر دوش زنان است.
زنان شاغل امور شغلی خود را کنار پرداختن به مسائل خانه و خانواده پیش میبرند، به طوری که مجموع فعالیت هفتگی مادران شاغل چهار ساعت بیشتر از پدران شاغل است. زیرا مادران علاوه بر امور منزل، مسئولیت رفت و آمد فرزندان به کلاسها، برنامهریزی جشنها و مهمانیها و پرداختن به وضعیت تحصیلی فرزندان را نیز به عهده دارند.
وقتی هیچ تفاوتی در توانایی زنان در انجام همزمان این کارها نسبت به مردان وجود ندارد، چرا همچنان بار همه این مسئولیتها را زنان به دوش میکشند؟
براساس مطالعات انجام شده، مادران بیشتر از پدران تحت فشارند و سلامت روان بسیاری از آنها در معرض خطر است. طبق پژوهشهای اخیر، با تولد هر فرزند، والدین هر دو تحت فشار کار و مسئولیت قرار میگیرند، اما این فشار بر مادران دو برابر فشاری است که بر پدران وارد میشود.
با تولد فرزند دوم خانواده، این فشار مضاعف میشود و آشفتگی ذهنی مادران افزایش پیدا میکند. همچنین با تولد هر فرزند یا در صورت نیاز خانواده، گاهی زنان مجبورند شغل خود را رها کنند. ذهن مادران بیش از هر عضو دیگر خانواده درگیر مسائل مختلف است. هماهنگی و مدیریت اینکه لباسها تمیز باشند، بچهها به موقع به مدرسه برسند و تکالیفشان را انجام دهند، خانه مرتب باشد، غذا آماده باشد و فعالیتهای بسیار دیگر چندان راحت نیست. همچنین، بسیاری اوقات فشار این مسئولیت شب هنگام نیز تمام نمیشود و کودکان بسیاری، با بیدار شدن در طول شب، خواب مادر را مختل میکنند.
اگرچه این روزها مردان بیش از گذشته در امور منزل و مراقبت از کودکان مشارکت میکنند، اما در بسیاری از حوزههای کار و زندگی خانوادگی همچنان مادران به حمایت بیشتر پدران نیاز دارند.
انتظار از زنان برای انجام همزمان همه مسئولیتها بار سنگینی بر دوش آنها میگذارد و آنها را تحت فشار روانی قرار میدهد. زنان نسبت به مردان هیچ مزیت بیولوژیکی برای انجام همزمان کارها ندارند؛ یعنی، باید به این آگاهی رسید که تمام وظایف مازادی که زنان به عهده میگیرند یا لطفی از جانب آنها یا باری اضافه بر دوششان است. در هر خانواده، باید با تهیه فهرستی از وظایف و نیازهای خانوادگی و گفتگو درباره آنها، فعالیتها به تساوی بین تمام اعضا تقسیم شود. امروزه مردان بیش از گذشته به مشارکت در امور منزل و فرزندان اهمیت میدهند.
این تفکرات در محیط کار نیز باید از بین برود. این تصور که زنان میتوانند مسئولیتهای بیشتری را در جایگاه شغلی خود عهدهدار شوند اشتباه است و باید اصلاح شود. مسئولیتهای شغلی باید براساس توانایی و نه جنسیت اشخاص به عهده آنها گذاشته شود.
و سرانجام، نگاه افراد جامعه باید به این موضوع تغییر کند. باید پذیرفت فرزندان مسئولیتهایی را به خانواده اضافه میکنند که گاهی به هماهنگی و همزمانی احتیاج دارد؛ مادران باید شرایط مناسبی برای رسیدگی به امور فرزندان در اختیار داشته باشند و پدران نیز باید از سوی محیط کار خود حمایت شوند تا بتوانند در این امور مشارکت کافی داشته باشند.
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد میکند.…
دنیای دیجیتال بخش جداییناپذیر زندگی ما و فرزندانمان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور میتوانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…