همه انسان‌ها با احساس خشم دست و پنجه نرم می‌کنند. بدیهی است که خیلی چیزها در این دنیا وجود دارد که ما را عصبانی می‌کند. پس مسلما تجربه خشمگین و ناراحت شدن برای همه عادی است اما آنچه می‌تواند غیرعادی باشد، عدم توانایی کنترل خشم و هدایت آن به سمت دریاچه آرامش است. کودکان هم خشمگین می‌شوند و گاهی پرخاش می‌کنند. شما باید به آنها روش کنترل خشم را بیاموزید و استراتژی‌هایی به کار ببرید که او در مدیریت این احساس نامطلوب هدایت شود.
برای اینکه بتوانید به کودک خود در کنترل خشم کمک کنید باید بدانید که چه چیزهایی او را آرام می‌کند. پس در زمان‌هایی که آرام و خوشحال است، او را زیر نظر بگیرید و ببینید که چه موقع آرام و خوش‌اخلاق است. شناسایی این موارد باعث می‌شود در زمان‌هایی که کودک خشمگین است، روش‌هایی برای آرام کردن او بدانید. کودکان در این بازه سنی، درک درستی از احساسات خود ندارند و وقتی عصبانی می‌شوند پرخاش‌گری و بدقلقی از خود نشان می‌دهند. کلید حل مشکل در این است که خونسردی خود را کاملا حفظ کنید و به دنبال ریشه عصبانیت و خشم کودک باشید.
مثلا ببینید که اسباب‌بازی باعث خشم کودک شده؟ گرسنه است؟ خسته است یا…؟ بعد از کشف علت، عامل عصبانیت و خشم را از کودک دور کنید و او را با روش‌هایی که قبلا برای آرام کردن او شناسایی کرده‌اید به دور شدن از خشم دعوت کنید.
بهتر است در مواقعی که کودکتان آرام است با او درباره احساسات مختلفش صحبت کنید. به او درباره احساس خشم توضیح بدهید تا شناختش از عصبانیت بیشتر شود. سعی کنید با کودک درباره تکنیک‌هایی برای کاهش خشم صحبت کنید و به او روش‌هایی درباره کنترل مدیریت خشم آموزش بدهید. مثلا به او بگویید که وقتی عصبانی می‌شود، به انجام یک بازی مثل پازل بپردازد، آواز بخواند، بدود، نقاشی بکشد و… . زمانی که دیو عصبانیت به سراغ او آمد هم به او یادآوری کنید که از روش‌های مذکور استفاده کند. در حین عصبانیت کودک، خونسرد بمانید و به او بگویید که بعدا درباره خشمش صحبت خواهید کرد. زمانی که کودک آرام شد، درباره دلیل عصبانیتش صحبت کنید و از او بابت استفاده از تکنیک‌های کنترل خشم تشکر کنید.
با کودکان در این بازه سنی هم باید از روش قسمت قبلی کمک بگیرید. یعنی با هم درباره عصبانیت و خشم در زمان آرامش صحبت کنید و با هم تکنیک‌هایی برای مدیریت و کنترل خشم طراحی کنید. در هنگام عصبانیت با او صحبت نکنید و اجازه بدهید تا خشمش فروکش کند و بعد به بررسی این موضوع بپردازید. علت عصبانیت را کشف کنید و به کودک یاد بدهید که عصبانی شدن ایرادی ندارد و پیش می‌آید. اما لازم است که احساس خشم و عصبانیت را مهار کند. سعی کنید، تفاوت خشم غیرمنطقی را از نوع منطقی‌اش برای کودک شرح بدهید.
در این سن باید به کودک یاد بدهید که دیگر به تنهایی مدیریت خشمش را عهده‌دار شود. دیگر در آستانه نوجوانی است و شما نباید مانند یک کودک خیلی کوچک به او در این زمینه کمک کنید. با او درباره مکانیزم خشم و راه‌های کنترل آن گفتگو داشته باشید. مثلا پیشنهاداتی مطرح کنید: قدم زدن در هنگام عصبانیت، نوشتن خاطرات، تمیز کردن اتاق، گوش دادن به موسیقی و… .
یادتان باشد که در آموزش کنترل خشم نباید باعث شوید که کودک احساساتش را سرکوب کند. به او یاد بدهید که عصبانیت هم یکی از طیف‌های رنگی رنگین‌کمان احساسات آدمی است و دچار شدن به آن اصلا چیز عجیبی نیست. با گفتگو، مشورت و صحبت درباره تکنیک‌های مختلف کنترل خشم به رشد روانی فرزندتان کمک خواهید کرد.
شما هم به عنوان والدین کودک دچار عصبانیت می‌شوید اما تکنیک‌های زیر باعث می‌شوند که احساسات‌تان را بهتر کنترل کنید:
روابط مثبت بین والدین و فرزندان برای رشد کودکان مهم است. روابط مثبت با کودکان…
نوع تفکر شما در مورد تربیت فرزندتان، در ایجاد رابطه با آنها تفاوت ایجاد می‌کند.…
دنیای دیجیتال بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ما و فرزندان‌مان است. در یک دوره جامع آموزشی تلاش…
سلامت روان، بسیار فراتر از وجود برخی از اختلالات است. وقتی صحبت از سلامت روان…
توسعه تاب آوری یک سفر شخصی است و شما باید از دانشی که نسبت به…
کودکان تاب آور می‌توانند پس از تجربه شکست، بهبود یابند و به زندگی عادی خود…